dinsdag 31 maart 2020
Regering, kom onmiddelljk tot bezinning!
De botte en volstrekt gevoelloze reactie van de Nederlandse regering op voorstellen voor Europese solidariteit begint enorm uit de hand te lopen. Alle Europese landen struikelen - begrijpelijk en terecht - over de belachelijke opmerkingen van onze minister van financiën en onze minister president.
Inmiddels hebben ruim zestig bekende Nederlandse economen een brief geschreven aan de regering met het dringende verzoek afstand te nemen van haar onaanvaardbaar kille en botte houding. De regering geeft vooralsnog geen krimp.
Laten we allemaal de Nederlandse regering oproepen nu en onmiddellijk solidariteit te betuigen en zich in te spannen voor solidariteitsmaatregelen voor alle Europese landen die getroffen worden door het Corona virus. De schade die deze regering aanricht is gigantisch en we gaan daar nog decennia lang last van hebben.
En tegen landen als Italië en Spanje zou ik willen zeggen dat ik me diep schaam voor de houding van onze regering. Zij reflecteert slechts haar eigen botheid maar zeker niet míjn opvattingen van solidariteit! Ik vind het een regelrechte schande.
Sátántangó
In 2013 las ik van de Hongaarse schrijver László Kraznahorkai het waanzinnige boek Satanstango. U treft mijn bespreking van dat boek hier aan. Ik schafte mij, zoals aangekondigd, op een zeker moment de verfilming van dit boek door de Hongaarse cineast Bela Tarr aan. Een verfilming op basis van een door de schrijver zelf vervaardigd script. De film werd gedraaid in zwart-wit en duurt ruim zeven uur! Er was een virus voor nodig om de film eindelijk eens in alle rust te gaan zien.
De film is, net als het boek, bij tijd en wijle raadselachtig en weinig specifiek in het duiden van bepaalde scenes. We weten niet precies hoe de kleine samenleving waarin het verhaal zich afspeelt is ontstaan, we weten niet waar het geld vandaan komt dat een centrale rol in het verhaal speelt, evenmin weten we waar Irimiás nu exact van beticht wordt maar duidelijk is dat de machthebbers, die kennelijk ver verwijderd zijn van onze kleine minisamenleving, niet veel met hem op hebben, zoals ook duidelijk is dat de machthebbers de afzonderlijke karakters van die minisamenleving tamelijk nauwkeurig kennen en er moet dus een informant of een mol zijn. Werkelijk prachtig en bijna surrealistisch is het gesprek tussen een kapitein van het leger en Irimiás. Pas veel later zullen we begrijpen waartoe dat gesprek uiteindelijk leidt.
Het regent vrijwel onophoudelijk in de film - we spoke of the rain, always back to the rain - en overal is modder en het landschap is even troosteloos als eindeloos. De samenleving lijkt ontheemd, er is wel ergens centraal gezag maar veel lijkt dat er niet toe te doen. De mensen zijn in afwachting van een messias en Irimiás, de woordkunstenaar, vervult die rol voor de kleine groep mensen die we in deze film volgen. Geregeld horen we in de verste onheilspellend gedempt en vaag klokgelui.
De geschiedenis, een aantal min of meer losse maar wel met elkaar samenhangende episodes, worden aan elkaar gepraat door een verteller, iemand die van buiten af naar deze minisamenleving kijkt maar die tegelijkertijd ook heel nauw betrokken is bij de mensen die deze film bevolken. Prachtig is het commentaar bij de laatste beelden van Estike, een verwaarloosd meisje. Een meisje dat liefdeloos opgroeide, en liefde is in deze film volstrekt afwezig, een gevoel(suitwisseling) waartoe mensen absoluut niet (meer) in staat lijken.
Ik vertel u niets over de werkelijke toedracht. Bela Tarr en László Krasznahorkai maakten een prachtige film, een langzame film bij uitstek. U moet er de tijd voor nemen maar dan ziet u ook een fascinerend en onvergetelijk verhaal, weinig hoopgevend - ik moet het toegeven - maar ook geregeld tragikomisch (zeker in de persoon van de alles en iedereen bespiedende dokter) en het drinkgelag in de plaatselijke kroeg is ronduit hilarisch. Ongemakkelijk is de scène van Estike met een kat maar volgens de cineast was er een dierenarts bij de opnames aanwezig en is de kat gewoon in leven gebleven.
De intrigerende muziek bij deze film is gecomponeerd door Mihály Víg die in de film ook de rol van Irimiás vertolkt. Krasznahorkai en Tarr hebben vaker samengewerkt, onder andere bij The Turin Horse en Baron Wenckheim.
zaterdag 28 maart 2020
Kabinet Rutte sterk in Nederland maar...
...hopeloos arrogant en blunderend in Europa. Ik heb hier al eerder aangegeven dat - voor wie dat nog niet wist - ik geen fan ben van onze regering maar ik ben vol lof over de wijze waarop het kabinet de Corona-crisis aanpakt. Maar op de een of andere manier ontbreekt het duidelijke besef dat deze pandemie een internationale crisis is en dat juist in deze tijden er alle aanleiding is om gezamenlijk op te trekken. Zeker in Europees verband.
Afgelopen donderdag bepleitten de Groen Links'ers Bas Eickhout en Bart Snel en de PvdA'ers Henk Nijboer en Paul Tang in de NRC het instellen van Euro- of Coronabonds. Zo'n Coronacrisislening geeft uiting aan de solidariteit die de huidige crisis van ons vraagt, zo schrijven zij. Deze Eurobonds hoeven niet te worden opgeteld bij de nationale schuld maar zijn een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Maar nee, zegt de Nederlandse regering - die zich daarbij graag beroept op medestanders als Duitsland en Denemarken - eerst moet worden uitgezocht hoe het komt dat de landen die nu zo zwaar worden getroffen zelf niet voldoende middelen bij elkaar gespaard hebben om een crisis als deze te lijf te gaan. En als er fondsen ter beschikking gesteld moeten worden, dan wel onder de gelijktijdige verplichting dat de ontvangende landen een bezuinigingsprogramma doorvoeren. Dat zegt dus hetzelfde kabinet dat gisteren besloot onder druk van de Corona-crisis de CO2- en stikstofmaatregelen voorlopig maar even uit te stellen!
Op deze wijze is Nederland bezig om voor zeer lange tijd een werkelijk gezamenlijk draagvlak voor het Europese project onderuit te schoffelen. De Italianen en Spanjaarden zullen zich nog heel erg lang de volstrekt harteloze opstelling van de Nederlandse regering herinneren. En wat zegt Rutte als hij hiernaar gevraagd wordt en wordt geconfronteerd dat Nederland overal in Europa heftige kritiek oproept? Rutte verklaart doodleuk dat hij zulke signalen ook wel hoort maar dat die niet stroken met zijn perceptie. Hoe dom kun je zijn?
Ik vind de opstelling van het kabinet Rutte ronduit beschamend. Wij zouden solidair moeten zijn met de Italianen en Spanjaarden, zij zouden ons daar eeuwig dankbaar voor zijn en ruimhartigheid nooit vergeten. Wat is dit voor een onzinnige diplomatie? Foei, Rutte, je moest je diep schamen!
vrijdag 27 maart 2020
Het morele failliet van big pharma
Het Zwitserse farmaciebedrijf Roche weigert de receptuur vrij te geven van de zogeheten lysisbuffer, een schoonmaakmiddel dat cellen openbreekt en het genetisch materiaal van het virus tevoorschijn haalt (bron: de Volkskrant) Hierdoor stagneert het testen van mogelijk met het Coronavirus besmette patiënten.
Deze beide voorbeelden geven nog maar weer eens aan - iets wat we allang wisten natuurlijk - dat big pharma volstrekt immoreel, nee zelfs amoreel is.We kunnen ons niet fel genoeg verzetten tegen deze perverse bedrijfstak. Me dunkt dat de wereldwijde Coronacrisis meer dan voldoende aanleiding is om farmaciebedrijven te dwingen hun kennis op het vlak van de Corona-bestrijding met iedereen te delen.
woensdag 25 maart 2020
dinsdag 24 maart 2020
maandag 23 maart 2020
dinsdag 17 maart 2020
Het schijnt mee te vallen....
... als we Rutger Bregman mogen geloven. Maar wat mij vooral opvalt zijn de lege schappen bij de supermarkten en de drogist. Er wordt, hoe dan ook, stevig gehamsterd. En echt ziek zijn natuurlijk de onverlaten die nu met een collectebus de straat op gaan om misbruik te maken van de solidariteit die medeburgers toch graag tot uitdrukking willen brengen. Wat te denken van de idioten die zelfs voedselpakketten namens de gemeente aanbieden. Trappen mensen daar echt in? Laten we ons weinig illusies maken over de grenzeloze naïveteit van mensen. Maar hoe ziek moet je zijn om zelfs hier een slaatje uit te willen slaan? Mogen dezulken spoedig getroffen worden door het virus waar ze aan denken te kunnen verdienen, ze verdienen geen medelijden.
Een terecht beroep op de wetenschap
Met name dat laatste beviel mij het beste. Wij hebben uitstekende wetenschappers en in dit soort discussies behoren zij ons aan te geven hoe we het beste kunnen handelen. Geen complottheorieën, geen nepverhalen, niet elkaars expertise ter discussie stellen maar gewoon wetenschappelijk verantwoorde besluiten nemen op basis van de best beschikbare gegevens.
De gekozen route is helder: een gecontroleerde uitbraak van het virus toelaten met een tweeledig doel: we blijven binnen de beschikbare medische capaciteit om patiënten die als gevolg van het virus een beroep moeten doen op specialistische zorg en ten tweede bereiken we langs die weg langzaam maar zeker groepsimmuniteit.
De toespraak van de premier werd historisch genoemd. Dat vond ik wat ver gaan maar het is evident dat een premier niet te vaak naar deze methode moet grijpen. Nu was daartoe zeker alle aanleiding. Ik hoop vooral dat de burgers laten zien dat alleen solidariteit ons nu kan helpen, dat mensen dat ook snappen en aanvoelen. Helemaal gerust ben ik er niet op maar laten we hopen dat ik hen onderschat.
Ik ben niet bepaald blij met onze huidige regering en zou liever een andere coalitie aan de macht zien. Maar het kost me geen enkele moeite vast te stellen dat deze overheid in de Corona-crisis daadkrachtig en besluitvaardig optreedt op basis van herleidbare gegevens en zich laat leiden door de ratio en de wetenschap. Het beste wat de regering kan doen!
De economische rampspoed die hiervan het gevolg zal zijn, zal ons nog de nodige hoofdbrekens kosten en ook hier moeten we hopen dat de regering die maatregelen treft die ons daadwerkelijk een uitweg uit de misère bieden. Ook hier is solidariteit een belangrijk Letmotiv, niet in de laatste plaats op het niveau van de EU.
Maar het allerbelangrijkste aspect aan deze gezondheidscrisis speelt zich op een geheel ander niveau af: het Coronavirus maakt ons bewust van onze kwetsbaarheid, bewust van de kwetsbaarheid van een geglobaliseerde samenleving. Laten we hopen dat we snel een vaccin tegen Corona weten te ontwikkelen maar laten we ons er vooral ook bewust van zijn dat uit onverwachte hoek een nieuw, nog virulenter virus de kop op kan steken. Hebben we dan iets geleerd van Corona? Als we het virus eronder hebben gekregen, gaan we dan gewoon weer verder waar we gebleven waren? Laten we ons dan weer leiden door gevaarlijk gekken als Trump en andere klimaatontkenners? Of laten we tot ons doordringen dat er nu toch alle aanleiding is om het roer definitief om te gooien?
vrijdag 13 maart 2020
Kunst in de publieke ruimte
Overal in Nederland staat kunst in de publieke ruimte opgesteld. Niet alle kunstwerken worden evenveel geprezen of geapprecieerd maar hoe je er ook over denkt: het is gewoon heerlijk dat de samenleving kunstenaars opdracht geeft een voor iedereen zichtbaar teken achter te laten. Een teken waar je plezier aan kunt beleven, je aan kunt ergeren, dat je kan verbazen, dat soms raadselachtig is. Zo staat er in Assen een zes meter grote hond en daar was niet iedereen blij mee. Sommige Assenaren zagen liever een standbeeld van Bartje die een blik bonen omstoot (!?!) Maar die hond is er dus toch gekomen en gelukkig maar. Ga er maar eens kijken.
Er is een prachtige website van BK Sleutelwerken waarin ruim honderd van zulke sculpturen in de publieke ruimte worden gepresenteerd. Zelf bezochten we vorig jaar de beeldenroute in de Flevopolder. Het was een genot om daar rond te rijden en zulke verrassende beelden te ontdekken in een enorme verscheidenheid. En mocht u eens een beeld in de openbaarheid zien waarvan u zich afvraagt wat er nu precies mee bedoeld werd, kijk dan eens op die website van BK. Grote kans dat uw beeld daar terug te vinden is.
Prijs voor vertalers
Stichting Filter reikt jaarlijks een prijs uit aan de beste vertaler van het jaar. Ook dit jaar werden weer vijf vertalers genomineerd en tot mijn grote vreugde behoort ook Henny Corver tot die selecte groep. Henny Corver maakte een werkelijk prachtige vertaling van het onvergetelijke en hallucinante Pelgrimstocht langs Tinker Creek van Annie Dillard.
Over Trump en over hamsteren
De onbeschaamdheid en onbeschoftheid van Trump wordt met de dag groter. In zijn ongeëvenaarde wijsheid heeft hij besloten dat mensen uit Schengenlanden voorlopig de VS niet meer binnenkomen. Het is immers de schuld van de EU dat het Coronavirus zich zo wijd over de wereld heeft verspreid en zelfs in de VS is geland. Aldus Trump. Vanuit diplomatiek oogpunt is zo'n beschuldiging natuurlijk een belediging van de hoogste orde. Maar er is niemand in Europa die daar nog serieus op in wenst te gaan.
Bizar is natuurlijk dat het inreisverbod niet geldt voor de Britten. Alsof daar geen besmette mensen rondlopen. Anders gezegd: Trump is niet alleen mateloos onbeschaamd en onbeschoft maar ook onvoorstelbaar dom, gevaarlijk dom.
De vraag is of er inderdaad vanuit Europa Corona in de VS is geïntroduceerd. In de Volkskrant van vandaag staat een helder artikel met een helder antwoord: natuurlijk niet! In de illustratie hierboven wordt duidelijk weergegeven waar het Amerikaanse virus vandaan komt. Geen virusdeeltje afkomstig uit Europa. Maar ja, deze informatie komt van wetenschappers en die behoren in het universum dat Trump en de zijnen bewonen tot de meest verdachte beroepsgroep, samen met de media en de rechters. Ik moet eerlijk bekennen dat ik woede en walging in me op voel komen wanneer ik Trump met zijn uitgestreken smoel (een andere kwalificatie zou beslist geen recht doen aan de werkelijkheid) zijn leugens hoor debiteren. Ik hoop op zulke momenten vurig dat hij spoedig door het virus getroffen zal worden. Ik mag zo niet denken natuurlijk, maar stiekem doe ik dat wel.
Tot slot nog kort over hamsteren. Ons bezoek aan de plaatselijke supermarkt maakte al snel duidelijk dat sommige producten al stevig gehamsterd worden, met name rijst en pasta. Nu valt het nog alleszins mee maar hoe langer deze situatie aanhoudt - en sommige wetenschappers verwachten dat tenminste 20 procent van de bevolking door het virus zal worden aangetast - hoe meer mensen geneigd zullen zijn echt te gaan hamsteren. Ondanks dat de supermarkten duidelijk aangeven dat er in de verste verten nog geen sprake is van leveringsproblemen.
Hoe begrijpelijk hamsteren misschien ook mag zijn, het blijft asociaal en vooral dom. Schappen leeg kopen betekent wel dat anderen achter het net vissen. En hoeveel langer leef je eigenlijk met je 10 pakken rijst of pasta?
Is Huffnagel echt een slachtoffer?
Frits Huffnagel, bekend VVDer en homoseksueel, is afgetreden als voorzitter van Pride Amsterdam. Hij veroorzaakte commotie en verontwaardiging omdat hij op Radio 1 als 'spraakmaker' had verklaard tegen immigratie te zijn waarbij hij deze woorden gebruikte (ik citeer hier Gert Jan Geling): "Wij zien een kind en denken oh, wat zielig. Maar we zien niet de vader die erachter staat en misschien oorlogsmisdaden heeft gepleegd of de moeder die dat misschien heeft gefaciliteerd". Dat tweede 'misschien' sprak hij overigens niet uit, beluister hier het gewraakte fragment.
Publicist Gert Jan Geling verklaart in een groot artikel in de NRC van 12 maart doodleuk dat Huffnagel slachtoffer is van trial by media. Zijjn argumentatie?: ten eerste zat hij niet als voorzitter van Pride Amsterdam in de studie, ten tweede had hij het niet over lhbti+ vluchtelingen en ten derde is hij fors aangevallen op de sociale media.
Fijn voor Frits dat Gert Jan het zo voor hem opneemt maar ik heb toch een wat andere perceptie van de hele zaak. Om maar met het laatste argument te beginnen: een politicus en een publiek figuur als Frits Huffnagel die maar wat graag de publieke ruimte opzoekt moet niet klagen wanneer de sociale media over hem heen denderen als hij iets beweert waar anderen zich aan menen te moeten storen. En wat betreft het eerste argument, dat is natuurlijk een onzinnige opmerking. Een voorzitter van Pride Amsterdam is altijd in die hoedanigheid aanwezig, zodra hij zich in de publieke ruimte begeeft. Wie dat wil ontkennen begrijpt de werkelijkheid niet.
Maat het tweede argument is eigenlijk het meest bizarre en kwalijke ook: Huffnagel bedoelde niet te zeggen dat ook lhbti+ vluchtelingen hier niet welkom waren. Later heeft hij dat nog eens expliciet opgemerkt. Maar hoe bizar dat hij de gelegenheid niet te baat nam om het op de radio op te nemen voor de doelgroep die hij vertegenwoordigt, verwacht wordt te vertegenwoordigen? Hoe doem kan je zijn?
Maar nog veel erger is natuurlijk dat Frits Huffnagel met zijn hardvochtige opmerkingen de indruk wekt dat alle vluchtelingen geboren zijn uit terroristische vaders en faciliterende moeders. Mij lijkt dat toch een schoolvoorbeeld van discriminatie.En dat is precies het gedrag dat je van iedereen kan verwachten maar NIET VAN DE VOORZITTER VAN PRIDE AMSTERDAM, Gert Jan Geling!
Van mij had Huffnagel niet op hoeven stappen, ik ga daar niet over. Maar als ik lid was van de club die door Frits Huffnagel werd vertegenwoordigd, zou ik vermoedelijk wel op zijn vertrek hebben aangedrongen. Dat Gert Jan Geling hem nu als slachtoffer presenteert is een belediging aan al die miljoenen vluchtelingen over de hele wereld die ook graag ergens in vrede willen leven.
woensdag 11 maart 2020
Chingchong
In de Volkskrant van vandaag staat een toch schokkend verhaal over de wijze waarop sommige (laten we vurig hopen dat het hier om een onbetekenende minderheid gaat!) Nederlanders menen te moeten reageren op Aziaten die ze uitsluitend en alleen op grond van hun uiterlijk beschuldigen van verantwoordelijkheid voor de uitbraak van het Corona virus. Niet alleen beschuldigen zij Aziatisch ogende medeburgers van moord maar ook gaan zij zich geregeld te buiten aan fysiek geweld.
Ik weet het, ik mag geen kwaad met kwaad vergelden maar ik wens dezulken toch vurig een spoedige besmetting met dat virus toe. En als de rede weer een beetje is teruggekeerd weet ik dat ik dat niet meen. Maar ik voel wel diepe schaamte voor zulke landgenoten. Het is onversneden racisme en pure maar evenzo kwaadaardige domheid.
Jiye Seong-Yu (29), een Koreaanse tolk-vertaler die werkt voor een mensenrechtenorganisatie heeft een enquête gehouden onder in Nederland wonende Aziaten en publiceert haar bevindingen binnenkort op een nieuwe website. Ik zal er hier over berichten.
maandag 9 maart 2020
Hoe bestrijd je klimaatscepsis?
De ratio helpt niet, dat behoeft geen nadere toelichting. Klimaatsceptici zijn mensen die verstrikt zijn geraakt in cognitieve dissonantie. Ze verdragen geen boodschappen die hen politiek, cultureel of anderszins niet aanstaan. Ze bedienen zich van pseudowetenschap en vooral fake news. En er zijn altijd populisten te vinden die hen daar graag een handje bij helpen. In Nederland heten dezulken Baudet en de meest schandalige vertegenwoordigers van klimaatscepsis hebben zich verenigd in Clintel. Met name Guus Berkhout (emeritus hoogleraar innovatiemanagement) en wetenschapjournalist Marcel Crok bedienen zich van de meest schandalige vormen van bedrog en misleiding.
Iemand die serieus werk maakt van het bestrijden van klimaatsceptici is Bart Verheggen, als atmosferisch chemicus verbonden aan het Amsterdam University College. Hij heeft al geruime tijd een buitengewoon interessant blog, klimaatveranda.nl waarin hij omstandig en met ijzeren kalmte blijft uitleggen hoe het nu echt zit met ons klimaat. Initiatiefnemers tot dit blog zijn Bart Verheggen, Hans Custers, Bob Brand en Jos Hagelaars.
Als u niet weet hoe u de onzin van een klimaatscepticus moet pareren, verwijs hem of haar dan maar eens naar dit blog. Klimaatsceptici zullen het niet lezen, hun cognitieve dissonantie staat hen dat niet toe. Maar als u zelf wel eens twijfels heeft, bezoek dan vooral dit blog, geloof me, u wordt er wijzer van. En u weet prompt weer dat u op uw hoede moet zijn wanneer u weer eens geconfronteerd wordt met rattenvangers en andere leugenaars.
U kunt natuurlijk ook het boek lezen dat Bart Verheggen schreef, dan bent u echt goed geïnformeerd!
vrijdag 6 maart 2020
donderdag 5 maart 2020
Beutener & Voerman
In museum More in Gorssel is momenteel een overzichtstentoonstelling van de schilder Jan Beutener (1932) te zien. Een realistisch schilder uiteraard, anders hangt zijn werk niet in het More museum. Maar niet zomaar realistisch werk. Beutener wordt gefascineerd door detail en compositie. Zo hangt er een schilderij van twee zakenlieden (denk je) aan een vergadertafel maar Beutener schildert dan de ruimte tussen de linker elleboog van de een en de rechter elleboog van de ander. Die ruimte is leeg maar de zakenlieden interesseren hem niet, hij heeft niets met dezulken.
Het pronkstuk van de expositie is, althans wat mij betreft, het schilderij van een dichte schutting. Ook hier is weinig te zien en al helemaal geen mensen. Maar er zijn nog genoeg sporen zichtbaar waaruit je van alles kunt afleiden: plassende honden, een automobilist die zijn asbak in de straatgoot leegde, kinderen die tegen een dichtgespijkerde deur trappen, plastic afval dat voorbij komt waaien. En zo hangt daar een ongekend spannend schilderij. Net als het doek van een man in een leren jas die aan een gehavende muur voorbij loopt.
In een video legt de schilder uit dat hij nooit naar de werkelijkheid schildert, die interesseert hem niet zo. Hij pakt beelden, dingen en voorstellingen uit zijn herinnering bijeen en vervaardigt daaruit het schilderij dat hij voor ogen heeft. Ik zie het werk van Beutener graag maar ik moet eerlijkheidshalve opmerken dat ik zijn latere werk minder vind. Zijn thematiek lijkt te veranderen, het zijn geen homo erotische voorstellingen maar wel veel details van mannenlichamen. Ik heb daar niet zo veel mee op.
Wij trokken verder, naar het leuke dorpje Hattem onder de rook van Zwolle. Daar is een Jan Voerman museum van de IJsselschilder Jan Voerman (1857 - 1941) Diens zoon, Jan Voerman jr is bekend geworden als schilder van de Verkade plaatjes voor de destijds beroemde Verkade albums met voorstellingen uit de natuur. Ook Voerman jr bleek een begenadigd schilder.
Jan Voerman sr werd vooral gegrepen door het IJssellandschap en de eindeloos variërende luchten daarboven. Zijn schilderijen hebben zonder uitzondering een lage horizon opdat hij zoveel mogelijk kan laten zien van wolken en elementen. En van de bewoners van dat landschap onder die eindeloos boeiende luchten: vooral paarden en koeien. Mooi werk hoor, een genot om al dat fraais in alle rust te bewonderen.
Voor alle foto's klik hier.
dinsdag 3 maart 2020
Groen Links en PvdA: ga samen!
De twee pijlers van het linkse beleid zijn eerlijk delen en klimaat, thema's die bij beide politieke partijen hoog in het vaandel staan. Daarnaast is de PvdA groener en Groen Links de laatste jaren roder geworden. Eigenlijk is er niets wat zo'n fusie in de weg zou staan.
Zo'n nieuwe grote linkse partij zou op een forse zetelwinst kunnen rekenen, laten opiniepeilers zien. Momenteel zou zo'n brede beweging zelfs veertig zetels in mogen calculeren. Nu beconcurreren Groen Links en PvdA elkaar om de grootste linkse beweging te blijven of te worden. Er zijn slechts twee problemen die moeten worden opgelost, zou ik er aan toe willen voegen:
In de eerste plaats moeten de partijen niet bang zijn dat hun achterban hen niet zou willen volgen bij een fusie. Me dunkt dat de linkse kiezer verstandig genoeg is om Realpolitiek te bedrijven. Er zullen zeker tot in de dood trouwe partijtijgers zijn die vast willen houden aan de oude symbolen. Maar hun tijd is voorbij, they're history now.
In de tweede plaats moeten de ego's bij beide partijen uitstralen dat het politieke doel, een samenhangend en sterk antwoord van links, groter is dan ego's die zo nodig gestreeld moeten worden. Klaver en Asscher moeten de handen ineen slaan, voor mijn part met een tweehoofdige leiding, ook al verdient dat geen schoonheidsprijs.
Ik zou de oproep van Pels en Dubbelboer dus van harte willen ondersteunen. Met overtuiging zou ik (die nooit rechtser dan groen Links stemde) mijn stem op zo'n gefuseerde linkse beweging uitbrengen. Op naar een nieuw democratisch elan, een nieuw links narratief. Dat verhaal is er en er zijn genoeg handen en voeten aan te geven. Het is uitsluitend en alleen een kwestie van politieke wil!
En natuurlijk zouden andere partijen daarbij aan moeten sluiten maar dat zie ik niet gauw gebeuren. De SP gaat gewoon door tot ze een langzame dood sterven. Gestaalde kaders weten nu eenmaal niet van wijken. En D'66 zal ook wel vast willen houden aan de eigen positie en het eigen geluid. Dat moet dan maar zo zijn. Er komt vanzelf en moment dat men geen keus meer heeft.
maandag 2 maart 2020
Pure horror in zwart-wit
De Amerikaan Robert Eggers, bekend van onder andere The Witch, maakte onlangs The Lighthouse, een in zwart-wit gedraaide horrorfilm. De film speelt zich ergens eind 19de eeuw af op een vuurtoreneiland aan de kust van New England. Een vuurtorenwachter met zijn assistent lossen de oude ploeg af om vier weken lang de vuurtoren en de misthoorns aan de gang te houden. Vier weken of langer, want als het weer tegenzit - en natuurlijk zit het weer dit keer tegen - is het maar de vraag wanneer de volgende aflossing zich aandient.
En dan zitten twee kerels samen op een eiland waar helemaal niets te beleven is. Het reglement zegt weliswaar dat drank ten strengste verboden is maar de oudste van de twee, Thomas Wake - alleen hij mag bovenin de vuurtoren komen bij Het Licht - heeft daarover zo zijn eigen opvattingen. Voor noodgevallen heeft hij zelfs een extra voorraad sterke drank aan de voet van de vuurtoren begraven. De jongere, Thomas Howard slaagt er een tijd lang in zich te houden aan de officiele voorschriften maar zwicht uiteindelijk voor de druk van zijn baas. En vanaf dat moment gaat het dan ook goed mis en ontrolt zich een volstrekt onvoorspelbaar scenario dat culmineert in een orgie van geweld. Over de afloop zal ik u in het ongewisse laten, ga de film zelf maar zien.
Dat is de film absoluut waard, al was het maar vanwege de ongelooflijk goed acterende Willem Dafoe, op eerbiedige afstand gesecondeerd door Robert Pattinson. Beiden types van stille wateren en diepe gronden. Stukje bij beetje wordt er iets van hun verleden bloot gegeven, drank doet de meest verschrikkelijke dingen met een eenzaam mens. En ondertussen teisteren winden (inclusief de niet aflatende scheten van Wake) en stormen het eiland, het vuurtorenhuisje en de beide bewoners. Vier weken duren lang onder zulke omstandigheden, heel erg lang. En wanneer de lang verwachte aflossing uitblijft vanwege het slechte weer, slaat de gekte toe.
Prachtig zijn de zwart-wit beelden van het eiland en de storm, de woeste oceaan en het macabere interieur van het wachtershuisje en de vuurtoren. En niet te vergeten van de zeemeeuwen, die kwaadaardig en roofzuchtig zijn, voortdurend belust op prooi. Naargeestig zelfs zijn de beelden van een zeemeeuw die een oog mist. Hoe de makers dit soort beelden hebben kunnen maken is een raadsel. Wel prachtig, deze film die overigens verder geen diepere lagen kent, schitterend verfilmd, geweldig geacteerd en met een magisch geluidsbeeld.
Abonneren op:
Posts (Atom)