Ik mag mijzelf geen kenner van Venezuela noemen maar een paar zaken weten we wel: Chavez was een volstrekte idioot die vooral zijn eigen persoonsverheerlijking stimuleerde en zijn land economisch aan de rand van de afgrond bracht; die vervolgens zijn opvolger aanwees, Maduro; en die spiegelde zich graag aan zijn illustere voorganger; hij heeft het parlement buitenspel gezet en oppositieleiders laten arresteren, we moeten ons geen illusies koesteren omtrent hun lot; de grondwet
wordt nu herschreven door Maduro en zijn handlangers en daarmee wordt de democratie om zeep geholpen; er komt een waarheidscommissie die alleen uit Maduro-getrouwen bestaat; ook hierover hoeven we geen illusies te koesteren, dit eindigt in een heksenjacht, een 'manhunt', het spiegelbeeld van Mccarthy uit de jaren vijftig in Amerika. In het verschiet liggen een gierende inflatie en massawerkeloosheid en ongetwijfeld veel politieke en sociale onrust.
Maar nu de reacties van diverse zijden: Corbyn weigert afstand te nemen van Maduro en ook onze eigen SP wil niet verder gaan dan hun 'zorgen' te uiten. Helemaal bont maakt het Donald 'grab them by the pussy' Trump die zelfs militair ingrijpen niet uitsluit. De laatste is behalve volslagen gestoord vooral triggerhappy geworden nu bij hem het onzalige idee heeft postgevat dat oorlogsretoriek goed is voor zijn imago. Maar Labour en de SP verdienen niet minder hoon om hun belachelijke stellingname!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten