In een artikel van vandaag in de Volkskrant gaat Max Pam tekeer tegen Guenther Grass. Hij beweert dat Grass in de top van de Waffen-SS piramide zou hebben gezeten maar dat zuigt hij gewoon uit zijn duim. Een 17-jarige komt niet bij eerste aanmelding in de top van een organisatie terecht. Ook zegt Pam: "Het zou wel zo rechtvaardig geweest zijn als hem, meteen bij de eerste stap op Tsjechische bodem, een kogel door de kop was geschoten". Tja, rechter Pam heeft Grass dus al veroordeeld voordat getuigen à charge en à decharge gehoord konden worden. Veroordeeld tot de dood door standrechtelijke executie nota bene!
Ook meent Pam zeker te weten dat Grass in 1944 een echte nazi was. Het wordt wel heel erg gemakkelijk allemaal, als je op zo'n schandalige wijze iemand mag veroordelen en als je je daarbij niet om bewijslast hoeft te bekommeren. En dat allemaal alleen maar omdat iemand het lef heeft kritiek op Israel uit te oefenen.
Grass heeft nooit zijn mond gehouden en omdat hij ervoor koos een duidelijk politiek standpunt in te nemen, partij te kiezen, wordt hem nogal eens verweten zich als een moralist te gedragen. Ik vind het wel plezierig wanneer een schrijver duidelijk maakt waar hij staat, ik heb nog nooit meegemaakt dat ik diens literatuur daardoor meer of minder ben gaan waarderen. Denk in dit verband eens aan Jorge Semprun, een groot schrijver, tevens communist. Of wat te denken van Céline, ook een groot schrijver maar wel een antisemiet! In ons eigen taalgebied komen we - sinds Mulisch zich vergaloppeerde aan Fidel - helaas maar weinig schrijvers tegen die je op een heldere politieke stellingname kunt betrappen. Ik vind dat een gemis, maar Max Pam duidelijk niet.
Betekent een jeugdzonde begaan dat je je de rest van je leven koest moet houden? Natuurlijk kan Grass verweten worden dat hij wel erg laat met die bekentenis is gekomen maar dat maakt hem nog niet tot een nazi en dus antisemiet. Max Pam schaart zich in het koor van verongelijkten dat geen kritiek op Israel duldt en is ook niet te beroerd om dan meteen de diskwalificatie antisemiet voor in de mond te hebben liggen. Wat een bedroevend niveau, Max Pam! Schaam je.
4 opmerkingen:
De column van Max Pam is een drogreden: een ad hominem. Want het verleden of het karakter van Grass is irrelevant voor de geldigheid van zijn argument.
Ik kan het daar uiteraard alleen maar mee eens zijn. Toch blijft het vreemd dat juist Max Pam, die ik kende als een redelijk evenwichtig columnist, zich hier zo laat gaan.
Misschien is het gewoon paniekvoetbal, nu dat de Palestijnse staat onvermijdelijk is.
Dat zou maar zo kunnen, hoewel...die Palestijnse staat is er nog zo maar niet.
Een reactie posten