Het mistige kunstenaarscollectief KIRAC benaderde Houellebecq met de vraag of hij mee wilde werken aan een pornofilm met een paar gewillige vrouwen. Daar had de Fransman wel oren naar en hij tekende een contract waarin een aantal zaken voor beide partijen werden vastgelegd. De filmopnames werden daadwerkelijk gemaakt, naar het schijn onder supervisie van de echtgenote van de beroemde schrijver. Maar die bedacht zich op het allerlaatste moment en zette alles in beweging om vertoning van de film te laten verbieden. Dat mislukte grandioos maar hij heeft in laatste instantie wel het recht gekregen inzage vooraf te krijgen. Wat dat ook moge betekenen. Kan hij dan alsnog een veto uitspreken?
KIRAC staat voor Keeping It Real Art Critics en is een initiatief van videokunstenaar Stefan Ruitenbeek en kunstcritica Kate Sinha, die in het dagelijks leven een liefdesrelatie met elkaar onderhouden. Op zich is het een prima idee om video's te maken om de leeghoofderij onder zogenaamde kunstenaars aan de kaak te stellen. In een van hun video's zien en horen we de beroemde architect Rem Koolhaas zinnen debiteren waar werkelijk geen touw aan vast te knopen was. Maar de meeste producties zijn niet om aan te zien omdat ook de beide kritikasters zich te pas en te onpas bedienen van ondoorgrondelijke taal waar een gewoon mens als ik niet of nauwelijks in door kan dringen.
Een pornofilm maken met Houellebecq in de hoofdrol is op zich wel een briljant idee. Houellebecq bleek een liefhebber van pornografische scenes die nogal eens uitblonken door een hoge mate van ranzigheid. Ik stond er versteld van hoe makkelijk de schrijver zich over liet halen om het bed in te duiken met een paar meiden en dat ook nog eens op film te laten vastleggen. Maar hij kreeg er kennelijk spijt van en zegt nu dat hij erin geluisd werd. Misschien had hij vooraf enige research moeten doen naar KIRAC en hun producties. Maar nee, hij probeert het nu met huilie huilie. En hij schreef er zowaar een heus boek over: Quelques mois dans ma vie. Dat ik zeker niet ga lezen. Wat mij betreft valt de schrijver met al dit rare gedoe serieus door de mand. En zijn laatste roman Vernietigen was ook al niet al te best. Heeft de man zijn beste tijd gehad? De toekomst zal het uitwijzen. In een recensie in de NRC van Sjoerd de Jong van 9 juni 2023 constateert de recensent terecht: "En nu is de auteur van die aanklachten tegen de leegte van de moderne samenleving zelf het slachtoffer geworden, althans in zijn eigen ogen, van een geslepen kunstenmaker. Kortom, hij is een van zijn personages geworden".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten