Spirituele alzheimer

Ik ben niet van god, noch van geloof of enige kerk. Maar je zou toch spontaan enthousiast worden van zo'n paus Fransiscus die in zijn kersttoespraak de eigen organisatie ongenadig de oren waste. De kerkvader benoemde vijftien kwalen waaraan de kardinalen wereldwijd zouden lijden. Ik noem er slechts enkele: onsterfelijk, immuun en zelfs onmisbaar voelen, mentale en spirituele verstening, spirituele alzheimer, rivaliteit en verwaandheid, begrafenisgezichten, wereldse winst en exhibitionisme.

Dit zijn kwalificaties die je van zo iemand als ondergetekende had mogen verwachten en dan kan iedereen meteen reageren met: ja, daar heb je weer zo'n atheïst die zijn gebruikelijke ongenuanceerde stokpaardjes berijdt.

Maar niets daarvan, deze kwalificaties, deze beschuldigingen, aantijgingen, verwijten werden uitgesproken door de paus zelf! Tijdens zijn kersttoespraak! O ja, hij verweet zijn werkvolk ook nog gebrek aan humor. Nou, dat moet een fijne sfeer hebben opgeleverd daar bij die kerstkransjes.

Uit het feit dat de kerkvorst deze aantijgingen hoorbaar voor de hele wereld uitspreekt en ze niet binnenskamers houdt mag je afleiden dat het hier niet om incidentjes gaat. Spirituele verstening en spirituele alzheimer. Dat is geen misselijke diagnose! Zou hij daarbij vooral even naar onze vaderlandse kardinalen hebben gekeken? Die lijken mij uit te blinken in het gedrag dat de paus hier aan de kaak stelt.

Zoals gezegd, ik ben niet van enige kerk maar realist genoeg om me te realiseren dat een wereldgodsdienst nu eenmaal een van de gevestigde machten is. Het is even zorgwekkend als heuglijk dat deze paus zo onomwonden en in alle openheid laat zien in welke staat de organisatie die hij moet leiden verkeert.

Maar al die gejurkte fossielen keren verongelijkt terug naar hun gewesten en ik vrees dat de oproep van hun aanvoerder tot gewetensonderzoek tijdens de kerstdagen een vergeefs appel zal zijn. Wie lijdt aan spirituele verstening en spirituele alzheimer is niet meer uit zulke duisternis terug te halen.