Kort nadat Keyke mahboobe man was geselecteerd voor de
hoofdcompetitie in Berlijn, mochten de Iraanse filmmakers Behtash Sanaeeha en
Maryam Moqadam het land niet verlaten om een festival bij te wonen. Hun
paspoorten werden in beslag genomen en zij zullen een rechtszaak moeten
ondergaan in verband met hun werk als kunstenaars en filmmakers. Zo gaat dat in Iran. Dat de ayatollahs maar gauw hetzelfde lot beschoren zal zijn als de slachter Assad.
Maar ja, als je je hoofdpersoon in de film fel bezwaar laat maken tegen de zedenpolitie in dat achterlijke land, dan roep je de toorn van de machthebbers over je af. Dat gegeven maakt deze productie tot een moedige film. Maar behalve moedig is dit ook een lieve en ontroerende film, een klein verhaal dat enorm vertedert.
En dat komt dan vooral door de beide hoofdrolspelers, Lili Farhadpour als de 70-jarige weduwe Mahin en Esmaeel Mehrabi als de eveneens 70-jarige taxichauffeur Faramarz. Ik zal hier verder geen details uit het verhaal prijsgeven, dat zou zonde zijn. Zoals gezegd, dit is een lieve en ontroerende film en hoe wrang is het niet je te moeten realiseren dat je in Iran moed nodig hebt om zo'n mooie kleine film te maken. Alleen al als eerbetoon aan de makers en de hoofdrolspelers moet u deze film gaan zien! U zult er geen spijt van krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten