Arbeidsmigranten in Nederland | LUBACH

 

Marine Le Pen volgens haar eigen standaard terecht uitgesloten van deelname aan verkiezingen

 

In de NRC van dit weekend staat een artikel uit The Economist over de uitsluiting van Marine Le Pen voor de komende presidentsverkiezingen. De krant wijst erop dat de veroordeling weliswaar volkomen legitiem en verdedigbaar is maar dat het evenwicht tussen politiek en rechtspraak een kwetsbaar evenwicht is. Voor je het weet wordt het argument van een  politiek proces in stelling gebracht en dat zou je moeten vermijden. Nu is dat precies wat er in het geval van Le Pen gebeurde maar hoe terecht is nu de terechtwijzing in The Economist?

De voortreffelijke redactie van Lubach vond een tv-interview met Marine Le Pen voor Radio Classique op 23 augustus 2013. Kijk op 5 minuut 54 van onderstaande video maar eens wat Le Pen over dit thema te melden had, 11 jaar geleden:

"Ik hoorde de president van de republiek zeggen: 'Mensen die veroordeeld zijn zouden voor de rest van hun leven moeten worden uitgesloten uit de politiek.' Waarom niet ook voor vriendjespolitiek? Waarom niet ook voor verduistering van publieke middelen? Waarom niet ook voor het creëren van fictieve baantjes? Wanneer gaan we lessen leren en daadwerkelijk een levenslange uitsluiting invoeren voor mensen die veroordeeld zijn voor daden gepleegd tijdens of dankzij hun functie"

Duidelijk toch? Nu doet ze huilie huilie maar haar veroordeling is zonder meer terecht en onvermijdelijk. Ze heeft nog mazzel dat ze maar vijf jaar werd uitgesloten van een politieke functie. Gelukkig wordt het hoger beroep bijtijds behandeld zodat Le Pen bij een positief oordeel alsnog aan de verkiezingen kan deelnemen. En die gaat ze dan vermoedelijk glansrijk winnen want de Fransen houden wel van haar. Maar dat is op zich geen argument. Ik ga ervan uit dat het Gerechtshof de uitspraak van de lagere rechter zal bevestigen en dan is het even over voor Marine.  

Evoluon

 

Gisteren was een prachtige dag voor een bezoek aan het Evoluon. Niet dat het nu nog zo heet, er is een museum in gevestigd, het Next Nature Museum. Maar het blijft natuurlijk toch het Evoluon. Een werkelijk prachtig, brutalistisch gebouw, ontworpen door de architecten Louis Kalff en Leo de Bever. Het werd in opdracht van Philips gebouwd in  1966. Het beton in de constructie wordt op zijn plek gehouden door 160 kilometer spankabel! Het gebouw is inmiddels, volkomen terecht, een rijksmonument geworden. Een bezoek aan het Evoluon, gelegen aan de brede Noord Brabantlaan in Eindhoven is zonder meer de moeite waard. Neem er maar ruim de tijd voor en loop er vooral ook eens omheen.  Klik hier voor de volledige fotoreportage.

Heel eerlijk gezegd is het erin gevestigde Next Nature Museum, ondanks de zeer sympathieke en vriendelijke medewerkers een forse tegenvaller. Het oogt allemaal wel heel erg gedateerd. En je moet nogal wat lappen tekst verwerken om de bedoelingen van de curatoren te doorgronden. Meerdere toestellen werkten niet of maar matig. Ik betaalde zes Euro extra voor een ruimtereis met een VR-bril maar die ervaring was ronduit armzalig en beneden niveau. Die zes piek kunt u zich maar beter besparen.

De beuk erin!

 

Met een fijn gevoel voor diplomatie: oh, wat zou ik gelukkig zijn als de EU vandaag twee ferme besluiten nam. In de eerste plaats wordt Hongarije uit de unie gedonderd wegens de ontvangst van Netanyahu en het besluit uit het Internationaal Strafhof, het ICC te stappen. De verwijdering van Hongarije is definitief en niet onderhandelbaar.

En in de tweede plaats worden de heffingen van Trump onmiddellijk beantwoord met tegenheffingen van tenminste 30%. Net zoals China nu heeft besloten: met onmiddellijke ingang heffen de Chinezen nu 34% op goederen afkomstig uit de VS. Geweld is de enige taal die Trump begrijpt. Onderhandelen met hem is een no go area.

Ik zou nooit meer wakker willen worden uit deze droom.

De EU moet met spoed en voorrang hervormd worden

 

Als voorheen ben en blijf ik een hartstochtelijk voorstander van een verenigd Europa. Maar mijn ideale Europa is toch echt iets anders dan de huidige EU. Wat ontbreekt is slagvaardigheid en een bezield idee van onze gezamenlijke toekomst.

Om te beginnen is er de gouvernementele organisatiestructuur. Een gevolg van de politieke leiding van de deelnemende naties die met de mond Europese eenwording bepleitten maar er wel voor wachtten besluitvorming uit handen te geven. Dat leidde tot een hybride structuur waardoor de EU een ongelooflijk stroperige organisatie is geworden. Waar het een federatie had moeten zijn!

Dan heb je het vermaledijde vetorecht. Van de 51 Europese landen zijn er 27 lid van de EU. En ze hebben allemaal een vetorecht. Dat is een historische blunder gebleken. De EU had van meet af aan besluitvorming moeten kunnen plegen op basis van gekwalificeerde meerderheid. Tussen haakjes, hetzelfde probleem doet zich voor in de Veiligheidsraad van de VN. 

Het Verdrag van Lissabon, dat in 2007 tot stand kwam maakt het onmogelijk om landen uit de EU te zetten. Een land kan wel zichzelf terugtrekken, we hebben bij de Brexit gezien hoe zo'n proces zich voltrekt. Maar het is evident dat een land als Hongarije niet in de EU thuishoort en Orban is een gewiekst politicus die werkelijk alles uit de kast haalt om de EU te saboteren en traineren, zonder het zicht op miljarden EU-subsidies uit het oog te verliezen. Met zijn ontvangst van Netanyahu heeft hij zich definitief buiten de politieke en morele orde geplaatst. Hongarije zou stante pede uit de EU geflikkerd moeten worden.

Nee, mijn ideale EU is een federatie met vergaande bevoegdheden op het gebied van buitenlandse zaken, defensie en economie, waarin geen enkel lid een vetorecht heeft en waar besluitvorming tot stand komt op basis van gekwalificeerde meerderheid. Een groot en sterk Europees leger is een van de speerpunten van beleid. We leven in 2025, we kijken om ons heen en zien dat de geopolitieke werkelijkheid andere eisen aan ons stelt dan wij decennialang gewend waren. Enfin, ik zie het er allemaal niet van komen. Keep on dreaming!

Collateral damage

 

U zag natuurlijk ook die beelden van een graf in Gaza waar de Israëliërs  8 ambulancemedewerkers van het Rode Kruis en hun kapotgeschoten auto's in een groot gat hadden gebulldozerd en met zand afgedekt. Eerst probeerden de Israëliërs gewoon te ontkennen dat zij de hand hadden in de dood van deze mensen. Maar in tweede instantie kwamen ze met de onvoorstelbare smoes dat zij zich niet aan het afgesproken protocol hadden gehouden en dat ze niet herkenbaar waren als ambulancemedewerkers. Maar ze werden wel in hun ambulance-outfit in het graf aangetroffen.

Wist u overigens dat volgens het Israël beleid 20 onschuldige burgers mogen sterven als de Israëliërs daarmee 1 Hamasstrijder kan uitschakelen? Dat noemen we collateral damage. Er komt maar geen einde aan de onvoorstelbare misdaden die de joden in Gaza begaan.

De uitvaartbranche moet nog veel leren

 

Tja, het zal wel vaker gebeuren de komende jaren. Ik woonde weer eens een crematie bij, dit keer bij de DELA, Waalstede in Nijmegen. Ik weet niet welke uitvaartondernemer de crematie van onze dierbare vriendin regelde maar ik heb daar toch wel een paar kritische kanttekeningen bij.

Alles is gestandaardiseerd. Er lopen twee dames in passend tenue rond die voortdurend zeer ernstig kijken en die voorafgaand en direct na de plechtigheid voor de kist met de overledene gaan staan en devoot het hoofd buigen. Als dan de aula langzaam leegloopt en defileert langs de kist, zie je dat veel aanwezigen denken dat die buiging erbij hoort.

Bij binnenkomst zit er een slordig gekleed manspersoon op het podium naast de kist. Al snel blijkt hij degene te zijn die het geheel in goede banen moet leiden. Twee dagen voorafgaand aan de crematie kreeg mijn echtgenote het dringende verzoek haar tekst die ze uit zou spreken alvast toe te zenden. De uitvaartondernemer achtte het zinvol de toespraakjes te controleren op overlap. Uiteraard hebben we aan deze onzinnig exercitie geen medewerking verleend. Een wildvreemde in jouw tekst laten schrappen? Wie bedenkt dit soort onaanvaardbare ingrepen?

Als de dames in tenue lopen en de man in kwestie bij de uitvaartondernemer hoort, waarom zit hij er dan bij in werkelijk veel te slordige casual kleding? Leg mij maar eens uit waarom hij zich niet aan een zeker decorum hoeft te houden! 

Maar dan begint zo'n man ook nog eens te praten en dat doet hij veel te lang. Deze man heeft niet begrepen dat een crematie niet om hem draait maar om de overledene en de nabestaanden. Hij kondigt de sprekers aan en verklaart na afloop van iedere voordracht femelend: wat fijn dat je jouw herinneringen met ons wilde delen. Kunt u het zich nog erger voorstellen?

Ook presteert hij het om twee keer het personeel van het hospice te memoreren waar de overledene haar laatste dagen doorbracht. Eerlijk gezegd vind ik een maal memoreren al teveel. De overledene werd 70 jaar en dan moet zo'n femelaar mensen in het zonnetje zetten  die de laatste vier dagen van haar leven voor haar zorgden. Wat een onzin. Natuurlijk zijn hospice medewerkers zeer voorkomend, vriendelijk, netjes, lief en wat al niet meer. Dat is hun job, daar worden ze voor betaald!

Nee, ik ben er wel uit. Ze mogen mij best cremeren maar daar hoeft niemand bij te zijn. Ik stel mijn stoffelijk overschot ter beschikking aan de wetenschap en mijn nabestaanden moeten mij maar feestelijk gedenken. Ik ben nog lang niet klaar met mijn leven en heb er, gek hè?, nog lang geen genoeg van maar als mijn  tijd gekomen is, kan niemand mij afnemen dat ik een prachtig leven heb geleid. Ik gun iedereen minstens zoveel leefplezier als ik zelf ervaar. Geen moment voor tranen dus, ook al snap ik best dat sommigen me vast en zeker even zullen missen. Maar ik wil vooral geen femelaars op mijn afscheid!

Geen commentaar

 

Voor u geselecteerd uit de NewScientist