In een artikel in de Volkskrant van vandaag doet Bolkestein een fikse poging om uit te leggen waarom ze het bij de VVD allemaal beter zien dan bij de concurrentie. Vooral links moet het daarbij ontgelden en Bolkestein schaart zich hiermee in en steeds langer wordende rij van links-bashers. Van mij mag het hoor, links heeft de laatste tijd nu niet bepaald het juiste antwoord klaar op maatschappelijke problemen (rechts trouwens ook niet), dus zo vreemd is dat bashen niet. Maar anders dan we van Bolkestein gewend zijn, maakt hij in zijn argumentatie gebruik van een bij elkaar geraapt zootje van vooroordelen en onbewezen aannames. Bolkestein is de weg kwijt.
Hij begint met de mededeling dat de overgrote meerderheid van de journalisten links stemt. Hoe weet hij dat? Beschikt hij over cijfers die die bewering ondersteunen, zijn er harde gegevens betreffende het stemgedrag van het journaille beschikbaar? Natuurlijk niet, maar Bolkestein weet het zeker. Vervolgens beweert hij dat de arbeidsmarkt alleen kan functioneren bij de gratie van inkomensverschillen. Dat is wel erg kort door de bocht en op deze wijze geformuleerd, creeert hij meer vragen dan antwoorden.
Het CDA moraliseert per definitie, gaat Bolkestein verder. De VVD doet dat niet, zegt hij, want de kernwaarde van de VVD is vrijheid en die is objectief waarneembaar. Ja, het staat er allemaal echt en het doet mij denken aan een van die prachtige aforismen uit het boek Het verdriet van de engelen van Jón Kalman Stefánsson: "Alleen voor mensen zonder moraal is het leven makkelijk, ze redden het wonderwel en wonen in grote huizen".
Ook het kapitalisme is niet populair bij journalisten, aldus Bolkestein. Ook dit lijkt mij een onzinnige bewering. En dat de VVD alle heil van de markt zou verwachten, ontkent hij vervolgens. Bovendien, zegt Bolkestein, er is geen markt zonder regels. Hij gaat er dan gemakshalve maar aan voorbij dat het ongebreidelde kapitalisme van Reagan en Bush alle regelgeving voor de financiele sector om zeep heeft geholpen, waardoor de huidige financiele en economische crises konden ontstaan. De graaizucht van de beter betaalde werknemers (let op, het gaat hier niet om ondernemers, het zijn allemaal loonslaven die nul risico lopen) is ook zo'n onuitroeibaar virus dat uit de regelloze markt is voortgesproten. Maar als ik dat zeg, beschuldigt Bolkestein mij vast van moraliseren.
Aan het einde plaatst Bolkestein zichzelf buiten de discussie als hij durft te beweren dat de linkse orientatie van journalisten is terug te vinden in de beoordeling van literatuur. Toen Mulisch overleed, verschenen er veel meer artikelen over hem dan over W.F. Hermans bij diens overlijden! Ja, ook dit staat er echt, het is van een ongekend droevig niveau.
Bolkestein is echt de weg kwijt hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten