In culturen waar het individu ondergeschikt is aan de groep wordt geweld tegen een individu heel anders gewaardeerd dan in culturen waarin de vrijheid van het individu centraal staat. Wanneer zo'n groepscultuur ook nog eens overheerst wordt door een dwangmatig opgelegde én aanvaarde religie versterkt dat de groepsdwang. Wanneer binnen zo'n religie exegese als blasfemie wordt beschouwd, ontstaat er een nauwelijks te doorbreken patroon. En wanneer tenslotte die religie geweld tegen ongelovigen propageert, is er een levensgevaarlijke situatie ontstaan die zich nauwelijks laat temperen. Er is voorlopig dan ook geen eind aan willekeurige terreur in zicht.
Wat schuurt is dat er nergens een vorm van protest valt waar te nemen. Er is geen moslim ter wereld die een sticker op zijn auto plakt met de tekst "Een geloof met een geweer is niet mijn geloof" of "Een in bloed gedrenkt geloof is niet mijn geloof". Er gaan geen moslims de straat op na weer zo'n afschuwelijke aanslag op onschuldige burgers, die alleen maar gerechtvaardigd hoeft te worden met het motto: oog om oog, tand om tand. Een islamitisch individu dat tegen de eigen groep demonstreert wacht een onzeker maar veelal gewelddadig lot. We kunnen hen hun afwezigheid verwijten maar dat zou unfair zijn.
Bovendien mogen we niet voorbijgaan aan de rol die westerse democratieën spelen in oorlogstaferelen elders ter wereld, waar vele duizenden onschuldige burgers om het leven komen door oorlogsgeweld, al dan niet door de VN gesanctioneerd, al dan niet door drones. Kijk naar Syrië waar het oorlogstoneel steeds groter dreigt te worden, waar geopolitieke belangen bepalend zijn voor de sympathieën en antipathieën, waar de jihadisten worden opgeleid die straks bij ons dood en verderf zullen zaaien.
De vooruitgangsgedachte is een volstrekt idiote filosofische hypothese. De natuur is wreed, het is helemaal niet zo gek dat mensen dat ook zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten