Gelijkberechtiging van de Middellandse Zee tot de Jordaan

In de NRC van vandaag verscheen tot mijn grote vreugde deze open brief van een groep joodse academici en studenten in Nederland. Dit is de verstandige taal waar we juist in deze tijden zo'n behoefte aan hebben. Vonden ze maar wat meer weerklank in Israël zelf. Ik zou heel graag willen weten hoe Harari en Grossman deze tekst beoordelen.

Wij, Joodse medewerkers en studenten aan Nederlandse universiteiten, hogescholen en onderzoeksinstituten, kunnen niet langer stil zijn over Gaza.

Wij spreken ons met klem uit tegen de vernietigende oorlog die Israël voert tegen de ruim twee miljoen Palestijnen in Gaza. De hoge aantallen burgerslachtoffers van de Israëlische bombardementen, onder wie duizenden kinderen, de volledige afsluiting van Gaza van eerste levensbehoeften, de daden en uitspraken van Israëlische gezagsdragers rechtvaardigen alle de angst onder Palestijnen voor een tweede Nakba: etnische zuivering of genocide op de Palestijnse bevolking. Dit nooit meer betekent nooit meer voor iedereen.

Wij voelen het verdriet over de vele burgerslachtoffers bij de aanvallen door Hamas op 7 oktober. Juist omdat wij een einde willen aan dit soort gruwelijk geweld weigeren wij mee te gaan in de logica van wraak die inmiddels aan een veelvoud aan Palestijnse burgers het leven heeft gekost. Wij begrijpen dat de huidige geweldsuitbarsting niet begon met de acties van 7 oktober, maar geworteld is in een lange geschiedenis van kolonisatie, bezetting, ongelijke behandeling en institutionele discriminatie gericht tegen de Palestijnse bevolking. Als het beëindigen van de huidige oorlog tegen Gaza slechts leidt tot een herstel van de status quo ante, betekent dit een voortgang van het geweld dat voor de Palestijnen een permanente realiteit is.

Blijvende vrede is alleen mogelijk op basis van rechtvaardigheid. Dit betekent in ieder geval erkenning dat mensenrechten en de rechtsstaat gelden voor alle inwoners van historisch Palestina. Het betekent erkenning van het recht op zelfbeschikking voor de Palestijnen, het beëindigen van de blokkade van Gaza en de bezetting van de Westelijke Jordaanoever, erkenning van het recht op terugkeer voor alle Palestijnse vluchtelingen, en volledige gelijkberechtiging tussen Palestijnen en Joden van de Middellandse Zee tot de Jordaan.

Wij beloven ons hier met kracht voor in te zetten, ook na het einde van de huidige oorlog. Wij sluiten ons aan bij de oproep vanuit de Palestijnse civil society voor het opschorten van elke vorm van samenwerking met Israëlische instituties die bijdragen aan de instandhouding van de bezetting en de ongelijke behandeling van de Palestijnse bevolking.

Zolang het onrecht voor de Palestijnen voortduurt, eisen wij dat onze instellingen hiertegen net zo krachtig stelling nemen als zij anderhalf jaar geleden deden bij de Russische inval in Oekraïne. Wij keren ons met klem tegen elke uiting van racisme, islamofobie, antisemitisme en andere vormen van haatzaaien. Wij halen inspiratie uit de vele Joodse stemmen in Israël en daarbuiten die principieel stelling nemen voor Palestijnse rechten. Als Joodse tegenstanders van de Israëlische acties zijn wij diep verontwaardigd over de pogingen om kritiek op de Israëlische staat of inzet voor de rechten van de Palestijnen gelijk te stellen aan antisemitisme. Wij vragen onze besturen om zich actief in te zetten tegen een klimaat van bedreigingen, polarisatie en discriminatie. Maar dit doen, is geen vrijbrief voor het censureren van anti-oorlogsstemmen. Een veilige leeromgeving is niet in tegenspraak met een duidelijke stellingname tegen oorlog en onrecht. Een dergelijke stellingname zien wij als onze gedeelde plicht.