De overheid vindt het niet nodig reizigers afkomstig uit risicolanden te verplichten tot een quarantaine wanneer ze ons land binnen willen. Dat is dus de moderne variant van dweilen met de kraan open. In mijn ogen een enormiteit zonder weerga.
Dan hebben we het mondkapjesdrama. Ondanks het zeer dwingende advies van virologen en epidemiologen die er in mijn ogen verstand van hebben besluit het OMT dat mondkapjes niet nodig zijn. Vervolgens krijgen burgemeesters wel de bevoegdheid om burgers in hun stad te verplichten tot het dragen van mondkapjes. Ik ga overstag door de column van Kustav Bessems in de Volkskrant van vandaag: dit is een glijdende schaal die in alle opzichten onwenselijk is.
Maar tot mijn schrik lees ik bij Bessems ook dat burgemeesters nog verder willen gaan en het recht zouden willen hebben om bij burgers achter de voordeur te kunnen kijken. Er zouden teveel innige feestjes zijn met alle infectierisico's van dien. Ik vertrouw er vooralsnog op dat geen enkele rechter een dergelijke bevoegdheid toe wil kennen aan enige bestuurder.
Tegelijkertijd moeten we alles op alles zetten om de burgers ervan te overtuigen dat we dit virus serieus dienen te nemen, dat organisaties als Viruswaanzin het volk voor de gek proberen te houden en dat het individuele verantwoordelijkheidsbesef van iedere burger hier de beste weg naar een succesvolle bestrijding van het virus is. Dan help het niet wanneer de overheid inconsistent beleid voert en op zoek gaat naar de mogelijkheid om steeds draconischer maatregelen te nemen. "We gaan kijken of daar iets aan te doen is", zegt Bruls en hij doelt hierbij op de wens om de burger ook achter zijn voordeur in de gaten te kunnen houden. Is de gekte dan echt compleet geworden? Is Bruls nog wel een democraat? En voor Bruls mag u iedere parlementariër invullen die dezelfde weg wenst te bewandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten