In de sportbijlage van de NRC van vandaag staat een fantastische foto van een juichende Ajax-voetballer Anthony. De foto is van het ANP, de maker wordt niet vermeld. Je ziet bij zojuist gescoord hebbende voetballers wel vaker de meest merkwaardige grimassen en gespeelde woede is een van de meest voorkomende reacties op het scoren van een doelpunt.
Maar kijk nu eens naar deze foto. Weet u welke associatie ik hierbij krijg? Mussolini, fascisme. Ja, dat klinkt u misschien raar in de oren maar dat is de eerste gedachte die zich aan mij opdrong toen ik hem zijn shirt zag uittrekken en zijn fans zijn blote torso en woedende schreeuw zag tonen. Volkomen misplaatste reactie van Anthony. Wat mij betreft althans.
Maar er volgde alsnog gerechtigheid. Voor het uittrekken van zijn shirt kreeg Anthony geel, dat is al sinds jaar en dag de standaardreactie van de scheidsrechters, nationaal én internationaal. Terecht trouwens. Even later raakte diezelfde Anthony buiten het veld geblesseerd maar hij stond op, strompelde het veld in en wilde daar opnieuw geblesseerd ter aarde storten toen zijn ploegmaat Tadic hem omlaag trok. Terecht kreeg hij ook voor deze belachelijke actie een gele kaart en dus mocht hij met rood voor tweemaal geel van het veld af. Hij had ook nog de onbeschaamdheid om zich na de wedstrijd voor tv te laten interviewen waarbij hij zich met een kruk het beeld in manoeuvreerde. Ik vind Anthony een nare voetballer.
Wel een geniale voetballer bij tijd en wijlen. Dat dan weer wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten