Het schijnt als goed nieuws te worden ervaren dat de gezamenlijke ministers van buitenlandse zaken van de EU tot een unaniem besluit zijn gekomen: het wapenembargo tegen Syrië is opgeheven. Vooral Frankrijk en Engeland zijn blij, die staan al veel langer te popelen om wapens te leveren.
Maar wiens belang wordt hiermee het beste gediend? Ik vrees toch echt de wapenindustrie in de desbetreffende landen. De suggestie dat Assad het nu zo benauwd krijgt dat hij bereid zou zijn tot onderhandelingen in Genève lijkt mij een gotspe. Rusland en China en Hezbollah staan klaar om hem te helpen, hij heeft helemaal geen tijd voor een retourtje Zwitserland.
De EU faalt hier dus op een hopeloze wijze, maar verschilt daarin niet van Rusland of de VS. Wapenleveranties zouden te verdedigen zijn wanneer er in Syrië sprake was van een eensgezinde oppositie onder centrale leiding. Maar daar is in de verste verten geen sprake van. De sterkste krachten in de Syrische oppositie vormen de aan Al Qaida gelieerde jihadisten en Hezbollah. Die wapens komen bijna per definitie in verkeerde handen en er is niemand die met droge ogen kan beweren zicht te hebben op wie de geleverde wapens gaat hanteren. Kortom, het opheffen van het wapenembargo leidt alleen maar tot een vergroten van het strijdtoneel, het internationaliseren van het conflict en het oplopen van het aantal doden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten