zondag 21 juli 2024

Waar is de barmhartigheid gebleven, Damiaan Denys?

 

De Belgische psychiater Damiaan Denys heeft bij het Nederlandse Openbaar Ministerie aan de bel getrokken over de in zijn ogen te ruimhartige toepassing van de euthanasiewetgeving bij psychiatrische patiënten. Ik heb veel bewondering voor mensen die psychiater willen worden. Mij lijkt dat een hopeloze beroepskeuze want niets is zo moeilijk en ondoorgrondelijk als de menselijke psyche. Een psychiater behandelt mensen die zodanige psychische klachten hebben dat hun leven daardoor ernstig gecompliceerd en bemoeilijkt wordt. In het ideale geval past de psychiater therapie toe om de klachten van de patiënt te verhelpen of aanvaardbaar te maken. Zo'n therapie kan pas van start gaan nadat de psychiater een diagnose heeft kunnen stellen waar ook de patiënt zich in kan vinden. Je kunt pas psychiater worden na het afronden van een studie geneeskunde. Maar het beroep psychiater is in mijn ogen veel en veel moeilijker, zo niet onmogelijk dan het beroep arts of specialist. Juist omdat we verhoudingsgewijs zo weinig afweten van de werking van het menselijke brein, van de vraag wat bewustzijn is en van de wijze waarop gevoelens tot stand komen. Een psychiater werkt altijd in de mist.

Ik heb geen cijfers tot mijn beschikking (die zijn ongetwijfeld wel te vinden) maar heel vaak leidt zo'n therapie niet tot succes. De klachten van de patiënt nemen niet af, laat staan dat ze verholpen zouden kunnen worden. In zulke situaties schrijft de psychiater geneesmiddelen voor om de directe negatieve gevolgen van de psychiatrische storing zoveel mogelijk te dempen waardoor, hopelijk, het leven van de patiënt draaglijker wordt. Helaas blijkt ook dit vaak een weg die niet tot succes leidt waardoor er veel psychiatrische patiënten zijn die enorm lijden door hun aandoening. Nog treuriger wordt het wanneer psychiatrische patiënten helemaal de weg kwijt raken in ons gezondheidssysteem en stuklopen op eindeloze wachtlijsten en andere blokkades.

Denys meent dat de wens om niet meer te willen leven niet hetzelfde is als de wens om dood te zijn. Ook meent hij dat er euthanasie-aanhangers zijn die crisis in de gezondheidszorg gebruiken om euthanasie te normaliseren.Daarmee wordt ook de beleving van psychiatrische patiënten beïnvloed, stelt hij. Denys stelt dat de Nederlandse praktijk van euthanasie voor psychiatrische patiënten niet voldoende behoedzaam is. Ik begrijp niet goed waaruit hij dat afleidt, in het interview in de NRC van 20 juli 2024 worden geen data verstrekt ie zo'n konklusie rechtvaardigen. Ik geloof er eerlijk gezegd niet zo in. Het feit dat psychiatrische patiënten nu moeten leiden omdat er een crisis in de gezondheidszorg speelt ontkent Denys niet maar hij meent dat dat gegeven op zich geen rol mag spelen in een besluit tot euthanasie. En dus, zo erkent hij, zullen er mensen onnodig eindeloos leiden. Dat betekent echter niet dat die mensen dan maar in aanmerking moeten komen voor euthanasie.

Dat lijkt mij een hard en wreed standpunt. Een gedachtenexperiment: een psychiatrisch patiënt heeft talloze geneesmiddelen toegediend gekregen alsmede een aantal therapieën, zonder dat diens klachten ook maar enigszins verminderden. De patiënt ervaart het leven als een eindeloze en uitzichtloze kwelling en geeft aan in aanmerking te willen komen voor euthanasie. Voorlopig komt de patiënt niet in aanmerking voor verdere behandeling vanwege de wachtlijsten in de gezondheidszorg. Wanneer vervolgtherapie wel mogelijk zal zijn, is niet bekend. Ook kunnen er nog nieuwe geneesmiddelen worden ontwikkeld waar deze patiënt alsnog baat bij zou kunnen hebben.Deze patiënt komt volgens Denys niet in aanmerking voor euthanasie. Hij vindt dat zelf niet humaan maar zulke mensen mogen van hem niet sterven.

Merkwaardig. Ik houd Denys voor een achtenswaardig mens maar heb er toch moeite mee dat hij meent met het OM in gesprek te moeten gaan. Hij suggereert dat er confraters zijn die te lichtzinnig met euthanasie omspringen maar zoals gezegd, ik geloof dat niet. Waarom zouden we wel accepteren dat iemand die onafzienbaar en uitzichtloos fysiek lijdt, terwijl er over tien jaar wellicht een medicijn op de markt komt dat hem zal helpen, wel in aanmerking komt voor euthanasie terwijl we diezelfde uitweg uit een ondraaglijk leven niet zouden willen toestaan aan mensen die psychisch lijden? Mij lijkt dat onbarmhartig.

zaterdag 20 juli 2024

Hans Teeuwen nam een verkeerde afslag

 

Heeft u ook het interview met Hans Teeuwen in de Volkskrant gelezen? Ik ben al heel lang op de man uitgekeken en zo'n interview maakt nog maar eens duidelijk waarom eigenlijk. Wat me vooral in hem tegenstaat is dat hij in stereotypen denkt en hij heeft er de laatste jaren een sport van gemaakt zich vooral tegen links af te zetten. Dat mag hoor maar hij is mij kwijtgeraakt. Daar zal hij niet mee zitten natuurlijk. Maar Teeuwen heeft meer met Geen Stijl dan met andere main stream media.

Graag zet hij zich af tegen alles wat woke heet, tegen gender en vooral tegen racisme. Hij kan er niets meer mee, verklaart hij.In de Volkskrant van vandaag beschuldigt Hassan Bahara Teeuwen van intellectuele luiheid en dat verwoordt aardig hoe ik over hem denk. Ik ben de eindeloze discussies over gender af en toe ook wel beu maar je kunt er niet omheen dat de LHBTQ+ gemeenschap steeds meer, steeds vaker en steeds wijder verspreid gecriminaliseerd wordt. En dan zeg je eenvoudig dat je er niets meer mee kunt? En je moet ook wel ziende blind zijn als je beweert dat racisme passé is.

Zoals ik al, zei niemand ligt er wakker van maar ik vind Han s Teeuwen beslist niet een van de briljantste levende komieken, zoals the Guardian ons wil doen geloven. Integendeel, Teeuwen is in mijn ogen een over het paard getilde cynicus, die ergens onderweg een verkeerde afslag heeft genomen.

En Wilders roeptoetert maar door

 

Er is niets veranderd met de komst van het nieuwe kabinet. En er is al helemaal geen sprake van dat Wilders veranderd zou zijn. De PVV sluit zich aan bij het nieuwe EU-blok van Orban, Patriotten voor Europa. Dit blok heeft maar één doel: Europa van binnenuit kapot maken.

En dan twittert Wilders dat de Palestijnen allemaal maar op moeten donderen naar Jordanië, dat zou de enig echte Palestijnse staat in het Midden Oosten zijn. Het is wel duidelijk dat Wilders geen behoefte heeft om eerst eens een stukje geschiedenis op te halen. Maar daar heeft deze aartscynicus helemaal geen behoefte aan. Liever herschrijft hij, Poetin indachtig, eigenhandig de geschiedenis. En passant vertolkt hij met zijn vitriool de diepste wens van radikaal rechts in Israël. En loopt hij vooral zijn eigen kabinet voor de voeten.

Nee, er is echt niets veranderd in ons land en je staat ervan te kijken hoe snel al blijkt dat dit kabinet een onwaardige afslag is die we met ons allen hebben genomen.

donderdag 18 juli 2024

Arboretum Gimborn Doorn

 

Ik kende dit helemaal niet maar vandaag gingen we erheen. Een arboretum van 47 ha, geopend in 1925 en een initiatief van Max von Gimborn, een Duitser die later Nederlander werd en faam maakte met zijn inkt. Je komt zijn naam ook vandaag de dag nog vaak tegen. Als je wel eens een potje inkt koopt.

Dit arboretum is een werkelijk prachtige tuin geworden met vooral veel naaldbomen, want dat was de grote hobby van Max von Gimborn. Maar er staan ook heel veel andere exoten. En verspreid over deze tuin heeft men nu een kleine 34 beelden geplaatst en het arboretum biedt eigenlijk een volstrekt natuurlijke habitat voor zulke beelden. De kwaliteit van de beelden is wisselend, sommige zijn een beetje kitscherig maar dat zal ook een kwestie van smaak zijn. Voor de beleving van de tuin maakt het niets uit. Wij deden er twee uur over om de hele beeldenroute af te lopen en alles te bekijken.


Maakt een beeldhouwer een beeld pur sang of heeft hij al een locatie in gedachten waar het komt te staan? Als de beeldhouwer in opdracht werkt, zal de locatie aan hem of haar wel bekend zijn. Feit is dat de directe omgeving invloed heeft op het beeld of misschien preciezer gezegd: invloed heeft op de beleving ervan. Een tuin of een arboretum biedt een prachtige omgeving voor een beeld. Misschien omdat zo'n omgeving in  zekere zin neutraal is en geen extra inhoud verleent aan het beeld. Maar staat het aan de rand en ziet het uit op een open ruimte, staat het op een open plek in het bos, of juist tussen de bomen, dat maakt nogal wat uit. Maar misschien is het vooral dat een tuin of bos je altijd rust geeft, je wordt er niet meer afgeleid door andere dingen of zaken. En als je dan opeens een beeld tegenkomt is dat eigenlijk altijd een verrassing. U begrijpt het al, u moet er beslist eens gaan kijken. Wilt u alle foto's zien, klik dan hier.




dinsdag 9 juli 2024

Waterloopkundig bos

 


Goed verscholen tussen de bomen en bossen van Marknesse in de Noord Oost Polder ligt het Waterloopkundig bos. Een uitgestrekt gebied waar ingenieus aan het begin van de vorige eeuw talloze waterloopkundige proefstations bouwden om proeven te doen voor waterwerken j n binnen- en buitenland. De installaties zijn niet meer in gebruik omdat het moderne ontwerpen nagenoeg geheel gebaseerd is op computersimulaties. Wat er nu nog te zien is, is dan ook pure industriële archeologie. De natuur neemt de installaties langzaam maar zeker over. Negen modellen zijn aangewezen om te worden gerestaureerd. Het gehele project is nu opgenomen in het Land Art Project van de provincie Flevoland. Ga er eens kijken, het is meer dan de moeite waard en de toegang is gratis! En er is ook een heel fraaie catalogus van dit monument voor waterbouwkundig Nederland. U vindt de gehele fotoreportage hier.