In mijn muziekbibliotheek heb ik aardig wat opnamen van het Artvark Saxofoonkwartet opgenomen. Een Nederlands kwartet van topmuzikanten die ook nog eens aardige, innemende kerels blijken te zijn. Twee altsaxen, één tenorsax en één bartitonsax. Het laatste instrument vind ik misschien wel het mooiste instrument dat er bestaat. Geen instrument dat de lage registers zo waanzinnig mooi kan laten klinken. En sinds ik mij vrijwel geheel en uitsluitend tot de jazzmuziek heb bekeerd, waar anders bestaat de improvisatie?, verkies ik de saxofoon uiteindelijk toch ook boven de trompet, een goede tweede in mijn persoonlijke verkiezing van het mooiste instrument.
Het concert duurde maar één uur, van mij hadden ze er nog wel een uurtje aan vast mogen plakken. Artvark begon met Sweelinck en speelde later in het concert ook nog een werk van Rudolf Escher. Voor het overige speelden ze vooral eigen werk. Heel bijzonder vond ik een compositie waarbij de musici hun instrument als percussie instrument gebruikten, de kleppen maken voldoende geluid om er al klepperend een goed hoorbaar geluid aan te ontfutselen. Maar nog veel fraaier was de compositie waarbij alle vier musici een glijsaxofoon hanteerden. Ik had dat instrument nog nooit gezien of gehoord. Heel fraai.
Maar waar ik vooral van geniet is de klankkleur dat dit gezelschap produceert. Het samenspel is meer dan voortreffelijk, de musici gebruiken een groot deel van het podium door, wanneer de muziek daar om vraagt, van positie ten opzichte van elkaar te wisselen. Hun instrumenten passen naadloos bij elkaar. Heel sterk was dat te horen tijdens het openingsstuk van Sweelinck. Ik hoorde een dubbelklank maar het duurde toch nog even voordat ik me realiseerde dat er van achter uit de zaal, op het podium stond slechts één saxofonist, twee of drie andere musici in aantocht waren.
Als u de kans krijgt, ga dit saxofoonkwartet dan eens beluisteren, het is ongekend fraaie muziek, u hoeft niet bang te zijn dat u naar piepknormuziek moet luisteren. Nee, het is een muzikale reis op het grensvlak tussen jazz en klassieke muziek. Wat een genot om naar te kijken en te luisteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten