Follow the money

Follow the money is een onderzoeksjournalistieke beweging die zich ten doel stelt de macht te controleren door geldstromen te volgen. De beweging beoogt te streven naar waarheid en rechtvaardigheid, herstel van het moreel kompas en het veranderen van de wereld in positieve zin. Dat zijn hoogdravende woorden natuurlijk. Ik ben al blij wanneer onderzoeksjournalistiek erin slaagt de zo vaak verzwegen belangen bloot te leggen die wat licht kunnen werpen op de motieven van mensen om zich in de publieke ruimte te begeven met de nodige tamtam.

Ik volgde FTM al geruime tijd maar heb inmiddels vol overtuiging besloten lid te worden van die club. Het kost je negen euro per maand, geen overdreven bedrag. Goede onderzoeksjournalistiek is van  enorm belang, een vrije pers is een van de pijlers van een gezonde democratie.Heel fraai is trouwens het oog in het logo van FTM: het knippert en lijkt je te volgen als je op de website van FTM rondzwerft.

Momenteel staat er een uitstekend artikel van Vincent Harmsen over de invloed van de agrarische lobby. Het hele rijtje komt weer voorbij: FDF, Agrifacts, Mesdagfonds, Jan Cees Vogelaar en de zich onderzoeksjournalist noemende Geesje Rotgers die zich keurig laat betalen door STAF.
In oktober 2018 is de stichting Agri Facts (STAF) opgericht. Het zelfverklaarde doel van deze stichting: onderzoeksjournalistiek doen, en de feiten controleren waarop het landbouwbeleid in Nederland is gebaseerd. Agri Facts zet zowel overheidsinstanties als media onder druk om berichten of rapporten over de negatieve milieu-impact van de landbouw aan te passen.

Agri Facts is bepaald niet transparant over haar doelen: het pretendeert onafhankelijk journalistiek onderzoek te doen, maar lijkt meer op een lobby. Uit onderzoek van FTM blijkt dat de agribusiness en de lobbygroepen van de sector Agri Facts deels financieren, en dat Agri Facts voorspelbaar een willig oor vindt bij sommige politieke partijen.

 

 

Kortom, heel verhelderend als je iets meer wilt weten over de belangen die een rol spelen wanneer lobbyisten kabaal gaan maken maar bepaald niet helder zijn wiens brood zij eten. Ook dreigen deze boerenlobby's om de haverklap met juridische procedures als bepaalde uitlatingen hen niet aanstaan. Onthutsend is het verhaal over Vitens dat een volkomen juist artikel over de hoeveelheid water die nodig is voor een kilo rundvlees (15.000 liter!) van haar website haalt omdat de boeren niet willen dat de consument de waarheid te horen krijgt.

Die boeren zijn maar een voorbeeld natuurlijk, toevallig een van de beroepsgroepen die bij mij alle stekels omhoog doen staan. Waar het me hier om gaat is het belang van onderzoeksjournalistiek, echte onderzoeksjournalistiek, niet de quatsch verhalen van een broodschrijver als Geesje Rotgers.