Atlantis

 

De Oekraïense cineast Valentyn Vasyanovich maakte een indrukwekkende film onder de titel Atlantis. De film speelt zich af in 2015, een jaar na afloop van een verschrikkelijke oorlog. Niet eerder zag ik een post-apocalyptisch (stedelijk) landschap zo intens verbeeld.

De mensen die deze oorlog overleefden zijn allen op een of andere manier getraumatiseerd. Hoe pak je je leven weer op nadat jij en je medeburgers elkaar de hersens insloegen omwille van vermeende territoriale of culturele drogbeelden. Sommigen gaan dan ook na die oorlog met elkaar op de vuist: waarom moest jij zo nodig naar de wapens grijpen?

In gruwelijke beelden laat Vasyanovich zien hoe mensen kunnen reageren op hun trauma's.We volgen voornamelijk Sergej die een baantje in een staalfabriek inruilt voor watertransporteur. Niet alleen ligt het hele land vol mijnen maar ook het oppervlaktewater is volledig vergiftigd. Sergej krijgt de gelegenheid naar het buitenland te gaan maar hij gaat niet op het voorstel in. Hoe desolaat zijn huidige omgeving ook is - hij heeft een naargeestig flatje gevonden op een industrieel complex - het bevalt hem er omdat hij er niet lastig gevallen wordt, er rust vindt. "Ik zou niet meer passen in een normale wereld", zegt hij.

Hij gaat als vrijwilliger aan de slag bij een groepje mensen dat massagraven leeghaalt en de overblijfselen van gesneuvelde soldaten - we komen onder hen Russen, Oekraïners en bewoners uit de Donbass tegen - beschrijft en documenteert om ze vervolgens opnieuw te begraven. Ook al zijn de namen niet meer te achterhalen, nu liggen ze tenminste niet meer helemáál anoniem begraven.

Een strohalm is misschien dat sprankje hoop dat menselijk contact kan bieden? We weten het niet. Een vrijpartij is echt het enige lichtpuntje, maar zwakker licht is nauwelijks denkbaar in deze donkere en troosteloze film. Toch vond ik het een indrukwekkende film waarin de troosteloosheid heel af en toe zomaar schoonheid uit kon stralen. Hoe absurd. Maar dit verhaal, deze beelden, ze zijn bepaald niet ondenkbaar, liggen ze ons in het verschiet?

Hoe kun je walging uitdrukken?

 

Een voortreffelijk commentaar van Frank Heinen, tv-recensent voor de Volkskrant,, op die onwaarschijnlijk domme en irritante kindsterretjes en de talkshowredacties die hen zo nodig ruim baan moesten geven. In wat voor land leven we eigenlijk? Maar er is iets wat nog véél schokkender vind: het management van Famke Louise heeft eerder dit jaar € 31.000 van de overheid gekregen om de Coronacrisis te kunnen overleven en diezelfde Famke Louise  was een van de artiesten die geld van de overheid kregen om jongeren erop te wijzen dat ze zich aan der basisregels moesten houden. Hadden die redacties van die talkshows daar niet eens de aandacht op kunnen richten? Een van de andere actievoerende artiesten, rapper Bizzey, kreeg € 18.000 overheidssteun. Zo jong en dan al zo verrot! Dit is de manier waarop we, aan de vooravond van een tweede golf, een totaal verziekt klimaat in ons land krijgen, met dank aan - en ik citeer hier Frank Heinen gretig - die viruswaanzinnige Willem Engel, de door FvD opgepookte eenmansbrandhaard van kwaadaardige coronakolder.

Het Russisch regiem is kwaadaardig tot in haar kleinste vezels

 

Het is eigenlijk met geen pen te beschrijven hoe Poetin en de zijnen erin slagen pure kwaadaardigheid aan de dag te leggen. Je kunt nauwelijks bijhouden hoe vaak en hoe snel het Russisch regiem zich te buiten gaat aan de meest verwerpelijke en schandalige vormen van bedrog en terreur. En dat gaat van groot tot klein.

We roepen de MH17 in herinnering, de annexatie van de Krim, de bezetting van Oekraïne, de talloze aanslagen op politieke tegenstanders, het eindeloze kiezersbedrog, de vervalste verkiezingsresultaten en deze lijst is nog oneindig veel langer. Denk aan de inmenging in verkiezingen elders, de nooit eindigende pogingen om door middel van bots en trollen in andere landen destabilisatie te bewerkstelligen.

Meest recentelijk zijn er de vervalste resultaten van een Corona-onderzoek en de ontwikkeling van een nieuw virus. De Russen schrikken werkelijk nergens voor terug en vervalsen gewoon onderzoeksresultaten en grafieken die ze indienen bij hun al te creatief ingevulde onderzoeksrapporten. Wel over de rug van miljoenen mensen die vervolgens een vaccin gaan krijgen dat is gebaseerd op vervalste onderzoeksdata. En wat te denken van de vergiftiging van de leider van de gezamenlijke oppositie in Rusland, Navalny. Poetin heeft zelfs het ongehoorde lef tegenover Macron te suggereren dat Navalny zichzelf zou hebben vergiftigd om het Russisch regiem in een kwaad daglicht te stellen. Zieker kun je het niet krijgen.

In dit tijdsgewricht worden we helaas overal ter wereld geconfronteerd met autocratische of ronduit dictatoriale leiders, die geen enkele boodschap hebben aan democratische spel- en leefregels, die hun burgers inzetten als pionnen in hun machtsstrijd, die terreur en willekeur toepassen om hun doel, de bestendiging van de bestaande machtsverhoudingen, te bereiken. Regimes die elke vorm van oppositie als misdaad bestempelen.

We komen dit soort moderne dictators tegen op cruciale posities, in landen die ook op het wereldtoneel een hoofdrol vervullen: Trump, Poetin, Xi Jinping, Bolsonaro, Duterte, Orban, Kaczynski, Erdogan en vergeet niet de vele politieke leiders die dicht tegen het moderne illiberale populisme aanschuiven. Maar de kwaadaardigheid van Poetin overtreft zijn bentgenoten in alle opzichten.

Fox Host CALLS OUT Republican on SCOTUS Hypocrisy

#ikdoenietmeermee doorgeprikt

 

Ik sta er niet van te kijken dat deze walgelijke club bijeen is gebracht door Willem Engel, de (kwade) genius achter wat aanvankelijk viruswaanzin heette maar nu door de initiatiefnemer viruswaarheid wordt genoemd. Van mij mogen mensen vinden en menen en denken wat hen goeddunkt. Maar als je een beetje doorvraagt bij de deelnemers aan dit beroerde initiatiefje van BN-ers dan blijkt onmiddellijk dat ze beetgenomen zijn en distantiëren ze zich van hun aanvankelijke instemming.

Gisteren zag ik een zanger Tim bij Op1 en vanochtend lees ik over een zangeres Famke in de Volkskrant helemaal terugkrabbelen en stamelen dat ze het allemaal zo niet bedoeld hebben. Voor mij is Willem Engel een kwaadaardig persoon maar helaas prikken mensen niet snel door hem heen. Willem Engel verkoopt het product Willem Engel en alles wat werkt is goed, kennelijk.

Willem Engel maakt misbruik van tienersterretjes die op grond van hun talloze volgers op sociale media als influencer worden beschouwd. Ik moet natuurlijk oppassen dat ik niet meteen Michael Sandel over me heen krijg maar ik stoor me mateloos aan het feit dat iedereen maar een mening heeft over tal van zaken waar men nog nooit langer dan vijf minuten over heeft nagedacht maar in weerwil daarvan wel op allerlei podia mee mag praten.

Laat tienersterretjes nou gewoon zingen, dat vinden een heleboel andere tieners heel erg leuk. Maar bespaar me in godsnaam hun mening over zaken waarover ze gewoon niet mee kunnen praten. Als het over Corona gaat wil ik virologen, epidemiologen, andere artsen en ethici horen. Alle andere geluiden zijn wat mij betreft onwelkome ruis, to put it mildly.

REVEALED: Trump’s hidden video deposition in Trump University fraud case

Lindsey Graham's Flip-Flops Before and After Donald Trump | NowThis

De Republikeinen zijn schaamteloos kwaadaardig

 

Dat de VS worden geleid door een krankjorume idioot is al erg genoeg en dat hij een serieuze kans maakt herverkozen te worden is verontrustend en deprimerend. Dat komt uiteindelijk door het volstrekt ondemocratische systeem van de verkiezingen in Amerika, samengevat in de kreet 'winner takes all'. In de laatste dertig jaar hebben de Republikeinen slechts éénmaal de 'popular vote' behaald, in alle andere situaties sleepten ze het presidentschap binnen uitsluitend dankzij dit 'winner takes all'. Tot zo ver de Amerikaanse democratie.

Echt schandalig is het gedrag van de Republikeinen die geen enkele moeite meer doen te verbergen hoe kwaadaardig ze zijn. Twee van die perverse elementen wil ik hier nader belichten. Mitch McConnell en Lyndsey Graham. Toen Obama in zijn laatste jaar van zijn tweede termijn een rechter in het Hooggerechtshof kon vervangen - en dat deed zich voor negen maanden voor de aanstaande verkiezingen - bewoog McConnell hemel en aarde om te bereiken dat de vervanging van een rechter in het hoogste rechtscollege van het land pas zou plaatsvinden na de inauguratie van een nieuwe president. En ook Lyndsey Graham nam dat standpunt in en voegde eraan toe dat dit ook zou gelden voor de volgende president, wie dat ook zou zijn, uit welke denominatie dan ook afkomstig.

Nu zitten we nog geen twee maanden voor de nieuwe verkiezingen en overlijdt Ruth Bader Ginsberg, een iconische vrouw met een onvoorstelbare staat van dienst. Er bestaat geen voorzienigheid, dat is nu wel onomstotelijk aangetoond, er bestaat geen billijkheid, er bestaat geen rechtvaardigheid. Trump krijgt de kans een van de laatste niet-conservatieve rechter te vervangen door de volgende hielenlikker en hij heeft al verklaard dat hij zich verplicht voelt die vacature onmiddellijk op te vullen. Ook al verklaarde Ruth Bader Ginsberg in haar laatste dagen dat het diepste en vurigste wens was dat haar plaats pas na de verkiezingen zou worden ingenomen door haar opvolger.

McConnell en Graham zijn natuurlijk niet vergeten hoe ze zich tijdens het presidentschap van Obama hebben opgesteld en gedragen maar zonder blikken of blozen staan ze er nu op dat Ruth Bader Ginsberg onmiddellijk vervangen wordt. Dat heet bij ons over je eigen graf heen regeren. Maar dat heet bij ons ook schaamteloze kwaadaardigheid. Voor mij vertegenwoordigt McConnell meer nog dan Trump de pure kwaadaardigheid. Trump is een idioot en levensgevaarlijk maar hij heeft de hersens van een krokodil. De Amerikanen moeten zich schamen dat ze zo'n schertsfiguur met zoveel macht bekleden. Maar McConnell is de verpersoonlijking van alles wat slecht en oneerlijk is.

Eefje de Visser - De Parade

Noam Chomsky en Jill Lepore over de Verenigde Staten

 

U merkt aan dit blog dat ik nogal in beslag wordt genomen door de ontwikkelingen in de Verenigde Staten. Het is bijna niet te bevatten wat zich daar momenteel allemaal afspeelt. De komende verkiezingen begin november 2020, zijn dan ook van ongekend belang voor de toekomst van niet alleen de VS maar zeker ook voor de toekomst van de democratie. Ik houd het bepaald niet voor onmogelijk dat de verkiezingen ongekend geweld in de Amerikaanse samenleving uit zullen lokken. De zittende president zal er geen enkele moeite mee hebben zulk geweld aan te wakkeren.

De verkiezingen en mijn fascinatie voor dat land deden me onmiddellijk toehappen toen ik las dat er een geschiedenis van de Verenigde Staten was verschenen onder de titel Deze Waarheden van de Amerikaanse historica Jill Lepore. Een vuistdikke pil die in een bestek van bijna duizend pagina's de geschiedenis van het Noord Amerikaanse continent beschrijft. Ik vind het een fantastisch boek, waardoor ik het gevoel heb tenminste iets meer van die supermacht en haar bewoners te begrijpen.

Niet dat het me vrolijk stemt, integendeel. Trump probeert zijn electoraat aan te moedigen met de MAGA-slogan Make America Great Again, waar hij in zijn verkiezingscampagne en inauguratierede de mantra America First scandeerde, een leuze die overigens al in de jaren dertig van de vorige eeuw door Randolph Hearst werd geïntroduceerd en die zelfs leidde tot de oprichting van het America First Committee in 1940, overigens toen om Amerika te behoeden voor deelname aan Wereldoorlog II. Make America Great Again suggereert dat het land ooit groot was maar de geschiedenis zoals Jill Lepore die optekende laat zien dat er weinig aanleiding is voor zulk een zelfbeeld!

Het is goed en wenselijk dat een volk een positief zelfbeeld kan koesteren maar de Amerikanen hebben, eerlijk gezegd, weinig aanleiding tot al te veel vreugde over zichzelf. Jill Lepore geeft op een bewonderenswaardige manier weer hoe de Amerikanen in de loop van hun geschiedenis worstelden en worstelen met vrijheid, rassenscheiding, rassenhaat, godsdienst, de rol van de media, de politiek en van het bedrijfsleven en het militair-industriële complex, met de interpretatie van hun Grondwet, met hun als heilig beschouwde instituties zoals de Senaat en het Congres, precies die instituties die Trump probeert te vernietigen.

Iemand anders waar ik graag naar luisteren is de Amerikaanse linguïst Noam Chomsky, die zich steeds meer ontwikkelde tot een analyticus van de Amerikaanse eigentijdse geschiedenis par excellence. Zie de video in mijn vorige post die naadloos aansluit bij het standaardwerk van Jill Lepore. Wilt u ook iets meer leren begrijpen van de Amerikanen, lees dan dit fascinerende werk van Jill Lepore. U vindt mijn (voorlopige) bespreking van haar studie hier. En Noam Chomsky vindt u uitgebreid terug op YouTube. Bekijkt u zijn video's en ik ben benieuwd of u dan hetzelfde ervaart als ik: het doet goed te luisteren naar een eminence grise die altijd in rustige bewoordingen en bedachtzaam formuleert en die in alles zijn enorme erudiete uitstraalt. Mensen om te koesteren!

Make America Great was denkbaar ten tijde van Barack Obama maar er is vrijwel niets meer over van zijn erfenis. Trump heeft hem en zijn gedachtegoed verguisd, verdacht gemaakt en waar hij kon afgebroken. Even leek het mogelijk te zijn dat de grootmacht Amerika naar een mentaal en moreel evenwicht kon groeien. Het tegendeel is waar gebleken.