Gelukkig zijn de musea weer open. We bezochten, niet voor het eerst, Het Depot in Wageningen, een paar prachtige gebouwen in Wageningen die volgestouwd zijn met sculpturen, die zonder uitzondering betrekking hebben op de mens en het menselijk lichaam. Je vindt er beelden van alle denkbare materialen. Zoals gezegd, de gebouwen zijn prachtig en behoorden vroeger tot de universiteit. Ze bieden volop ruimte en licht aan de beelden die er een ruime opstelling kregen. Toch zijn het heel veel beelden en voor je het weet word je overvoerd. Maar zo'n confrontatie met overdaad is heel eenvoudig te vermijden. Beperk je tot de beelden die je in één oogopslag iets lijken te zeggen en negeer de overige. Je ogen scannen de zalen en je wordt vanzelf naar die beelden getrokken die op een of andere manier je nieuwsgierigheid opwekken. Om welke reden dan ook.
Dit keer werd ik, ook dat niet voor het eerst, toch weer aangetrokken door Gerhard Lentink die grote houten sculpturen maakt van zo op het oog ongenaakbare mensen die met hun lijf uitdrukking geven aan de menselijke geschiedenis. Vervolgens door Gerrit Offringa die met kleine stukjes glas mensbeelden laat zien in een heel verrassende opstelling. En tot slot door Emile van der Kruk die uitsluitend met grof hout werkt en niet zelden ook humor in zijn werk toelaat. Vanaf maart komt er een solotentoonstelling van van der Kruk, moet u beslist eens heen gaan. Sowieso een schitterend museum, de toegang is, hoe kan het, gratis, er is een hele fraaie tuin bij, een heus arboretum en het restaurant is voortreffelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten