woensdag 30 maart 2022
De Russen zijn ongelooflijke klunzen...
...maar de Nederlandse overheid ook. Laten we beginnen met de Russen. Zij hebben zo'n beetje het grootste leger ter wereld en ze slagen er niet in om het arme Oekraïne op de knieën te krijgen. Hoe ziek de leiders in het Kremlin zijn, bewijzen ze maar weer eens met hun mededeling dat ze de strijd om Kiev gaan afschalen om zich meer op de Donbas te concentreren. Daarmee geven ze toe dat ze het Oekraïens leger niet kunnen verslaan. Een grotere blamage is nauwelijks denkbaar. Naar het schijnt heeft Poetin een aantal hoge leger- en veiligheidsofficieren al geslachtofferd maar het gezichtsverlies is er niet minder om. Naar verluidt is de Russische operatie logistiek een ramp geworden en hebben de militairen grote problemen met de corruptie die ertoe leidt dat brandstof en onderdelen niet of te laat geleverd worden. Ook zou het moreel onder de manschappen ver beneden peil zijn.
Maar nu de Nederlandse overheid. Er zijn internationale sancties afgesproken en Rutte was er als de kippen bij om meteen de zwaarste sancties in te zetten. Maar het blokkeren van Russische geldstromen wil maar niet lukken en het levert ook nog eens nauwelijks iets op. Op dit moment is nog geen 400 miljoen Euro geblokkeerd terwijl de Russische miljarden door de Amsterdamse Zuid-as stromen. Maar wat nog veel erger is: het overgrote deel van het Russisch vermogen in ons land is geïnvesteerd in vastgoed. Tot op de dag van vandaag hebben wij nog niet in kaart gebracht wie wat bezit, terwijl die gegevens zo opvraagbaar zijn bij het Kadaster. Naar verluidt hebben de meest betrokken ministeries nog steeds niet vast kunnen stellen wie in dit onderzoek de leiding moet nemen. Een grotere blamage is nauwelijks denkbaar. Waar is de centrale regie van onze premier?
dinsdag 29 maart 2022
Popsongs meaning what???
Je hebt van die liedjes die je al je hele leven bij je draagt en waarvan je de songteksten maar een beetje fonetisch meezingt. Tot je eens gaat kijken waar die liedjes nu echt over gaan en dan moet je toch echt konkluderen dat sommige popsongs niets dan complete onzin bevatten. Ik pik er twee uit. De eerste is Witchita Lineman, dat prachtige lied van Glen Campbell. Hier is de tekst:
And I drive the main road
Searchin' in the sun for another overload
I can hear you through the whine
And the Wichita lineman
Is still on the line
But it don't look like rain
And if it snows that stretch down south
Won't ever stand the strain
And I want you for all time
And the Wichita lineman
Is still on the line
And I want you for all time
And the Wichita lineman
Is still on the line
Somebody must change
You are the reason I've been waiting all these years
Somebody holds the key
And I'm wasted and I can't find my way home
But I can't find my way home
But I can't find my way home
But I can't find my way home
Still I can't find my way home
But I can't find my way home
Silence of the tides
Een ruimhartige documentaire van Pieter-Rim de Kroon over het waddengebied dat zich uitstrekt van Nederland tot en met Denemarken. De Kroon laat ons de Wadden zien in al haal schoonheid en facetten. Luchten, het droogvallen van het wad, het opkomend tij, het leven onder water, de vogels maar ook spelende kinderen, een doopplechtigheid en een begrafenis aan het wad, het slachten van schapen, militaire oefeningen, het vissen op kokkels en zo voort. Een film die (gelukkig!) de tijd neemt, sommige shots duren seconden lang zodat je de tijd krijgt alles in je op te nemen, ook al gaat het dan slechts om bewegend water onder een bewolkte hemel. De documentaire duurde 120 minuten maar had van mij nog wel een keer zo lang mogen duren.
Prachtig waren de opnames van de postbezorger in Noord Duitsland (meen ik) die in een soort rolcontainer over een spoorbaan denderde om bij de verafgelegen en niet over de weg bereikbare bewoners post en pakketjes te bezorgen. De man heeft de mooiste baan die men zich maar kan wensen, ook al zal het in de winter tamelijk tochtig en koud zijn op zijn lawaaierige trolley. En even fraai zijn de opnames van een organiste die een oud orgel in een van de kerkjes aan het wad bespeelt. Op verzoek van de regisseur zoekt zij vooral naar klanken die het getij weergeven, adembenemend mooi!
Extra vermelding verdient hier de geluidsman, Victor Dekker, die niet alleen het treintje, de overvliegende straaljagers en de inslag van bommen fabelachtig registreerde maar ook de geluiden van vissen en ander onderwatergedierte wist vast te leggen. Hoe hij dat voor elkaar kreeg, 't is mij een raadsel maar het was verbazingwekkend mooi.
Wat een onvergetelijk mooie documentaire, geheel in natuurlijk licht gedraaid en zonder enige filmmuziek. Als u de kans krijgt, ga deze documentaire dan bekijken. Het wad is nog veel mooier dan wij al meenden te weten.
maandag 28 maart 2022
Natural Light
Natural Light is een film van de Hongaarse cineast Dénes Nagy. De film is gebaseerd op een roman met dezelfde titel van Pál Závada. Het is een oorlogsfilm waarin wordt verteld hoe de Hongaren in de Tweede Wereldoorlog vochten aan de zijde van de Duitsers. In de roman en film maken de Hongaren jacht op partizanen die zich bossen schuil houden en van daaruit hun sabotage-acties uitvoeren. We volgen in deze rustig en kalm gefilmde oorlogsfilm vooral korporaal Semetka, gespeeld door Ferenc Szabó. Opmerkelijk is dat deze Szabó geen professioneel acteur maar een gewone boer is. Hij zet een werkelijk sublieme rol neer.
Semetka probeert in die afschuwelijke oorlog zijn gevoel voor medemenselijkheid levend te houden. Dat lukt hem ook wanneer hij in situaties terecht komt die hij helemaal zelf beheerst. Prachtig is de scene waarin hij in een moeras, waar hij even pauzeert om een sigaret te roken, opeens in de ogen van een partizaan kijkt die zich net onder de oppervlakte van het water schuil houdt, alleen de ogen, neus en mond komen boven het water uit. De beide mannen kijken elkaar seconden lang in volledige stilte aan en dan draait Semetka zich om en loopt verder.
Maar Semetka betaalt een hoge prijs voor zijn medemenselijkheid. Geestelijk lijkt hij al gestorven en hij gaat als een zombie door het leven, zowel als soldaat in het Hongaarse leger dat wreedheden tegenover de Russen begaat maar ook als burger wanneer hij twee weken met verlof wordt gestuurd. Hij is slechts korporaal en kan in die oorlogshandelingen geen enkele beslissing nemen - als hij al eens een beslissing neemt, worden die geregeld overruled - en daarmee verliest hij ook de grip op zijn eigen bestaan. Aan het einde van de film begaan de Hongaren een afschuwelijke misdaad tegen de boerenbevolking van een klein dorpje, Semetka slaat het gade en vertoont geen enkele reactie of emotie. Maar we zijn dan allang gewend aan die blik in zijn ogen waarvan we weten: deze mens heeft zijn menselijkheid nog niet afgelegd. Semetka dwingt respect, bewondering en diep mededogen af. Wat een schitterende rol!
De film heet Natural Light omdat, aldus de cineast, alleen in natuurlijk licht de mens zich laat zien zoals hij werkelijk is. Ik heb zelden een oorlogsfilm gezien die zo rustig en kalm, traag bijna, werd gefilmd. Maar juist daardoor maakt deze film diepe indruk. Zeer de moeite waard!
zondag 27 maart 2022
Ik eis een concertzaalverbod...
...voor iedere concertzaalbezoeker die tijdens een concert zo nodig de keel moet schrapen, kuchen of hoesten. Gisteren bezocht ik in het kader van het Arvo Pärt Festival in het Muziekgebouw aan het IJ een voorstelling van het Cello Octet Amsterdam. Een werkelijk prachtig concert waarin een achttal composities van deze Estse componist ten gehore werden gebracht.
Maar wat een gekuch en gehoest, zo bont als gisteren heb ik het nog niet vaak meegemaakt. Na ieder stuk was het ongeveer een halve minuut of ietsje langer stil. Iedereen kon in die tussentijd vrijelijk de keel schrapen en al zijn of haar bacillen de lucht in sproeien. Daar werd dan ook driftig gebruik van gemaakt. Het was beschamend om te horen. Maar nu komt het! Je denkt, dat hebben we dan tenminste gehad maar als de acht cellisten vervolgens de eerste tonen van opnieuw een kwetsbaar stuk muziek inzetten, dient zich binnen vier seconden alweer de eerste hoester of kucher aan.
Wat een afschuwelijk volk zit er heden ten dage toch in de concertzaal. Wat komen die mensen doen? Het is een belediging aan het adres van de uitvoerende artiesten en ze storen elke andere concertbezoeker die gewoon netjes zijn mond houdt en probeert te genieten van de ten gehore gebrachte muziek. Vergeet het maar, dit achterlijke klootjesvolk proest en spuugt er vrolijk op los. Ik durf te wedden dat je ze thuis de hele dag niet hoort. Maar zet ze in een concertzaal en dan laat dit achterlijk volk zich in al zijn onbeschaamdheid zien voor wat ze zijn: smerige spugers, cultuurbarbaren, hufters. Weg met dit volk, hen dient een concertzaalverbod opgelegd te worden, voor het leven!
James Sligo Jameson
In Terug uit de witte hel van Adwin de Kluyver las ik onlangs dat James Sligo Jameson in Congo een elfjarig meisje kocht om haar aan een kannibalenstam aan te bieden zodat hij kon waarnemen hoe kannibalisme er uitzag, gepleegd werd. Jameson was, naar verluidt, getuige van het gedood en opgegeten worden van het meisje dat, volgens de overlevering, tijdens haar martelgang niet één enkele kik zou hebben gegeven. We schrijven het jaar 1887. De prijs die Jameson voor het meisje betaalde bedroeg zes zakdoeken.
Jameson? Die van de Ierse whiskey? Inderdaad, deze James Sligo Jameson was een erfgenaam van de befaamde Ierse whiskeydistilleerderij die een eeuw eerder door John Jameson was gesticht in Dublin. In een brief aan zijn vrouw schreef Jameson dat het allemaal een misverstand was en dat hij als een soort grap zes zakdoeken had geboden voor een meisje van elf. Maar, beste James, zulke smoesjes geloven wij niet. Zulke grapjes maakt men niet, dat deed men ook niet in 1887.
Nu ben ik een whisk(e)y-liefhebber en nadat ik een aantal jaren geleden de grote Jameson distilleerderij in Dublin bezocht drink ik graag en geregeld een Jameson. Wat denkt u, zou ik daar van af moeten zien nadat ik dit vreselijke verhaal las? Het is, gelooft u mij, geen broodje aap verhaal, het is echt gebeurd! Jameson maakte er zelfs schetsen van.
zaterdag 26 maart 2022
Huur nooit een vakantiehuisje bij Belvilla
Negen van de tien keer gaat het goed als je een huisje huurt. Maar een enkele keer tref je een huisje aan waar wel erg veel aan mankeert. Dat overkwam ons rond de jaarwisseling toen we een huisje in Eersel huurden via de Belvilla-site. Aan het huisje was overduidelijk nog nooit enig onderhoud gepleegd, de stofslierten hingen aan het plafond, de oven was nog smerig door gebruik door vorige huurders en er waren tal van potentieel-gevaarlijke punten en situaties in het huis. Terwijl je er wel de hoofdprijs voor betaalt van meer dan € 700 per week!
Ik meldde mijn klachten bij de eigenaar van het huisje per e-mail maar de eigenaar had geen trek om te reageren. Een week later stuurde ik hem een tweede e-mail met nog méér klachten maar ook die liet hij onbeantwoord. Daarop belde ik hem op en hij liet me weten dat hij me een week later terug zou bellen. Ook dat wilde niet lukken zodat ik hem voor een tweede keer belde. Hij liet me weten dat hij niet van plan was iets met mijn klachten te doen en verwijs mij naar de verhuurder, Belvilla.
Op 28 januari stuur ik Belvilla een uitgebreide mail met alle klachten en daarop laat men mij weten dat ik binnen maximaal 4 weken een antwoord kan verwachten. Op 9 maart verzoek ik Belvilla te reageren op mijn klachten en moet vervolgens tot 18 maart wachten alvorens ik een antwoord van Belvilla krijg. Men had mijn klachten voorgelegd aan de eigenaar van het huisje en die, zo liet men mij weten, was van mening dat ik het allemaal groter maakte dan het was. Uit coulance bood Belvilla mij een tegemoetkoming van € 85 aan en een korting van nog eens € 75 (toe maar!) bij het volgende huisje dat ik via Belvilla zou huren. Daarmee beschouwde men de zaak als afgedaan en meende men dat men mijn klacht serieus had genomen.
U bent dus gewaarschuwd. U kunt natuurlijk denken dat ik een zeikerd ben die voor het minste of geringste in de pen klimt en overal klachtenprocedures start. Het tegendeel is waar, ik heb nog nooit een klacht ingediend over een huisje dat we huurden en we hebben in de loop van ons leven toch heel wat huisjes geboekt. Ben benieuwd of er mensen zijn die eenzelfde ervaring hebben.
Over de sterkste schouders...
Het Centraal Plan Bureau heeft het nu eens goed uitgezocht en wat blijkt: hoe rijker je bent, hoe minder belastingdruk. In de NRC van gisteren staat een treffende cartoon van Kamagurka waarbij een man mistroostig tegen zijn vrouw zucht: "wij zijn te arm om weinig belasting te betalen". In het rapport Ongelijkheid en herverdeling van het CPB vindt u alle onderzoeksresultaten terug. De gedachte dat hoge inkomens meer belasting betalen blijkt simpelweg niet te kloppen wanneer je alle belastingen in de berekeningen meeneemt. Met name de overheidsuitgaven spelen hierin een belangrijke rol. Wanneer grijpt de politiek nu eens echt in? We gaan in de komende tijd zien of de VVD er opnieuw in slaagt een werkelijke en faire herverdeling te blokkeren, ten gunste van die kleine groep waarvoor geldt dat de duivel op de grootste hoop schijt.
donderdag 24 maart 2022
Wordt de gewone Rus echt te zwaar getroffen?
Een van de meest gehoorde kritiek op economische sancties is dat vooral het gewone volk daaronder te lijden heeft. Dat mag op zich zo zijn, ik meen echter dat wij ons in de kwestie Oekraïne niet mogen laten leiden door dit soort sentimenten. In militair opzicht kunnen we niets doen, we moeten ons - en dat meen ik oprecht - buiten deze door Poetin en Lavrov - het grootste schurkenduo van de 21ste eeuw - begonnen oorlog houden. Het risiko op een escalatie naar een nucleaire oorlog is nu eenmaal te groot.
Tot nog toe hebben Poetin en Lavrov uitsluitend laten zien dat ze hun snode plannen ten uitvoer gaan brengen en dat ze niet bereid zijn zich ergens door te laten tegenhouden. Ook voor diplomatie zijn ze niet gevoelig. Tot enkele dagen voor de inval bleef Lavrov maar herhalen dat Rusland niet uit was op oorlog. Om vervolgens net zo verraderlijk als Hitler een vrij land binnen te vallen, een land dat nog in 1994 door datzelfde Rusland was beloofd dat haar grenzen gerespecteerd zouden worden. Op geen enkele manier heeft Oekraïne Rusland uitgedaagd maar gewapend met hun eigen 'alternative facts' vormde dat voor het Russische schurkenduo geen enkele belemmering voor hun agressie.
Als militair ingrijpen niet mogelijk is en de diplomatie geen enkele kans van slagen meer heeft, dan zijn economische sancties de enig resterende mogelijkheid. En, mits op de juiste wijze toegepast, zeer effectief. Ik ben dan ook van mening dat het Westen Rusland volledig moet isoleren en dat betekent het stilleggen van het bancaire verkeer, het stilleggen van alle handel, het stilleggen van alle vormen van internationale uitwisseling op het gebied van kunst, cultuur en sport. Ongeacht de gevolgen hiervan voor de gewone Rus.
Hoe onschuldig zijn die gewone Russen dan? Ja, we weten dat Poetin van Rusland een tsarenrijk heeft gemaakt waar de vrijheid van meningsuiting niet meer bestaat, waar geen vrije pers meer is, waar verkiezingen worden gemanipuleerd, waar elke vorm van politieke oppositie onmogelijk wordt gemaakt, waar persbreidel heerst en waar de rechterlijke macht exact doet wat het Kremlin van hen verwacht. Maar het zijn ook de gewone Russen die dit allemaal maar gedogen en die maar blijven stemmen op Poetin en Lavrov. Ook die gewone Rus kan, net zoals wij, weten wat voor schurken hun leiders zijn. Ook zij kunnen bedenken dat de bewering dat er in Oekraïne alleen maar nazi's zitten pervers en onwaar is. Die gewone Russen zijn niet dom en kunnen zich laten informeren ov er wat er werkelijk gaande is in hun land.
Diplomaten en internationale zegslieden hopen dat er in Rusland op enig moment een staatsgreep wordt gepleegd door oligarchen of politici. Maar dan zullen we heel erg veel geduld moeten hebben. Nee, ik denk dat alleen de gewone Rus ons kan helpen. Zij moeten opstaan en Poetin laten weten dat hij hen verraden en misbruikt heeft. Er zijn genoeg Russen die dat durven, die hun stem laten horen ondanks het perspectief van 15 jaar gevangenisstraf. Zelfs een vrouw die naar buiten ging met een volkomen wit papier (wat een moedig en krachtig signaal was dat!) werd gearresteerd. Poetin wil iedereen uitspugen die het niet met hem eens is. Maar 144 miljoen Russen uitspugen, dat lukt zelfs Poetin niet.
Dus, het spijt me voor de gewone Rus maar ik hoop echt dat hij heel snel gaat lijden onder de economische en andere sancties van het Westen. Als wij niet mogen vechten, als de diplomatie geen kans meer krijgt en we zouden daarnaast uit medelijden met de gewone Rus ook geen economische sancties op mogen leggen, dan zouden wij een gewetenloze schurk als Poetin een vrijbrief geven om Oekraïne helemaal aan puin te schieten en de Oekraïense bevolking genadeloos over de kling te jagen. Wie wil dat op zijn geweten hebben?
De Graal van Pärt
In het prachtige Muziekgebouw aan het IJ wordt deze week een Arvo Pärt festival gehouden. Gisteravond was ik aanwezig bij een concert van het Ests Filharmonisch Kamerkoor en het Tallinn Kamerorkest. Het concert begon met twee instrumentale klassiekers van Pärt: Fratres en Cantus in memory of Benjamin Britten. Twee fraaie uitvoeringen hoewel de destijds door Manfred Eicher bij ECM opgenomen oeruitvoeringen voor mij wel de standaard blijven. Vooral Fratres overtuigde mede door de violist Harry Traksmann.
Vervolgens werd Adams Lament ten gehore gebracht, het stuk dat mij het minste kon bekoren. Wellicht zou het geholpen hebben als ik de tekst had kunnen volgen. Nu leek het vooral op wisselende stemmingen waarbij ik het gevoel kreeg dat de componist geen duidelijke keuzes kon maken. Na de pauze volgden het Salve Regina en het Te Deum, twee werkelijk schitterende werken waarin zowel het koor als het orkest volledig tot hun recht kwamen in wonderschone composities.
Arvo Pärt (1935) is een broze man met een innemende persoonlijkheid. Hij is bij uitstek een componist van religieus werk maar hij spreekt een veel bredere kring van toehoorders aan. Ook ik - atheïst bij uitstek - behoor tot diegenen die heel graag naar zijn werk luisteren. Toch zou ik zelf niet van 'mijn spirituele kant' willen spreken. Ik heb niets met liturgische gezangen, ook al ken ik ze bijna allemaal uit mijn vroege jeugd. De werkelijke portee van wat Pärt te zeggen heeft zal mij wellicht ontgaan maar dat verhindert mij niet te genieten van zijn composities en zijn orkestraties, waarbij de menselijke stem gewoon een van de instrumenten vormt. Met name het Salve Regina en het Te Deum waren onvergetelijk mooi en indrukwekkend.
Het enige minpuntje aan deze avond vormden de onbeschaamde hoesters en kuchers. Het blijft voor mij een mirakel dat veel mensen gewoon niet in staat zijn zich te beheersen en zich ongegeneerd laten gaan. Als je dat van jezelf weet - en het kan niet anders of je weet zoiets - blijf dan lekker thuis en zet een cd-tje op!
Ongedierte zal er altijd zijn
De enorme stroom vluchtelingen uit Oekraïne maakt het beste in mensen wakker. Maar bij slecht volk werkt dat anders. Lees in dit artikel uit de Volkskrant van vandaag hoe sommige mensen hun slag proberen te slaan door vrouwen en kinderen te misleiden. Dit soort mensen heeft geen geweten waarop ze aangesproken kunnen worden. Ze zouden uit onze samenleving verwijderd moeten worden, voorgoed. Daarmee bedoel ik niet dat ze dan maar terechtgesteld zouden moeten worden; levenslang opbergen zou ook heel effectief zijn. Geld en moeite investeren om dit soort lieden op andere gedachten te brengen is verspilde moeite. Ze weten exact in wat voor ellende ze vluchtende vrouwen en kinderen storten maar het interesseert hen niet. Wat zou ik me nog om hen moeten interesseren? Wat zei Poetin ook alweer? "Gewoon uitspugen". Hem erbij, zou ik zeggen.
maandag 21 maart 2022
Is dat een rare associatie?
In de sportbijlage van de NRC van vandaag staat een fantastische foto van een juichende Ajax-voetballer Anthony. De foto is van het ANP, de maker wordt niet vermeld. Je ziet bij zojuist gescoord hebbende voetballers wel vaker de meest merkwaardige grimassen en gespeelde woede is een van de meest voorkomende reacties op het scoren van een doelpunt.
Maar kijk nu eens naar deze foto. Weet u welke associatie ik hierbij krijg? Mussolini, fascisme. Ja, dat klinkt u misschien raar in de oren maar dat is de eerste gedachte die zich aan mij opdrong toen ik hem zijn shirt zag uittrekken en zijn fans zijn blote torso en woedende schreeuw zag tonen. Volkomen misplaatste reactie van Anthony. Wat mij betreft althans.
Maar er volgde alsnog gerechtigheid. Voor het uittrekken van zijn shirt kreeg Anthony geel, dat is al sinds jaar en dag de standaardreactie van de scheidsrechters, nationaal én internationaal. Terecht trouwens. Even later raakte diezelfde Anthony buiten het veld geblesseerd maar hij stond op, strompelde het veld in en wilde daar opnieuw geblesseerd ter aarde storten toen zijn ploegmaat Tadic hem omlaag trok. Terecht kreeg hij ook voor deze belachelijke actie een gele kaart en dus mocht hij met rood voor tweemaal geel van het veld af. Hij had ook nog de onbeschaamdheid om zich na de wedstrijd voor tv te laten interviewen waarbij hij zich met een kruk het beeld in manoeuvreerde. Ik vind Anthony een nare voetballer.
Wel een geniale voetballer bij tijd en wijlen. Dat dan weer wel.
De humor leg op straat mevrouwtje!
Iemand (het blijkt om Rianne Meijer te gaan, een mij onbekende influencer die het vast niet als humor bedoelde) schreef: "Lil Kleine opgepakt. Sywert opgepakt. Willem Engel opgepakt. Nature is healing". Kijk, dat vind ik nou humor!
zondag 20 maart 2022
Over meritocratie
Een uitgebreid interview in de Volkskrant met Adrian Wooldridge, een befaamde Britse journalist over zijn favoriete onderwerp: de meritocratie. Het systeem waarin iemands talent en werklust bepalend zijn, niet afkomst, ras of rijkdom. Voor Wooldridge is de meritocratie de minst slechte manier om tot een eerlijke samenleving te komen. Een bestuurlijke elite zou de natie moeten leiden en besturen. De minder bedeelden worden in zo'n systeem al snel afhankelijk van filantropie. Wooldridge zet zich daarbij af tegen het socialisme dat in zijn visie alleen maar pleit voor gelijkheid terwijl die gelijkheid nimmer of nooit gerealiseerd zal worden. Het idee van een meritocratie is afkomstig van Plato.
Ik vind het merkwaardig dat deze exponent van het Britse establishment in zijn lange leven niet veel verder is gekomen dan een karikatuur van het socialisme en niets beter wist te bedenken dan een oud idee zoals de meritocratie weer eens af te stoffen. "Een les van de Brexit is dat we de scheve verhoudngen in dit land gelijk moeten trekken. Dat is ook het streven van Boris Johnson", dixit Wooldridge. Je moet maar durven. De Engelse samenleving is tot de grond toe afgebroken door Margaret Thatcher. Haar lijfspreuk: "There is no such thing as society". Welke elite was er om haar een halt toe te roepen?
We zien bijna overal bestuurlijke elites uit lange tradities, waar het begrip 'solidariteit' volledig is uitgehold, waar men blind achter het grootkapitaal aanholt en waar men zich niets gelegen wenst te laten liggen aan de have nots. Nee, beste Adrian, mensen zijn niet gelijk, ze zijn gelijkwaardig en dat is meer dan een semantisch verschil. Ik ga liever te rade bij good old Churchill die ons voorhield dat de "democratie de slechtste staatsvorm is, op al die andere vormen na die van tijd tot tijd zijn geprobeerd."
Voor mij is een beroep op een meritocratie niets anders dan de roep om een sterke man, een verlicht despoot of iets dergelijks, Orban en de zijnen reppen dan van een illiberale democratie, dat is nagenoeg hetzelfde. De vertegenwoordigende democratie plaatst ons voor forse uitdagingen maar we moeten die bestuursvorm tot het uiterste verdedigen, dat vraagt talent, moed, overtuigingskracht en doorzettingsvermogen. We laten Plato beter met rust.
zaterdag 19 maart 2022
Woke dwaallichten uit Maastricht
In het zuiden van Limburg opereert een groep die zichzelf Feminists of Maastricht noemt. Om een of andere reden deelden zij gratis maandverband uit door het achter te laten op universitaire toiletten. Het universiteitsblad Observant schreef hier een stukje over en beging de onbeschrijflijke fout te reppen van 'vrouwen' die aan die actie deelnamen. Helemaal fout natuurlijk, het woord 'vrouw' is van zichzelf een discriminerend woord. Het universiteitsblad had moeten spreken van 'mensen die menstrueren'. De feministen waren boos, zo boos dat ze met een ddos-aanval de website van het universiteitsblad gedurende drie dagen lamlegden.
Wat een onvoorstelbare dwaallichten, deze feministen uit Maastricht! Hun onverdraagzaamheid is hemeltergend. Mijn grootste bezwaar tegen dit soort woke-idioten is dat ze antiwetenschappelijk zijn. Ze menen dat gender een sociaal construct is en dat ook mannen zwanger kunne worden. Ze vermelden er dan opzettelijk niet bij dat ze het in dat geval over transmannen hebben. Maar u en ik weten al heel erg lang dat mannen niet zwanger kunnen worden, alleen vrouwen kunnen dat. Wij kunnen ook niet omhoog vallen want we weten al heel erg lang: you can't fuck physics!
We hebben het hier over studenten aan een universiteit. Mij is dat een gruwel. Deze onverdraagzame lieden horen niet thuis in het academisch milieu, ze beschikken over te weinig denkkracht om aanspraak te kunnen maken op de kwalificatie 'academisch'. En nu we het toch over woke hebben, er is een heel handig boek verschenen onder de titel Wokabulary. In dit boek heeft de filosoof Floris van den Berg een overzicht gegeven van alle bestaande termen en begrippen uit het woke-idioom. Ik kan het u van harte aanbevelen ook al werd ik niet vrolijk van deze moderne vorm van politieke correctheid!
donderdag 17 maart 2022
Ergens Ben Ik Anders Ben Ik Nergens
Dichtte Loek Grootjans en deze regel is terug te vinden op de toren van Het Arsenaal, aan de Vlissingse haven. Vlissingen, alweer zo'n fraaie Zeeuwse stad, waar alles goed geconserveerd en gerestaureerd werd. Een mooie, open stad waar de gemeente er alles aan doet om de stad op weg te helpen, de Nieuwe Tijd in. Ook de nieuwbouw rond het stadscentrum is laten we zeggen enigszins smaakvol. Nu zat het weer erg mee, deze koude dag in maart, daags na de gemeenteraadsverkiezingen. Er was hoge bewolking en er lag een wolkenpakket boven Zeeuws Vlaanderen maar alles ten noorden van de Westerschelde baadde in zonlicht en mocht zich verheugen op een wolkenloze strakblauwe hemel. Aan de kade kun je uren doorbrengen, de Westerschelde wordt druk bevaren. Op de kop van de driftig ondergescheten Michiel de Ruyter zat een grauwe zeemeeuw.
We sloten de dag af met een bezoek aan Yerseke waar met name de oesterputten de moeite waard waren. Yerseke zelf stemt niet tot vrolijkheid, het lijkt wel alsof er daar pas woningen werden neergezet vlak na de oorlog. Het is een droef oord, steil bovendien met tenminste vier kerken, allemaal denominaties uit de protestant-christelijke hoek, de ene wat vrijer, de ander wat benauwder.
Thuisblijvers moeten zich diep schamen
De versnippering zet door en de helft van de bevolking blijft thuis. In mijn geliefde Rotterdam kwam nog geen veertig procent opdraven, ondanks dat ze daar een van de beste burgemeesters van dit land hebben! En ja, voor een deel moeten onze politici zich die lage opkomst aantrekken. Ik vermoed toch dat de Coronamaatregelen de belangrijkste verklaring bieden voor deze historisch lage opkomst, met dank aan al die schreeuwers en wappies. Overigens heeft het Openbaar Ministerie die rattenvanger Engel laten arresteren maar dat is een blunder. Hij gaat nooit veroordeeld worden, het maakt hem alleen maar populairder bij zijn achterban - precies die groep die niet is gaan stemmen - hij kan nu de verongelijkte onschuld spelen en straks triomfantelijk groteske schadevergoedingen eisen wanneer hij vrijgesproken wordt. Maar dit alles terzijde.
Want het moet maar eens gezegd dat ook die thuisblijvers zich diep moeten schamen. Hoe kun je nu een moderne burger zijn en dan geen gebruik maken van je stemrecht? Geen enkele smoes - en ik heb er heel wat voorbij horen komen - is goed genoeg om je wegkijkgedrag te legitimeren. Anders gezegd: wie niet gaat stemmen moet verder maar gewoon zijn bek houden. Waarom zou ik hier nog genuanceerd over moeten doen?
En tegenover het heuglijke feit dat VOLT bijna overal waar het meedeed een zetel wist te bemachtigen staat de treurige ontwikkeling dat ook de partij der eencelligen - u weet wel, die partij waarvan de leider de rechterarm strekt als Poetin voorbij komt - overal zetels wist te bemachtigen. Gelukkig schijnt de zon vandaag en gaan we het Zeeuwse Vlissingen bekijken, anders werd het een treurige dag.
woensdag 16 maart 2022
Plaatsengids, een perfecte wegwijzer
Er is een prachtige website gemaakt onder de titel plaatsengids.nl. Hier vind je van werkelijk elk gehucht, elke buurtschap, hoe klein ook, een zo volledig mogelijke beschrijving, een beknopte geschiedenis, bezienswaardigheden en andere wetenswaardigheden. Je vult een plaats- of oordnaam in in het zoekvenster en je bent met één druk op de knop waar je wezen wil.
Ik had er graag over beschikt toen wij in Groningen door plaatsjes als Hongerige Wolf, Kostverloren en Doodstil kwamen. Maar dat kan ik nu allemaal inhalen. In het petieterige Doodstil is er een buurtvereniging die zichzelf Springlevend noemt, lees ik nu.
Elke plaatsnaam is voorzien van links naar alternatieve informatiebronnen. Heel erg fraai vind ik de paragraaf Literatuur met verwijzingen naar literaire vermeldingen van de plaatsnamen. In totaal zijn bijna 7000 plaatsnamen in deze gids opgenomen! Je mag er van uitgaan dat het hier om een uitputtende opsomming gaat. De makers geven aan dat als je alle informatie uit deze plaatsengids zou uitprinten, je een 25-delige Winkler Prins zou hebben. De site is een initiatief van Frank van den Hoven, naar verluidt gespecialiseerd in rurale geografie. Beslist een aanrader, deze site!
Zierikzee
Zierikzee is kleinsteedser dan Middelburg maar ook dit buitengewoon aangenaam stadje is goed geconserveerd. Van ver herkenbaar aan een plompe toren die men om die reden dan ook plompetoren noemt. Veel prachtige panden en pandjes uit de zestiende en zeventiende eeuw, soms nog ouder. En alles lijkt in uitstekende staat te verkeren. Zierikzee is de moeite van een bezoek alleszins waard maar me dunkt dat je in het hoofdseizoen dit soort oorden betere mijdt, je kunt er dan over de hoofden wandelen. Vandaag beloofde Gerrit ons een aangename dag maar het Saharazand kleurde de hemel grauw en lichtbruin en hinderde de zon. Het werd een wat gure dag.
