De jongste film van Jafar Panahi, It was just an accident. Winnaar van de Gouden Palm in Cannes dit jaar. En om met de deur in huis te vallen: volkomen terecht. Als je de film hebt gezien is het eerste wat je je afvraagt: hoe heeft deze film gemaakt kunnen worden? Het verhaal is simpel: een garagehouder die voortdurend met zijn hand in zijn zij staat omdat, zo blijkt later, zijn nier kapot is geslagen tijdens martelingen door het regime dat hem vastzette, ontdekt bij toeval zijn gevreesde folteraar, hij herkent hem zonder hem te zien, aan zijn slepende voetgeluiden, de folteraar stond bekend als 'de mankepoot'.
Nee, ik ga u niet verklappen wat er allemaal gebeurt, u moet deze onvergetelijk mooie film zelf gaan zien. Gaat hij zijn folteraar echt zelf ombrengen? Of doet Hamid dat, een medeslachtoffer? Of misschien toch de jonge bruid of gaan ze het samen doen? En is deze man wel de folteraar voor wie ze hem aanzien. Hamid zegt, in mijn ogen terecht: als we hem laten gaan, gaan we er allemaal aan, hij zal ons weten te vinden en ons zonder pardon afmaken.
De twijfel slaat toe en de garagehouder, de bruid en bruidegom, de fotografe die de bruidsfoto's moet maken en de geflipte Hamid realiseren zich dat ze een grens overgaan als ze geweld met geweld beantwoorden. Wint de wraak het van de moraal of juist andersom? En ondertussen ontwikkelt het plot zich in geregeld slapstickachtige beelden met een halfdood lijk, bepalen veiligheidsagenten hoe groot het bedrag moet zijn waarmee ze zich laten omkopen, ontploft Hamid als hij meent de folteraar herkend te hebben en er gebeurt nog veel meer. In de slotscènes wordt het geheim onthuld maar het beste moet dan nog komen: het allerlaatste beeld. Even ijzingwekkend als prachtig. U moet niet zozeer kijken naar wat u ziet maar vooral luisteren naar het geluid...
Wat een waanzinnig goede film is dit. (Enige minpuntje is dat men in het filmhuis Arnhem deze film liet inleiden door een dame die een veel te lang verhaal afstak door het grotendeels van papier voor te lezen. Ik heb angstvallig mijn oren dichtgehouden omdat ik niet door haar ogen naar deze film wilde kijken. Wat een onvoorstelbare blunder van Focus!) Maar laat ik positief eindigen: geweldige acteurs (vooral Vahid Mobasseri) ook in deze prachtfilm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten