Borrell (1947) is vicevoorzitter van de Europese Commissie en sinds 2019 Hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid. De start van zijn laatste functie was ronduit teleurstellend, er leken alleen maar platitudes en algemeenheden uit zijn mond te komen en dat beloofde weinig goeds. Maar dat duurde slechts kort en al snel leerden we deze Spaanse politicus kennen als iemand die wel degelijk heldere taal kon spreken alsook als een politicus die tot heldere analyses wist te komen. Helderheid die niet iedereen wist te waarderen. In Israël kan men zijn bloed wel drinken.
Hoe het ook zij, Borrell maakte zich van meet af aan sterk voor de tweestatenoplossing en bekritiseerde Israël openlijk en hard, iedere keer dat het land gemaakte afspraken naast zich neerlegde of tegen het internationale recht in politiek bedreef. Ook was Borrell de eerste die na 7 oktober 2023 wees op de disproportionele reactie van Israël op de gebeurtenissen in Gaza. Inmiddels is Gaza volledig verwoest, zijn er bijna 50.000 burgerdoden te betreuren en worden zowel de Gazastrook als de Westelijke Jordaanoever etnisch gezuiverd. De oorlog in Gaza kan enkel worden gekarakteriseerd als een genocide. Een oordeel dat onder andere wordt ondersteund door de joodse hoogleraar Holocaust Amoes Goldberg (196).
Hier bevinden wij ons anno 2024: de nazaten van de slachtoffers van de grootste misdaad jegens de menselijkheid, de Holocaust, plegen eenzelfde soort misdaad tegenover de Palestijnen. De nazaten van de slachtoffers van de Holocaust hebben er geen enkele moeite mee genocide te plegen en etnische zuiveringen door te voeren. De rest van de wereld staat erbij en kijkt ernaar, doet niets.
Behalve Borrell, die - overigens net als de secretaris generaal van de Verenigde Naties, de Portugees António Guterres - bleef zijn mond roeren en stelde nu, bij het scheiden van de markt voor, dat de Europese Unie alle banden met Israël zou opschorten en een ban zou uitspreken over Israëlische goederen uit de bezette zones. Dat gaat allemaal niet gebeuren natuurlijk, we zouden eens een ferm besluit nemen.
Hoe het ook zij, hulde voor Josep Borrell, die met uitzondering van het prille begin, nooit met meel in de mond sprak en die zich realiseerde dat wie weken of maanden nodig heeft om tot een standpunt te komen iedere vorm van relevantie kwijtraakt. Maar Europa is er nog lang niet aan toe met één mond te spreken. Liever laten we ons uit elkaar spelen omdat we allemaal zo onze eigen belangetjes hebben en ons eigen rolletje op het wereldtoneel willen spelen. Maar Europa is de risee van de geopolitiek.
Overigens heb ik alle vertrouwen in de opvolger van Borrell, de Estse politica Kaja Kallas!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten