Zo heette de tocht die we maakten vanuit het boomkroonpad, dat we overigens niet bezochten. Vanwaar deze naam? Het is ons ontgaan. Maar het was wederom een fraaie wandeling waarbij we vrijwel geen medewandelaars tegenkwamen. Het is een weliswaar bekend landschap van aangelegde bossen en cultuurlandschap met, hier in Drenthe, de nodige zwerfkeien. Maar het is tenminste landschap dat aan natuur doet denken. Natuur hebben wij in ons land niet meer, alles is verkaveld, door boeren ingenomen en weer afgestaan. Maar het moet gezegd, Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten doen hun uiterste best iets van de oude sfeer weer op te roepen en natuurgebieden te creëren die met rust gelaten worden. De paddenstoelen zijn vroeg dit jaar. We sloten af met vier Alpenhoornblazers, die we al op minstens twee kilometer afstand hoorden. Een prachtig instrument met een geweldige klankkleur. De Alpenhoorn, die een werkelijk schitterend sonoor geluid geeft, kan alleen natuurlijke tonen produceren. Gelukkig wordt er nog steeds veel muziek voor geschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten