Op dit moment bestaan er - aldus het CIDI op haar website - 121 Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Er zijn ook 102 voorposten, maar deze werden door de Israëlische regering tot nu toe als illegaal beschouwd. In Oost-Jeruzalem, dat in 1967 door Israël werd geannexeerd, leven nog eens 190.000 Joden tussen circa 400.000 Arabieren.
In 1948 trok Groot-Brittannië een streep in het zand en vanaf dat moment bestond Israël, dat zichzelf als een Joodse democratie beschouwt. Onzin natuurlijk, Israël is steeds meer verworden tot een theocratische staat waarin alleen plaats is voor Joden. Een echte democratie laat zich kennen door de wijze waarop minderheden een menswaardig bestan kunnen leiden. Het in 1948 gestichte territorium werd steeds meer uitgebreid. Die uitbreidingen zijn door de internationale gemeenschap altijd geaccepteerd maar langzamerhand bestaat er wereldwijde consensus over de grenzen van Israël zoals die bestonden voor aanvang van de oorlog in 1967. Wereldwijd maar wel met uitzondering van Israël dat een muur optrekt en landjepik pleegt op een manier die wij op het schoolplein nooit hoefden te proberen; je werd prompt buitenspel gezet.
Nog een paar jaar en er bestaan geen Palestijnen meer die een situatie zonder oorlog en bezetting hebben meegemaakt. Het is niet zo moeilijk voor te stellen wat dat betekent voor de psyche van een volk. Palestina had als volwaardig lid opgenomen moeten worden in de VN. Obama voelde zich echter gedwongen zijn veto uit te spreken om puur binnenlandse electorale redenen. Wat mij betreft, de grootste blunder van Obama tot nog toe. Het ziet er niet naar uit dat hij de grote staatsman wordt die hij had kunnen zijn. Vrede is wel het laatste wat het Israël van Netanyahu wil, het conflict woekert maar voort, een einde is niet in zicht.
1 opmerking:
Inderdaad Enno, dat is de teleurstellende houding van Obama. het eigenbelang toch voorrang geven. Ken je het boek van Van Agt, Een schreeuw om recht?
Een reactie posten