woensdag 17 december 2014

Zorgwet gesneuveld, maar voor hoe lang?


Het is duidelijk dat een liberale minister van volksgezondheid er geen enkel probleem in ziet de macht van de zorgverzekeraars disproportioneel te vergroten om de kosten te kunnen drukken. Hier zijn en worden fundamentele keuzes gemaakt, wel fundamenteel verkeerde keuzes.

Kernpunt van de wet is dat verzekeraars alleen maar die ingrepen hoeven te vergoeden die worden verricht door zorgaanbieders waarmee de verzekeraars een contract hebben afgesloten.

Maar zelfs wanneer je bereid zou zijn daarvan de redelijkheid in te zien, ben je er nog niet. Wanneer een door de verzekeraar gecontracteerde zorgaanbieder zijn budget heeft verbruikt, zullen nieuwe patiënten vanaf dat moment hun zorgkosten niet meer vergoed krijgen.

Vervolgens zien we hoe de zorgverzekeraars de huisartsen onder druk zetten met voorgedrukte standaardcontracten waardoor de vergoedingen die huisartsen krijgen voor uitgevoerde zorgtaken ver onder de grens van het redelijke liggen.

Maar misschien wel het allergrootste pijnpunt in ons zorgstelsel is de steeds verder uitgeholde positie van de patiënt. Het systeem van elkaar beconcurrerende zorgverzekeraars suggereert dat de burger iets te kiezen heeft. Maar de zorg is dermate complex geworden dat het voor een gewone burger ab-so-luut onmogelijk is tot een verantwoorde keuze te komen. Hij krijgt simpelweg niet de informatie die hij nodig heeft om een weloverwogen besluit te nemen. Kennelijk hoeven de zorgverzekeraars niet aan dat volstrekt normale beginsel van zorgvuldigheid te voldoen.

De keuzevrijheid is dus een schijnvrijheid. En ondertussen spenderen die zorgverzekeraars jaarlijks € 500 miljoen aan reclamespotjes om u en mij te verleiden zich juist door hen te laten belazeren. Dat halve miljard is uiteraard versleuteld in de premie die wij gewone burgers moeten betalen. Net als de ongehoord hoge salarissen van de top van dit soort bedrijven. Net als de veel te hoge reserves en winsten die door deze zorgverzekeraars worden ingeboekt.

Waar ligt dan wel de oplossing? Ik zou zeggen in een soort ziekenfonds voor een basispakket aan vergoedingen en met vrije artskeuze.Premieheffing via de loonbelasting en daarbij rekening houden met een deels inkomensafhankelijke premie. Wie meer wil moet zich wenden tot de zorgverzekeraars met hun hoge salarissen en dure reclamespotjes.

Verder gaan op de door deze minister ingeslagen weg betekent een steeds verder toenemende macht en invloed van de zorgverzekeraars. Ook onze privacy zal er uiteindelijk aan opgeofferd worden. Nu al zoeken de zorgverzekeraars mogelijkheden om intensieve zorggebruikers te kunnen weren. Straks is ook ons elektronisch patientendossier niet meer veilig voor deze geïnstitutionaliseerde big brother.

Geen opmerkingen: