Wordt de EU echt slagvaardig?

 

Poetin (Put-in prison zag ik op een protestbord staan) is een agressieve oorlog begonnen en viel een land binnen dat hem op geen enkele wijze had uitgedaagd. Zijn rechtvaardiging voor zijn  schending van de soevereiniteit van Oekraïne is gebaseerd op een zeer merkwaardig en aantoonbaar onjuiste interpretatie van de geschiedenis van deze regio. Rusland is een schurkenregime met Poetin en Lavrov als de uiterst steile en ongenaakbare architecten en uitvoerders. Kijk naar de lange tafels waaraan Poetin zijn gesprekspartners plaatst en je weet hoe laat het is. Niet alleen buitenlandse mogendheden, ook zijn eigen chef staf en andere legerleiders moeten zo ver mogelijk van de stoere mannetjesputter plaatsnemen. Naar verluidt siddert zijn omgeving voor deze Russische leider. Naar verluidt is Poetin klinisch gek, laten we hopen dat die geluiden ver bezijden de waarheid zijn. Maar het in paraatheid brengen van de Russische afschrikkingswapenen belooft weinig goeds. We houden ons hart vast.

Maar kijk nu eens naar de reactie van de EU. Het is volkomen terecht dat de EU niet van plan is zich in een onverantwoorde oorlog met Poetin te storten. Dat zou per definitie een nucleaire oorlog worden die we onmiddellijk de Derde Wereldoorlog zouden moeten noemen. Maar wat doet de EU wel in deze ongelooflijk gevaarlijke situatie die werkelijk zonder precedent is?:

• De EU voorziet Oekraïne van wapens en dat is werkelijk uniek, nog niet eerder vertoond.
  
• De EU veroordeelt het gedrag van Poetin in niet mis te verstane bewoordingen, de taal van de diplomatie voorbij. Ook dat is nog niet eerder vertoond.
• De EU heeft verklaard dat alle vluchtelingen uit Oekraïne met de grootst mogelijke gastvrijheid door de EU zullen worden opgevangen. Ook dat is niet eerder vertoond.
• De Russische banken inclusief de centrale bank hebben geen toegang meer tot SWIFT, waardoor Poetin niet kan beschikken over de in buitenlandse valuta opgebouwde financiële reserves. Dit is nog nooit eerder vertoond.
• De EU heeft uitgesproken Oekraïne te willen laten toetreden tot de Unie en men onderzoekt nu de mogelijkheden van een versnelde procedure. Ongekend.
• Duitsland heeft het Nordstrom2 project stilgelegd, voorlopig zal er geen Russisch gas direct naar de Bondsrepubliek stromen. Een maatregel die nog geen twee weken geleden ondenkbaar was.
• Daarnaast maakt Duitsland een waanzinnig bedrag van honderd miljard Euro vrij om de Duitse defensie in overeenstemming met de NATO normen te brengen. Een bijna onvoorstelbare maatregel sinds de Duitsers na de Tweede Wereldoorlog altijd hebben afgezien van een al te geprofileerde defensie.

Het is nogal wat. Ik kan alleen maar zeggen dat ik deze Europese slagvaardigheid alleen maar toejuich. Het getuigt ook van realiteitszin. Dit is ook het perfecte moment om dit nieuwe EU-gezicht te laten zien. Het is de enige manier, vrees ik, om Europa te laten zien als een macht die ertoe doet, die het verschil kan maken. Zeker in een wereldorde waarin de Pax Americana aan het afbrokkelen is en waarin China binnenkort een hoofdrol gaat opeisen, kan Europa zich niet langer permitteren uitsluitend slappe diplomatentaal te laten horen. (Nu moeten we die schertsfiguur Josep Borrell nog kwijt zien te raken.)

Dit alles neemt niet weg dat diplomatie natuurlijk van het allergrootste belang blijft. Met Poetin zit er nu eenmaal een gevaarlijke gek aan het Russisch roer en we kunnen niet weten tot welke irrationele daden hij in staat is. We kunnen ons niet permitteren te denken dat het allemaal wel mee zal vallen.

Hoe een gevaarlijke gek een nucleaire oorlog steeds dichterbij brengt

 

In een vraaggesprek in de Volkskrant ruim baan voor de nog jonge historicus Nicholas Mulder. De krant noemt hem een expert maar vermeldt niet waarin. Mulder noemt de inmiddels wereldwijd opgelegde sancties een zwaktebod. Mulder heeft in zoverre gelijk dat economische sancties doorgaans te weinig gewicht in de schaal leggen. Ze zijn nimmer een op een te vergelijken met wapengekletter. Maar buitendien, economische sancties raken ook degene die ze oplegt. Welbegrepen eigenbelang speelt dan ook altijd een grote rol.

Maar op dit moment is er sprake van behoorlijke eensgezindheid aan het westerse front, zelfs Orban schaart zich achter de EU-reactie op de inval van Poetin. Op dit moment houden alleen China en enkele vazalstaten zich op de vlakte. Fijn voor Poetin maar Shania Twain zou zeggen: that don't impress me much!

Terug naar Mulder die constateert dat het Westen niet bereid bleek, noch bij de Krim, noch bij Oekraïne een oorlog te riskeren. Dat klinkt dan haast als een verwijt en dat zou onzinnig zijn. Hoe sneu ook voor de Oekraïners, niemand moet willens en wetens het risiko willen lopen een Derde Wereldoorlog te ontketenen, dat zou per definitie een nucleaire oorlog zijn.

Mulder vergelijkt de situatie van nu met 1935 toen Mussolini Ethiopië binnenviel. De economische sancties uit die dagen tegen Italië stelden niets voor en haalden niets uit. Ethiopië werd ook economisch niet geholpen. Mulder meent dat het Westen een grote fout heeft gemaakt Oekraïne niet veel eerder economisch te steunen. Maar hier gaat hij toch aan een paar essentiële zaken voorbij. Nadat de stroman voor de Russen Janoekovitsj door de Oekraïners verjaagd werd, kwam Porosjenko aan de macht. Die bleek al even corrupt als zijn voorganger. Zelfs Zelenski, die zich inmiddels wel ontpopt als een staatsman van formaat, is er nooit in geslaagd de verdenking van corruptie van zich af te schudden.

De EU stelt zeer terecht als keiharde voorwaarde voor economische steun dat een land alles op alles zet om de heersende corruptie - en in Oekraïne was die corruptie endemisch - in te dammen. Bovendien heeft de EU een associatieverdrag met Oekraïne gesloten waarin een duidelijk perspectief aan het land werd geboden. Alles wat de EU meer zou hebben gedaan, zou door Poetin als uitlokking of erger zijn beschouwd.

Nee, Nicholas Mulder laat hier wel een paar steken vallen. Waar hij wel gelijk in heeft is dat de EU zich niet zo afhankelijk van Rusland had moeten maken op het gebied van de energievoorziening. Dat is inderdaad rampzalig. En ondertussen stelt Poetin zich steeds onverzettelijker op en heeft hij opdracht gegeven om de Russische nucleaire afschrikkingsmiddelen op scherp te zetten. Hij begint zich steeds meer als een gevaarlijke gek te gedragen. Er hoeft maar ergens iets ongelukkigs te gebeuren voor de hele boel in één grote kladderadatsch ontaardt. Een nucleaire derde wereldoorlog is momenteel dichterbij dan ooit tevoren!

Van Vierakker naar Hackvort

 

Zomaar, ergens in de Achterhoek, even ten zuidoosten van Zutphen. Prachtig weer, windstil, weinig medewandelaars. Een heerlijke omgeving rond het stroomgebied van de Baakse Beek, die een stukje zuidelijker opeens Baaksche Beek genoemd wordt. 

Jakob Bro: introvert en intellectueel

 

De Deense gitarist Jakob Bro kende ik van de albums Returnings en Bay of Rainbows. Enigszins verstilde muziek met een gitarist die niet zozeer een 'gitaarvirtuoos' is maar een musicus die op zoek is naar een klankbeeld dat kennelijk iets van zijn innerlijk reflecteert. Toen hij zich aandiende in het BIMhuis, een van de allermooiste concertzalen in Nederland, dacht ik dan ook geen seconde na.

Dit keer werd hij vergezeld door trompettist Arve Henriksen en percussionist Jorge Rossy. Ze speelden uiteraard de muziek van het zojuist uitgebrachte album Uma Elmo. Het merkwaardige feit doet zich nu voor dat ik die muziek op het album veel aangenamer vind dan de live uitvoering. En nu ik daar een nachtje over heb kunnen slapen kan ik daarvoor drie redenen aanvoeren: Jorge, Arve en Jakob.

Is er iets mis met die musici? Nee natuurlijk, stuk voor stuk muzikanten die hun vak wel verstaan en zo op het oog vonden ze elkaar snel en gemakkelijk op het toneel. Maar mij kon het maar niet overtuigen. Jorge Rossy bespeelde geen moment de drums maar acteerde als percussionist met voortdurend gewissel van stokken en brushes, dan weer speelde hij met zijn handen of drapeerde hij een doek over zijn trommels, nooit eens een groove, geen beat, swing was verboden.

Arve Henriksen speelde prachtig trompet, hij had drie exemplaren tot zijn beschikking en ze klonken alle even fraai en omfloerst. Maar hij kon niet met zijn handen van een groot aantal knoppen afblijven en was voortdurend met elektronica in de weer. Hij blijkt opgeleid aan de technisch-wetenschappelijke universiteit van Noorwegen, ah dat zal het dan wel zijn. Voor mij hoeft al dat gepiel niet.

Jakob Bro is een innemende Deen die helaas gedurende het hele concert gericht was op de achter hem zittende trompettist. Met andere woorden, voor een groot deel van zijn publiek, ook voor ons, was er behalve zijn rug niets te zien. Ook hij kon maar niet van de enorme batterij met pedalen en knoppen en knopjes afblijven. Hij speelde niet voor niets op zijn sokken. We hebben hem dus geen gitaar zien spelen en slechts een heel beperkt aantal noten gitaar hóren spelen. Voor het overige was hij uitsluitend bezig met feedback en loops en het creëren van een klankbeeld in de vorm van bliepjes en bloopjes onder de trompetten van Arve Henriksen. Intellectueel gepiel, anders kan ik het niet noemen.

Kortom: nogal teleurstellend allemaal.

Kremlinschurken zetten de nieuwe norm

 

Buitenlandminister Lavrov heeft aangegeven dat de Oekraïense regering ontmanteld en dat het land gedemilitariseerd moet worden. Een logisch vervolg op de eerdere beschuldigingen van Poetin die meent dat Oekraïne gezuiverd en gedenazificeerd moet worden. 

Dmitri Rogozin van Roscosmos, de Russische ruimtevaartorganisatie, heeft gedreigd dat Rusland het ISS kan laten neerstorten in Europa of Amerika. Lees in de Volkskrant maar eens van welke huiveringwekkende en ronkende teksten deze Kremlinslaaf zich bedient. 

De Barometer Alert van het Instituut Clingendael deed onderzoek naar de houding van Nederlanders tegenover Rusland, Poetin en diens geopolitieke rol. Op de vraag of Nederland er begrip voor moet hebben dat Rusland een invloedssfeer wil behouden in landen als Oekraïne en Belarus antwoordt 19% van de respondenten met 'eens', 29% met 'neutraal' en 52 % met 'nee'.
Op de stelling dat het een goede zaak is dat Rusland traditioneel conservatieve waarden en nationale trots worden uitgedragen antwoordt 23% met 'nee', 39% met 'neutraal' en 38% met 'oneens'.

We moeten er dus van uit gaan dat Wilders en Baudet met diens snotneuspolitici het met Poetin eens zijn, dat Oekraïne uit fascisten bestaat, een land dat niet in staat mag worden gesteld zichzelf te besturen, een land dat simpelweg geen recht heeft op zelfstandigheid en bij voorkeur weggevaagd zou moeten worden. Wilders en Baudet zijn kwaadaardige lieden die erop uit zijn u te misleiden. Kijk vooral naar de uitzendingen van ON van de humorloze cynicus Karskens, laat u vooral bedotten als u dat wil. Maar daar staat u echt aan de verkeerde kant van de geschiedenis. Ondertussen dragen we gezamenlijk onze westerse beschaving ten grave. Het wordt duister hier in de Oude Wereld.

Hytti Nro 6

 

In compartiment nummer 6 reizen een Russische jongeman en een Finse archeologiestudente van Moskou naar Moermansk. De eerste om er in een mijn te gaan werken, de laatste om er petrogliefen te bekijken. Die petrogliefen zijn rotstekeningen die dateren uit het tweede of derde millennium voor chr. De film werd geregisseerd door Juho Kuosmanen. Prachtige hoofdrollen voor Yuriy Borisov en Seidi Haarla.

De film speelt zich grotendeels in de trein af met buitenopnames een enkele keer onderweg en aan het einde in Moermansk. Ondanks de rauwheid van het bestaan in Rusland anno nu is het een buitengewoon lieve en bijna tedere film. De beide hoofdpersonen konden karakterologisch nauwelijks verder van elkaar verwijderd zijn en dat ze zich uiteindelijk, ook al is het slechts kortstondig tot elkaar aangetrokken voelen, mag een klein wonder heten. Kuosmanen maakte een heerlijke roadmovie in a train. Buitengewoon innemend met twee prachtige acteurs.

Prince of Muck

 

Muck is een klein eilandje, behorend tot the Inner Hebrides, Schotland dus. Cindy Jansen maakte er een werkelijk prachtige documentairefilm onder de titel Prince of Muck. Het enige jammere aan deze documentaire: hij duurt maar 75 minuten. We volgen in deze film Lawrence MacEwen, die zijn hele leven op dit kleine eiland doorbracht, het erfde van zijn vader die ooit het eiland kocht, en er het land bewerkte en zijn kudde koeien beheerde.

Eerder al droeg hij het eiland en de zorg voor de boerderij over aan zijn zoon. Onvermijdelijk natuurlijk, het lijf kan niet meer opbrengen wat het ruwe land vergt. Het botert niet echt geweldig tussen vader en zoon. De oude vader zou graag een grotere rol willen spelen in het boerenbedrijf maar zijn vrouw wijst hem erop dat dat niet reëel is. Hij heeft de boerderij immers overgedragen en de zoon wil het bedrijf runnen naar zijn eigen inzichten. En zo beperkt Lawrence zijn dagelijkse activiteiten tot zijn koeien en stieren.

We zien een oude man wiens lichamelijke krachten met de dag afnemen, hij leest voor uit oude dagboeken van zijn vader en zichzelf, hij citeert prachtige gedichten, we zien zijn liefde voor zijn vader en zijn oudere broer die zich nu alweer lang geleden van het leven beroofde. Waarom zijn broer tot zo'n drastische stap besloot heeft Lawrence nooit begrepen maar je moet onvermijdelijk denken aan het harde boerenleven waarin, niet alleen toen maar ook nu nog, heel hard werken er in het beste geval toe leidt dat je net het hoofd boven water kunt houden.

Echt toekomst zit er niet in dit kleinschalige boerenbedrijf, dat ervaart ook de zoon van Lawrence, dat lazen we ook bij James Rebanks in zijn prachtige boek Pastorale. En Cindy Jansen maakte een werkelijk betoverend mooie documentaire over de innemende Lawrence MacEwen. Prachtige beelden met een al even fraaie filmscore van David McAulay.

Wat we nooit gedacht hadden nog mee te zullen maken: oorlog in Europa

 

Moet ik werkelijk nog een duit in het zakje doen nu Poetin afgelopen nacht Oekraïne binnenviel? We hebben al maandenlang de oorlogsdreiging in de kranten en overige media kunnen volgen. Ik heb hier geen verrassende inzichten te melden waardoor u anders naar deze crisis zou kunnen gaan kijken. Het schurkenduo Poetin-Lavrov dienst nergens voor terug, en dus ook niet voor deze misdadige inval in een vrij en onafhankelijk land. Ik beklaag de Oekraïner, wiens lot het was juist in dit land geboren te worden. Poetin heeft zijn knopen geteld en maakt de inschatting dat Amerika in alle opzichten te verzwakt is om werkelijk enig gewicht in de schaal te kunnen leggen. Zijn tweede inschatting is dat hij van de EU in het geheel niets te vrezen heeft, noch in politiek of diplomatiek opzicht en al helemaal niet in militair opzicht. Zijn derde inschatting zal zijn dat hij van China evenmin iets heeft te vrezen, in de wetenschap dat China binnen afzienbare tijd eenzelfde kunstje uit zal halen met de inlijving van Taiwan.

Dus Poetin kan gewoon zijn gang gaan? Inderdaad, hij kan doen en laten wat hij wil. Ik vermoed en vrees dat de meeste Russen het geen enkel probleem vinden. Al jarenlang werden de Oekraïners in de Russische media afgeschilderd als protofascisten en landverraders, dus veel sympathie met het Oekraïense volk zal er niet zijn. Bovendien herstelt Poetin met zijn  misdadige oorlogstactiek iets van de grandeur van wat ooit eens het Russische Rijk was. Ontmanteld door de Russen zelf overigens maar daar wil niemand meer van horen.

Nee, dit mag nooit het slagveld van de Derde Wereldoorlog vormen, hoe tragisch dat ook is voor het Oekraïense volk. Hen wacht knechting en moderne slavernij, hun toekomst is van de ene op de andere dag inktzwart geworden. Er zullen enorme stromen vluchtelingen naar het Westen ontstaan. Kunnen wij weer eens laten zien hoe gastvrij en behulpzaam we willen zijn. Europa zou twee dingen moeten doen: enerzijds werkelijk zware economische sancties aan Rusland opleggen en het land in alle opzichten af moet sluiten van bank- en geldverkeer, af moeten sluiten voor alle handelsverkeer en overige internationale samenwerking, zoals op het gebied van wetenschap. En anderzijds zou de EU vluchtende Oekraïners welkom moeten heten, ja wir schaffen das.
Gaat allemaal niet gebeuren natuurlijk.

Ik keek eerder deze week naar de eerste uitzending van ON. Ik wil er niet teveel woorden aan vuil maken, het is allemaal rechtsradikaal tonggedruis. En o, wat zijn Karskens en de zijnen, Baudet met zijn trawanten voorop, solidair met Poetin. Het is gewoon beschamend om te zien hoe snotneuzen van 'politici' erop los fabuleren en liegen en een beeld schetsen van Rusland dat werkelijk haaks staat op wat de contemporaine geschiedenis ons geleerd heeft. Denkt u vooral goed na, het is niet voor niets dat juist de populistische partijen als PVV en FvD weglopen met Poetin. In hun ogen is Poetin een politicus die staat voor conservatieve waarden en nationalisme. En vergeet niet, hun grote held Trump noemt Poetin zelfs een genie! Betere voorspraak is nauwelijks denkbaar.

Dit is een intens treurige en inktzwarte dag.

Lunatic Pastor Says There Are 6 Witches in His Church

Kika Sprangers Kwintet | Concertfilm Mind's Eye | Live in TivoliVredenburg

Team Nederland? De prijs die we betalen voor de vrijheid van meningsuiting.

 

Er is een stelletje wappies uit Heerlen en omgeving die zichzelf Team Nederland noemen. Ze bezoeken priklocaties van de GGD en verklaren dat de medewerkers daar zich schuldig maken aan moord, ze kondigen tribunalen aan en gedragen zich agressief. Een zekere Sandra Mooten lijkt een voortrekkersrol te spelen. Nare dame, blijkt uit een video die ze zelf op Twitter plaatsten. Wilt u het filmpje zien, klik dan hier. 

Natuurlijk hebben wij vrijheid van meningsuiting en die moeten we ook koesteren maar er ontstaat een naar klimaat in ons land wanneer iedere eencellige alle ruimte krijgt om de grootst mogelijke onzin uit te kramen, beschuldigingen te uiten, tribunalen in het vooruitzicht te stellen en doodsbedreigingen de wereld in te slingeren. En niet toevallig, denk ik toch, ging hier een zogenaamde undercoverreportage van FvD aan vooraf, waarin de partij meent aangetoond te hebben dat de GGD zich niet houdt aan de procedure voor het vaccineren van kinderen zonder toestemming van de ouders.

Rare woorden

 

Guus Middag schreef een heerlijk Verklarend zakwoordenboekje van rare woorden. Onder het lemma Bekomkommeren kom ik het volgende grapje tegen. Wat is de verleden tijd van komkommersla? Het antwoord is kwamkwammersloeg. Ik had dit grapje nog nooit gehoord maar moest er wel om lachen. Natuurlijk heeft ook Battus zich hier tegen aan bemoeid. Heerlijk hoor, zulke taalvondsten. En dat zakboekje kan ik u van harte aanbevelen. Typisch zo'n boekje dat je niet in een keer uitleest maar gewoon op tafel laat liggen om er geregeld in te snuffelen. Kwamkwammersloeg!

Wat bedoelt Willem Vissers nou?

 

In zijn jongste column voor de Volkskrant beschrijft Willem Vissers hoe de voetbalster Marc Overmars destijds door hele busladingen jonge vrouwen werd belaagd die de bedeesde jonge sporter uit het Veluwse Epe probeerden te verleiden zijn handtekening te zetten op de speciaal daartoe ontblote jonge-meiden-borsten. Hij voegt er wel aan toe dat we niet moeten gaan psychologiseren maar het lijkt er toch op dat hij Overmars wil verontschuldigen. En vervolgens sluit Vissers zijn column af met: "Het tolt van al die meningen, de woede, de scherprechters, het grote gelijk dat niet bestaat, het reageren op reacties, blote borsten met handtekeningen en foto’s van een piemel. Eén vraag dreunt het hardst in mijn kop: waar is het mededogen gebleven in onze samenleving?"

Maar wat bedoelt Vissers nou met deze woorden? Dat Marc's kijk op vrouwen wellicht toen al in de war werd geschopt door die jonge-meiden-borsten? Zou zo'n door de wol geverfde voetballer en later voetbalmanager nooit eens om zich heen gekeken hebben? Zich nooit gerealiseerd hebben dat we inmiddels in 2022 leven? Nooit eens een krant hebben gelezen toen Anthony Weiner zijn eerste dickpics verstuurde in 2017? Nooit van Harvey Weinstein gehoord? Nooit eens nagedacht hebben over de vraag of je zulk gedrag wel mag vertonen? Nooit eens vermoed dat die vrouwen wellicht helemaal niet op hem zitten te wachten?

Maar de belangrijkste vraag is toch: met wie moeten we nu eigenlijk mededogen hebben, Willem Vissers? Ik sta niet vooraan om foute mannen publiekelijk te slachtofferen maar ik heb er ook echt geen moeite mee wanneer een man anno nu ontmaskerd wordt als potloodventer. Want als het om de omgang tussen mannen en vrouwen gaat bestaat het grote gelijk wel degelijk: vrouwen komt een veilige en gelijkwaardige werkplek toe, overal en onder alle omstandigheden.

Gokken en voetballers

 

Het kan niemand ontgaan zijn: er komen steeds meer advertenties om jonge gasten te verleiden ook een gokje te wagen. En het zijn vooral voormalig voetballers die in deze reclames de hoofdrol spelen: Andy van der Meijde, Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder. Dat zal niet voor niets zijn. Die voetballers verdienden op jonge leeftijd al bakken met geld en hadden geen idee wat ze ermee konden doen. Maar ook na het beëindigen van hun sportieve carrière moet de schoorsteen blijven roken. En dan leen je je dus voor reclamespotjes. Ongeacht het doel.

Het is diep triest dat deze ex-voetballers over geen greintje moreel besef blijken te beschikken. De overheid heeft natuurlijk zelf boter op het hoofd. Wie het gokken toestaat, moet accepteren dat er reclame voor gemaakt gaat worden. Die voetballers, altijd al gevoelig voor status en bling bling, zullen redeneren dat gokken nu eenmaal legaal is en dat zij zich dus nergens aan bezondigen.

Is niks tegen in te brengen natuurlijk maar misschien kunnen de heren voetballers eens nadenken over hun maatschappelijke verantwoordelijkheid? Of is dat een zinloos appél?

Ik sta niet alleen

 

Meerdere keren uitte ik mijn ongenoegen over het rapport van Arno Visser (hij schreef het rapport samen met Paul Frissen en Kitty Nooij) over de Limburgse bestuurscultuur. In de NRC van 9 februari een uitgebreid commentaar van Klaartje Peters op datzelfde rapport. Peters is bijzonder hoogleraar lokaal en regionaal bestuur aan de Universiteit van Maastricht. 

Peters stoort zich aan de opvatting van de onderzoekscommissie dat het in Limburg niet erger is dan in andere provincies. Zij merkt op dat de commissie helemaal niet was gevraagd een vergelijkend onderzoek te doen, dat er geen enkele bewijsvorming voor de mening van de commissie wordt aangedragen en tot slot dat het feit dat het elders even slecht zou zijn, geen argument is om soortgelijke verwijten aan het adres van Limburg dan maar terzijde te schuiven.

Peters laat geen spaan heel van het rapport van Visser c.s. en en passant stoort zij zich terecht aan de vergoelijkende titel daarvan: Engelen bestaan niet. En ook Peters stoort het in extreem hoge mate dat de commissie een frontale aanval op de pers opent. Zij sluit haar artikel af met de volgende woorden: "Het is ergerniswekkend en triest dat een onderzoek dat had moeten bijdragen aan een eerlijk beeld van de bestuurscultuur in Limburg, om onbegrijpelijke redenen wordt gebruikt om de problemen onder het kleed te vegen. Opgeruimd staat netjes. In Limburg kan iedereen weer rustig gaan slapen".

Hoe solidair ben je met Onverdeeld Open?

 

De petitie tegen de Corona-pas is in ongekend snel tempo door bijna een half miljoen mensen getekend. Wij Nederlanders zijn het zat, we willen ons oude leventje weer terug en hebben hoegenaamd geen enkele zin ook maar iets te leren van de impact van deze pandemie. Monika Keijzer weet zich handig op de voorgrond te plaatsen, ze geeft smoel aan een petitie waarvan je op voorhand weet dat die gretig ondertekend zal worden.

De Volkskrant hield de petitie tegen het licht en plaatste een paar kritische kanttekeningen. In de eerste plaats wordt er gesteld dat  2G nauwelijks invloed zal hebben op de belasting van de zorg. Dat is echter te kort door de bocht. Gevaccineerden en mensen die zijn hersteld van de infectie zijn voor langere tijd beschermd tegen ernstige ziekte. 2G ontlast de zorg wel degelijk ook al zal die invloed in de tijd af gaan nemen.

Dan stelt de petitie dat toepassen van 2G of 3G in ernstige inperking van de grondrechten zou zijn, zeker nu de endemische fase bereikt lijkt te zijn. Ook dat is niet juist. In de eerste plaats zijn medici en virologen van mening dat de endemische fase nog niet is bereikt. Maar daarnaast mag de regering wel degelijk grondrechten tijdelijk inperken wanneer de volksgezondheid daar om vraagt. Ik merk daar nog bij op dat het in mijn ogen niet juist is om te stellen dat 2G een verkapte vaccinatieplicht zou zijn. Wie zich niet laat vaccineren sluit zichzelf uit, zo simpel is het.

De CPR test zou een te beperkte gevoeligheid hebben zodat mensen hoe dan ook toch een keer besmet zullen raken zodat er uiteindelijk een te kleine vermindering van virusverspreiding op zou treden. Ook dit is echter niet juist. Uit onderzoek is gebleken dat invoering van 1G op alle locaties behalve thuis, op werk en op school zou leiden tot 19% minder besmettingen.

En tot slot moeten we ons realiseren dat er een groep mensen is die enorm kwetsbaar is en die met een Coronapas tenminste nog enige bewegingsvrijheid zou hebben. Nu rest die groep, hoe groot die precies is weet ik niet, niets anders dan vrijwillige en langdurige quarantaine. Zou u tegen zulke mensen willen zeggen: jammer voor je maar het is niet anders? Ik ga jou niet helpen? Zou u dat echt willen zeggen?

Ook Pieter van Twisk geeft de media de schuld

 

Pieter van Twisk maakte deel uit van het cold case team dat onderzoek deed naar de mogelijke verrader van Anne Frank. Op de vraag of men wel zo stellig had moeten verklaren dat notaris Arnold van den Bergh vrijwel zeker de verrader van Anne Frank was, antwoordt hij: "Zijn wij zo stellig geweest? Volgens mij wordt er met veel voorzichtigheid gesproken over mogelijkheden, over 'meest waarschijnlijk'. Het kan wel zijn dat mensen het als stellig ervaren hebben - en dat kan ook te maken hebben met de manier waarop het is opgepakt in de media. Want als je iets heel erg uitvoerig uitlegt in een boek van 400 pagina's en vervolgens wordt het in een krantenkop van twaalf woorden, dan is natuurlijk alle nuance weg". 

Verderop wijst hij er ook nog eens fijntjes op dat de commissie geen boek heeft geschreven, dat deed Rosemary Sullivan. Twisk: "Dat is haar keuze, haar stijl misschien ook". Gevraagd naar de lijsten met onderduikadressen die nooit gevonden zijn antwoordt Twisk dat dat niet betekent dat ze niet bestaan hebben. En op de vraag waarom de onderzoekscommissie niet vermeldde dat van den Bergh mogelijkerwijs ondergedoken zat in Laren antwoordt hij: "Ik weet niet waarom we dat hebben weggelaten. Ik heb dat onderzocht maar kon het niet bevestigd krijgen".

Om zich aan het einde nog eens te beklagen: "Zes jaar heb je je de pleuris gewerkt om iets bij te dragen aan de samenleving. Daar wordt nu met een vrachtwagen overheen gereden". Tja, dat is toch wel een armzalig argument. Je kunt wel hard werken maar als je niet de zorgvuldigheid in acht neemt die er van je verwacht wordt, klaag dan niet als je daar op gewezen wordt. En verlaag je al helemaal niet tot het beschuldigen van de media. Ik heb me behoorlijk in deze materie verdiept en heb niets hijgerigs gezien in de berichtgeving in de Volkskrant en de  NRC.

Arno Visser opent opnieuw de aanval op de media

 

Vorige week berichtte ik hier over het rapport dat een onderzoekscommissie onder leiding van Arno Visser uitbracht over de bestuurlijke mores in Limburg. Eindconclusie van de rapporteurs: in Limburg is niets aan de hand, het is er niet erger dan in andere provincies en als er wel iets aan de hand is dan ligt dat aan de pers, de NRC in het bijzonder. Bij de NRC doen ze niet moeilijk, daar ruimt men twee hele pagina's in voor een interview met Arno Visser (VVD)

Aan het einde van dit interview komt de aap weer eens echt uit de mouw. Het gaat dan over het feit dat de commissie nergens wederhoor toepaste, dat achtte men niet  nodig. Visser vindt dat nog steeds niet nodig en bewijst daar mee dat hij niet begrijpt wat een integer onderzoek nu eigenlijk precies inhoudt. De NRC laat deze mislukte democraat gewoon aan het woord en laat hem pardoes in zijn eigen zwaard vallen als hij helemaal aan het einde van het interview de volgende gedachten uitspreekt:

De hoofdredacteur van dagblad de Limburger wilde 'in de spiegel kijken' en opperde dat 'maatvoering wel degelijk een punt van discussie kan zijn'. Ik zag die reflectie niet bij de NRC. Ik vind dat jammer. Extra jammer, zo voeg ik daar vilein aan toe, omdat ik al 25 jaar een mooi hoofdcommentaar uit 1995 op mijn nachtkastje heb liggen, figuurlijk gesproken. Daarin waarschuwde NRC tegen mediacratie. Dat was precies wat hier gaande was".

Arno Visser is een nare man, dat is hiermee wel duidelijk. Zonder de NRC zou de meeste bagger uit het gouvernement Limburg nooit aan de oppervlakte zijn getreden. Hij leverde broddel- en prutswerk af en ontving daarvoor € 20.000. Fijn voor hem maar hij moet ophouden met zijn onzinnige beschuldigingen aan de pers. Er is, zowel door de Limburger als door de NRC uitstekende onderzoeksjournalistiek verricht. Het laatste beetje gevoel voor democratie had ijdeltuit Visser moeten leren dat een aanval op de pers een ongelooflijk zwaktebod is. Wat een non-valeur, deze bestuurder. Die hiermee voor mij definitief van zijn sokkel is gedonderd. Dat komt nooit meer goed.

Het Depot Wageningen

 

Gelukkig zijn de musea weer open. We bezochten, niet voor het eerst, Het Depot in Wageningen, een paar prachtige gebouwen in Wageningen die volgestouwd zijn met sculpturen, die zonder uitzondering betrekking hebben op de mens en het menselijk lichaam. Je vindt er beelden van alle denkbare materialen. Zoals gezegd, de gebouwen zijn prachtig en behoorden vroeger tot de universiteit. Ze bieden volop ruimte en licht aan de beelden die er een ruime opstelling kregen. Toch zijn het heel veel beelden en voor je het weet word je overvoerd. Maar zo'n confrontatie met overdaad is heel eenvoudig te vermijden. Beperk je tot de beelden die je in één oogopslag iets lijken te zeggen en negeer de overige. Je ogen scannen de zalen en je wordt vanzelf naar die beelden getrokken die op een of andere manier je nieuwsgierigheid opwekken. Om welke reden dan ook. 

Dit keer werd ik, ook dat niet voor het eerst, toch weer aangetrokken door Gerhard Lentink die grote houten sculpturen maakt van zo op het oog ongenaakbare mensen die met hun lijf uitdrukking geven aan de menselijke geschiedenis. Vervolgens door Gerrit Offringa die met kleine stukjes glas mensbeelden laat zien in een heel verrassende opstelling. En tot slot door Emile van der Kruk die uitsluitend met grof hout werkt en niet zelden ook humor in zijn werk toelaat. Vanaf maart komt er een solotentoonstelling van van der Kruk, moet u beslist eens heen gaan. Sowieso een schitterend museum, de toegang is, hoe kan het, gratis, er is een hele fraaie tuin bij, een heus arboretum en het restaurant is voortreffelijk!