Dichtte Loek Grootjans en deze regel is terug te vinden op de toren van Het Arsenaal, aan de Vlissingse haven. Vlissingen, alweer zo'n fraaie Zeeuwse stad, waar alles goed geconserveerd en gerestaureerd werd. Een mooie, open stad waar de gemeente er alles aan doet om de stad op weg te helpen, de Nieuwe Tijd in. Ook de nieuwbouw rond het stadscentrum is laten we zeggen enigszins smaakvol. Nu zat het weer erg mee, deze koude dag in maart, daags na de gemeenteraadsverkiezingen. Er was hoge bewolking en er lag een wolkenpakket boven Zeeuws Vlaanderen maar alles ten noorden van de Westerschelde baadde in zonlicht en mocht zich verheugen op een wolkenloze strakblauwe hemel. Aan de kade kun je uren doorbrengen, de Westerschelde wordt druk bevaren. Op de kop van de driftig ondergescheten Michiel de Ruyter zat een grauwe zeemeeuw.
We sloten de dag af met een bezoek aan Yerseke waar met name de oesterputten de moeite waard waren. Yerseke zelf stemt niet tot vrolijkheid, het lijkt wel alsof er daar pas woningen werden neergezet vlak na de oorlog. Het is een droef oord, steil bovendien met tenminste vier kerken, allemaal denominaties uit de protestant-christelijke hoek, de ene wat vrijer, de ander wat benauwder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten