Ik maak me geen illusies over lezers van dit blog. Veel zullen het er niet zijn en zij die hier vaker terugkeren zullen het in de meeste gevallen wel met mij eens zijn. Waarom zou ik hier dan nog over het klimaat schrijven? Water naar de zee, paarlen voor de zwijnen?
Eerder deze week lazen we in de krant hoe 15.000 wetenschappers van over de hele wereld de noodklok luiden voor het klimaat. We stevenen af of serieuze tipping points. Kantelpunten voor deelsystemen, waarna een terugkeer naar de oorspronkelijke status definitief verkeken zal zijn. Maar de moderne mens heeft geen trek in zulke boodschappen. We zien wereldwijd een sterk toenemende voorkeur voor illiberale samenlevingen, bij voorkeur geleid door sterke mannen. Als u wat dieper inzoomt, zult u zien dat populisten helemaal niets moeten hebben van alarmerende berichten over ons klimaat. e worden weggewoven en gewoon hardop ontkend. En als ze zover niet willen gaan, dan blijken ze ervan overtuigd dat die slimme mens de problemen zal weten op te lossen met moderne technologie. Louise Fresco is er zo een maar er zijn er nog veel meer.
Nu heeft ook het WWF World Wildlife Fund haar tweejaarlijkse rapport uitgebracht. Het 2024 Living Planet Report. Het zal u niet verbazen dat de rapportage van het WWF tot soortgelijke bevindingen komt als eerder die 15.000 wetenschappers. U kunt op internet heel eenvoudig the executive summary downloaden en dan bent u op hoofdlijnen geïnformeerd. Ik citeer hier enkele tot de verbeelding sprekende onderzoeksresultaten:
- Gedurende de laatste vijftig jaar is de gemiddelde omvang van in het wild levende soorten afgenomen met 73%
- Dit is gemeten over 35.000 bevolkingstrends waargenomen bij vissen, amfibieën, zoogdieren en reptielen
- De grootste afnames werden vastgesteld bij soorten die leven in zoet water (85%), op land levende soorten (69%) en in zee levende soorten (56%)
- De grootste afnames doen zich voor in Latijns Amerika en de Carribbean (95%), Afrika (76%), Azië en het Pacific gebied (60%)
De belangrijkste tipping points, kantelpunten waarna er geen terugkeer meer mogelijk is, doen zich voor in:
- De biosfeer waar door de afbraak van koraalriffen geen bescherming tegen zware stormen meer geboden wordt
- In de oceaancirculaties waar de jongste ontwikkelingen leiden tot dramatische consequenties voor het weer in Europa en Noord Amerika
- In de cryosfeer waar zich versneld smelten van de ijskap voordoet met stijging van het zeewater als eerste consequentie terwijl daarnaast het smelten van de permafrost tot ongekende emissies van CO2 en methaan zal leiden.
Tja, we kunnen de kop in het zand steken, de andere kant op kijken, doen alsof onze neus bloedt, wetenschap als "ook maar een mening" beschouwen, geen boodschap hebben aan de belangen van onze kinderen en kleinkinderen, we kunnen principieel geweldloze klimaatactivisten op blijven sluiten en criminaliseren maar o, wat zullen we ontzet zijn als op enig moment blijkt dat we ons deerlijk vergist hebben. En dan is er geen redden meer aan. Doemdenken? Ik wens u veel plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten