donderdag 2 april 2020
woensdag 1 april 2020
Gedoogt de EU een dictator ?
Het is zover, het Hongaarse parlement, waarin de partij van Victor Orban een meer dan tweederde meerderheid heeft, heeft een noodwet aangenomen die Orban in staat stelt per decreet te regeren. Alleen de regering Orban kan bepalen wanneer deze noodtoestand ophoudt. En iedereen die onjuiste informatie verstrekt kan tot vijf jaar cel veroordeeld worden. Wie bepaalt wat onjuiste informatie is? Inderdaad: Orban. Tijdens de duur van de noodwet kunnen er geen verkiezingen worden gehouden. Weliswaar kan het parlement de noodwet ongedaan maken maar met een meer dan tweederde meerderheid voor Fidesz begrijpt iedereen dat het parlement nooit zo'n besluit zal nemen.
Wat mij betreft is het helder: als de EU zichzelf serieus neemt, dan dient Hongarije onmiddellijk uit de EU gestoten te worden. Orban noemde zichzelf altijd een illiberale democraat maar met deze ingreep heeft hij zijn ware aard laten zien: hij is een dictator. En de Hongaren staan erbij en laten toe dat hun democratie tot aan de grond wordt afgebroken.
dinsdag 31 maart 2020
Regering, kom onmiddelljk tot bezinning!
De botte en volstrekt gevoelloze reactie van de Nederlandse regering op voorstellen voor Europese solidariteit begint enorm uit de hand te lopen. Alle Europese landen struikelen - begrijpelijk en terecht - over de belachelijke opmerkingen van onze minister van financiën en onze minister president.
Inmiddels hebben ruim zestig bekende Nederlandse economen een brief geschreven aan de regering met het dringende verzoek afstand te nemen van haar onaanvaardbaar kille en botte houding. De regering geeft vooralsnog geen krimp.
Laten we allemaal de Nederlandse regering oproepen nu en onmiddellijk solidariteit te betuigen en zich in te spannen voor solidariteitsmaatregelen voor alle Europese landen die getroffen worden door het Corona virus. De schade die deze regering aanricht is gigantisch en we gaan daar nog decennia lang last van hebben.
En tegen landen als Italië en Spanje zou ik willen zeggen dat ik me diep schaam voor de houding van onze regering. Zij reflecteert slechts haar eigen botheid maar zeker niet míjn opvattingen van solidariteit! Ik vind het een regelrechte schande.
Sátántangó
In 2013 las ik van de Hongaarse schrijver László Kraznahorkai het waanzinnige boek Satanstango. U treft mijn bespreking van dat boek hier aan. Ik schafte mij, zoals aangekondigd, op een zeker moment de verfilming van dit boek door de Hongaarse cineast Bela Tarr aan. Een verfilming op basis van een door de schrijver zelf vervaardigd script. De film werd gedraaid in zwart-wit en duurt ruim zeven uur! Er was een virus voor nodig om de film eindelijk eens in alle rust te gaan zien.
De film is, net als het boek, bij tijd en wijle raadselachtig en weinig specifiek in het duiden van bepaalde scenes. We weten niet precies hoe de kleine samenleving waarin het verhaal zich afspeelt is ontstaan, we weten niet waar het geld vandaan komt dat een centrale rol in het verhaal speelt, evenmin weten we waar Irimiás nu exact van beticht wordt maar duidelijk is dat de machthebbers, die kennelijk ver verwijderd zijn van onze kleine minisamenleving, niet veel met hem op hebben, zoals ook duidelijk is dat de machthebbers de afzonderlijke karakters van die minisamenleving tamelijk nauwkeurig kennen en er moet dus een informant of een mol zijn. Werkelijk prachtig en bijna surrealistisch is het gesprek tussen een kapitein van het leger en Irimiás. Pas veel later zullen we begrijpen waartoe dat gesprek uiteindelijk leidt.
Het regent vrijwel onophoudelijk in de film - we spoke of the rain, always back to the rain - en overal is modder en het landschap is even troosteloos als eindeloos. De samenleving lijkt ontheemd, er is wel ergens centraal gezag maar veel lijkt dat er niet toe te doen. De mensen zijn in afwachting van een messias en Irimiás, de woordkunstenaar, vervult die rol voor de kleine groep mensen die we in deze film volgen. Geregeld horen we in de verste onheilspellend gedempt en vaag klokgelui.
De geschiedenis, een aantal min of meer losse maar wel met elkaar samenhangende episodes, worden aan elkaar gepraat door een verteller, iemand die van buiten af naar deze minisamenleving kijkt maar die tegelijkertijd ook heel nauw betrokken is bij de mensen die deze film bevolken. Prachtig is het commentaar bij de laatste beelden van Estike, een verwaarloosd meisje. Een meisje dat liefdeloos opgroeide, en liefde is in deze film volstrekt afwezig, een gevoel(suitwisseling) waartoe mensen absoluut niet (meer) in staat lijken.
Ik vertel u niets over de werkelijke toedracht. Bela Tarr en László Krasznahorkai maakten een prachtige film, een langzame film bij uitstek. U moet er de tijd voor nemen maar dan ziet u ook een fascinerend en onvergetelijk verhaal, weinig hoopgevend - ik moet het toegeven - maar ook geregeld tragikomisch (zeker in de persoon van de alles en iedereen bespiedende dokter) en het drinkgelag in de plaatselijke kroeg is ronduit hilarisch. Ongemakkelijk is de scène van Estike met een kat maar volgens de cineast was er een dierenarts bij de opnames aanwezig en is de kat gewoon in leven gebleven.
De intrigerende muziek bij deze film is gecomponeerd door Mihály Víg die in de film ook de rol van Irimiás vertolkt. Krasznahorkai en Tarr hebben vaker samengewerkt, onder andere bij The Turin Horse en Baron Wenckheim.
zaterdag 28 maart 2020
Kabinet Rutte sterk in Nederland maar...
...hopeloos arrogant en blunderend in Europa. Ik heb hier al eerder aangegeven dat - voor wie dat nog niet wist - ik geen fan ben van onze regering maar ik ben vol lof over de wijze waarop het kabinet de Corona-crisis aanpakt. Maar op de een of andere manier ontbreekt het duidelijke besef dat deze pandemie een internationale crisis is en dat juist in deze tijden er alle aanleiding is om gezamenlijk op te trekken. Zeker in Europees verband.
Afgelopen donderdag bepleitten de Groen Links'ers Bas Eickhout en Bart Snel en de PvdA'ers Henk Nijboer en Paul Tang in de NRC het instellen van Euro- of Coronabonds. Zo'n Coronacrisislening geeft uiting aan de solidariteit die de huidige crisis van ons vraagt, zo schrijven zij. Deze Eurobonds hoeven niet te worden opgeteld bij de nationale schuld maar zijn een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Maar nee, zegt de Nederlandse regering - die zich daarbij graag beroept op medestanders als Duitsland en Denemarken - eerst moet worden uitgezocht hoe het komt dat de landen die nu zo zwaar worden getroffen zelf niet voldoende middelen bij elkaar gespaard hebben om een crisis als deze te lijf te gaan. En als er fondsen ter beschikking gesteld moeten worden, dan wel onder de gelijktijdige verplichting dat de ontvangende landen een bezuinigingsprogramma doorvoeren. Dat zegt dus hetzelfde kabinet dat gisteren besloot onder druk van de Corona-crisis de CO2- en stikstofmaatregelen voorlopig maar even uit te stellen!
Op deze wijze is Nederland bezig om voor zeer lange tijd een werkelijk gezamenlijk draagvlak voor het Europese project onderuit te schoffelen. De Italianen en Spanjaarden zullen zich nog heel erg lang de volstrekt harteloze opstelling van de Nederlandse regering herinneren. En wat zegt Rutte als hij hiernaar gevraagd wordt en wordt geconfronteerd dat Nederland overal in Europa heftige kritiek oproept? Rutte verklaart doodleuk dat hij zulke signalen ook wel hoort maar dat die niet stroken met zijn perceptie. Hoe dom kun je zijn?
Ik vind de opstelling van het kabinet Rutte ronduit beschamend. Wij zouden solidair moeten zijn met de Italianen en Spanjaarden, zij zouden ons daar eeuwig dankbaar voor zijn en ruimhartigheid nooit vergeten. Wat is dit voor een onzinnige diplomatie? Foei, Rutte, je moest je diep schamen!
vrijdag 27 maart 2020
Het morele failliet van big pharma
Het Zwitserse farmaciebedrijf Roche weigert de receptuur vrij te geven van de zogeheten lysisbuffer, een schoonmaakmiddel dat cellen openbreekt en het genetisch materiaal van het virus tevoorschijn haalt (bron: de Volkskrant) Hierdoor stagneert het testen van mogelijk met het Coronavirus besmette patiënten.
Deze beide voorbeelden geven nog maar weer eens aan - iets wat we allang wisten natuurlijk - dat big pharma volstrekt immoreel, nee zelfs amoreel is.We kunnen ons niet fel genoeg verzetten tegen deze perverse bedrijfstak. Me dunkt dat de wereldwijde Coronacrisis meer dan voldoende aanleiding is om farmaciebedrijven te dwingen hun kennis op het vlak van de Corona-bestrijding met iedereen te delen.
woensdag 25 maart 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)