Ofschoon de meeste lidstaten voorstander zijn van het starten van een toelatingsprocedure voor Noord Macedonië en Albanië heeft de EU besloten daar voorlopig niet aan te beginnen. De grootste tegenstanders van toelating van met name Albanië zijn Frankrijk en Nederland.
In mijn ogen is dit een jammerlijke vergissing. Europese solidariteit houdt in dat we ernaar zouden moeten streven zoveel mogelijk Europese lidstaten toe te laten. Dat er minimale eisen aan kandidaat-lidstaten worden gesteld is evident en logisch. Daarbij gaat het vooral om democratische instituties en het tegengaan van corruptie plus nog een lange reeks overige voorwaarden.
Met name Albanië zou nog te weinig hebben gedaan om corruptie te bestrijden. Maar wat kritikasters over het hoofd zien is dat juist de status als kandidaat-lidstaat enorm kan helpen om bij zulke nieuwkomers orde op zaken te stellen. Je zit dan als EU bovenop dat gevoelige en moeizame proces.
Maar ook geopolitiek is dit besluit een blunder van de EU. Poetin heeft de Euraziatische Economische Unie (EAEU) opgericht. Tot nog toe zijn alleen Rusland, Wit Rusland, Kyrgyztan, Armenië en Kazachstan lid van die EAEU. Maar Poetin heeft voor de komende top natuurlijk ook Noord Macedonië en Albanië uitgenodigd. Zodoende maakt de EU dus ruim baan voor Poetin en de zijnen.
Ik vind het onbegrijpelijk dat de EU zich niet veel meer inspant om de Balkan definitief toe te laten tot de unie. Servië en Kosovo hoeven zich nu helemaal geen illusies meer te maken. Inderdaad, een historische vergissing. De geschiedenis heeft ons laten zien dat de Balkan een kruitvat kan zijn, vol van regionale tegenstellingen, elkaar vijandige bevolkingsgroepen en arglistige politici die geen middel onbenut laten om hun machtspolitiek uit te oefenen en daarbij voortdurend de nationalistische kaart spelen en bevolkingsgroepen tegen elkaar uit spelen. De EU zou een definitieve breuk met het verleden in kunnen luiden maar laat die kans opzichtig aan zich voorbij gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten