Ik kende dit helemaal niet maar vandaag gingen we erheen. Een arboretum van 47 ha, geopend in 1925 en een initiatief van Max von Gimborn, een Duitser die later Nederlander werd en faam maakte met zijn inkt. Je komt zijn naam ook vandaag de dag nog vaak tegen. Als je wel eens een potje inkt koopt.
Dit arboretum is een werkelijk prachtige tuin geworden met vooral veel naaldbomen, want dat was de grote hobby van Max von Gimborn. Maar er staan ook heel veel andere exoten. En verspreid over deze tuin heeft men nu een kleine 34 beelden geplaatst en het arboretum biedt eigenlijk een volstrekt natuurlijke habitat voor zulke beelden. De kwaliteit van de beelden is wisselend, sommige zijn een beetje kitscherig maar dat zal ook een kwestie van smaak zijn. Voor de beleving van de tuin maakt het niets uit. Wij deden er twee uur over om de hele beeldenroute af te lopen en alles te bekijken.
Maakt een beeldhouwer een beeld pur sang of heeft hij al een locatie in gedachten waar het komt te staan? Als de beeldhouwer in opdracht werkt, zal de locatie aan hem of haar wel bekend zijn. Feit is dat de directe omgeving invloed heeft op het beeld of misschien preciezer gezegd: invloed heeft op de beleving ervan. Een tuin of een arboretum biedt een prachtige omgeving voor een beeld. Misschien omdat zo'n omgeving in zekere zin neutraal is en geen extra inhoud verleent aan het beeld. Maar staat het aan de rand en ziet het uit op een open ruimte, staat het op een open plek in het bos, of juist tussen de bomen, dat maakt nogal wat uit. Maar misschien is het vooral dat een tuin of bos je altijd rust geeft, je wordt er niet meer afgeleid door andere dingen of zaken. En als je dan opeens een beeld tegenkomt is dat eigenlijk altijd een verrassing. U begrijpt het al, u moet er beslist eens gaan kijken. Wilt u alle foto's zien, klik dan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten