zondag 22 april 2012
Op je wenken bediend
Overal in het land zorgen de PVV-ers voor gedoe. Ze verlaten hun club die geen partij is, lopen mevrouw Stassen in Limburg voor de voeten of vertonen onbeschoft gedrag en in een enkel geval blijkt zo'n spijtoptant nu mordicus gekant tegen alles wat hij in de afgelopen paar jaar met verve liep te verdedigen. Ach ja.
Wilders realiseert zich dat hij de greep aan het verliezen is en ziet zijn populariteit dalen. Hij kan niet telkens weer een nieuwe vijand uit de hoge hoed toveren om kwijtgeraakte kiezerszielen terug te winnen en komt tot de slotsom dat een nederlagenstrategie hier de beste remedie is: je terugtrekken in de oppositie omdat je daar het beste tot je recht komt met je grote bek. In de oppositie kun je gemakkelijker virtuele zetelwinst boeken dan in vak K. Terecht wordt nu gesneerd dat wij de regering niet mogen toevertrouwen aan iemand die zijn eigen partij nog niet eens kan besturen. Er is overigens helemaal geen partij en Wilders heeft gisteren nog maar weer eens bewezen dat hij niets van democratie moet hebben: zijn besluit om zich uit het Catshuisoverleg terug te trekken nam hij na een gesprekje met enkele getrouwen uit zijn fractie. Niet eens zijn hele fractie en dat zou toch wel de minimumoptie geweest (moeten) zijn.
Laten we hopen dat de kiezer hier doorheen prikt en dat Wilders nu definitief van de door hemzelf opgetrokken sokkel af dondert. Het orgel van Wilders heeft slechts twee registers: ter plekke verzonnen vijanden en ter plekke verzonnen slachtoffers. De vijanden waren moslims, Grieken, links, Polen en Europa. De slachtoffers waren Henk en Ingrid, de hardwerkende burger, de Zeeuwen en nu de AOW-ers. Maar Wilders heeft helemaal niets met Henk en Ingrid, met Zeeuwen of met AOW-ers. Wilders heeft juist veel meer met zijn vijanden, want zonder hen zou hij nergens zijn. Hij houdt van moslims, Polen en Europa want zij zijn het die hem zijn populariteit en macht bezorgen.
Zeven weken lang is onderhandeld en vergaderd en nu staan we allemaal met lege handen. Met dank aan de grootste politieke lafaard die Wilders heet. De politicus die ik nog steeds voor een gevaarlijk politicus houd.
Verkiezingen. Er zijn maar drie partijen die verkiezingen vrezen: het CDA, de PVV en Groen Links. Voor het eerst in zijn carriere spreekt Verhagen flinke taal maar het CDA gaat de boot toch echt missen. Ze kunnen het niet eens met elkaar eens worden over de manier waarop ze een nieuwe partijleider kiezen, nu hebben ze niets en nog maar drie maanden de tijd.
De PVV lijkt steeds meer op een LPF-kloon en moet hopen dat ze met een grote bek de kiezers aan zich kunnen blijven binden, consolideren van de huidige virtuele positie om vanuit de oppositie over vier jaar terug te kunnen keren. Groen Links staat er slecht voor in de peilingen en dreigt gemangeld te worden tussen het nieuwe PvdA en D'66.
De partijen die met het meeste vertrouwen nieuwe verkiezingen tegemoet zien zijn de SP, de PvdA en de VVD. De SP bezet nu de positie die Wilders voor zichzelf in petto heeft in de komende paar jaar. Die virtuele kiezerswinst wil Roemer natuurlijk graag cashen. De PvdA heeft wat nieuw elan ontwikkeld, bijtijds partijleiderverkiezingen gehouden en Samsom staat te trappelen van ongeduld. Maar hij is natuurlijk nog geen lijsttrekker, dus ook binnen de PvdA ontstaat een nieuwe strijd. Als dat fout gaat, komen ook voor hen de verkiezingen veel te vroeg. Nee het beste garen bij nieuwe verkiezingen wordt gesponnen door de VVD. Deze partij profiteert het meeste van het gedonder binnen de PVV en de belachelijke manoeuvres van Wilders. En alles wijst erop dat de premierbonus gescoord kan worden. Rutte kan natuurlijk heel gemakkelijk naar Wilders wijzen en weinigen zullen hem tegenspreken. De VVD zal onder Rutte prachtige tijden tegemoet gaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Weer graag gelezen Enno.
Een reactie posten