Afgelopen zomer het NorthSeaJazzFestival bezocht om geheel onverwacht een enkel woord te kunnen wisselen met een van mijn grote helden, de trompettist Eric Vloeimans. Hij kondigde toen zijn nieuwe plaat met pianist Florian Weber aan, die is er nu. Vloeimans bleek een verschrikkelijk aardige en toegankelijk artiest te zijn maar wat veel belangrijker is: hij maakt goddelijke muziek. En de samenwerking met Florian Weber blijkt tot prachtige muziek te leiden waarin beide musici hun eigen flow volgen, nu eens volgt de een de ander, dan de ander de een. Maar de klankkleur van Vloeimans is uit duizenden te herkennen. Schitterend!
(100 woorden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten