In de NRC van dit weekend staat een artikel uit The Economist over de uitsluiting van Marine Le Pen voor de komende presidentsverkiezingen. De krant wijst erop dat de veroordeling weliswaar volkomen legitiem en verdedigbaar is maar dat het evenwicht tussen politiek en rechtspraak een kwetsbaar evenwicht is. Voor je het weet wordt het argument van een politiek proces in stelling gebracht en dat zou je moeten vermijden. Nu is dat precies wat er in het geval van Le Pen gebeurde maar hoe terecht is nu de terechtwijzing in The Economist?
De voortreffelijke redactie van Lubach vond een tv-interview met Marine Le Pen voor Radio Classique op 23 augustus 2013. Kijk op 5 minuut 54 van onderstaande video maar eens wat Le Pen over dit thema te melden had, 11 jaar geleden:
"Ik hoorde de president van de republiek zeggen: 'Mensen die veroordeeld zijn zouden voor de rest van hun leven moeten worden uitgesloten uit de politiek.' Waarom niet ook voor vriendjespolitiek? Waarom niet ook voor verduistering van publieke middelen? Waarom niet ook voor het creëren van fictieve baantjes? Wanneer gaan we lessen leren en daadwerkelijk een levenslange uitsluiting invoeren voor mensen die veroordeeld zijn voor daden gepleegd tijdens of dankzij hun functie"
Duidelijk toch? Nu doet ze huilie huilie maar haar veroordeling is zonder meer terecht en onvermijdelijk. Ze heeft nog mazzel dat ze maar vijf jaar werd uitgesloten van een politieke functie. Gelukkig wordt het hoger beroep bijtijds behandeld zodat Le Pen bij een positief oordeel alsnog aan de verkiezingen kan deelnemen. En die gaat ze dan vermoedelijk glansrijk winnen want de Fransen houden wel van haar. Maar dat is op zich geen argument. Ik ga ervan uit dat het Gerechtshof de uitspraak van de lagere rechter zal bevestigen en dan is het even over voor Marine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten