Na de teleurstellende ervaring in Zwolle reden we verder naar Assen waar The American Dream Amerikaans realistische schilderkunst tussen 1945 en 1965 laat zien. De periode 1965 tot nu is in de Kunsthalle in Emden te zien, daar gaan we binnenkort nog eens naar toe. Ter gelegenheid van deze dubbelexpositie is een prachtige catalogus uitgebracht The American Dream met als ondertitel Amerikaans realisme 1945-2017.
Een overrompelende tentoonstelling met een paar prachtige werken van Edward Hopper maar ik werd toch het meest getroffen door mij tot nog toe onbekende schilders waarvan het meer dan terecht is dat ze nu ook eens aan deze kant van de grote plas te zien zijn.
Met afstand het mooiste schilderij(tje) vond ik Café Scene van Raphael Soyer uit 1940. Het is een klein doek van 61 bij bijna 51 cm met een vrouw die alleen aan een tafeltje zit, een leeg glas, sigaretten en lucifers voor zich op tafel; zij staart voor zich uit en wordt kennelijk geheel in beslag genomen door haar gedachten. Het schilderij wordt volledig bepaald door het gezicht van deze jonge vrouw, ongelooflijk knap hoe de schilder met zo'n klein stukje van een doek zoveel zeggingskracht weet te realiseren. Onvergetelijk mooi!
Maar ook prachtig is het schilderij Cooper Union Trash van Idelle Weber uit 1974. Duidelijk dat Tjalf Sparnaay door deze schilderes werd geïnspireerd. En veel indruk maakte het werk van Andrew Wyeth, zowel zijn schilderijen met tempera als de aquarellen. Kijk eens naar de boom links boven op de aquarel Night Mare, die lijkt wel gefotografeerd en staat in ongelooflijk mooi licht! Zie het detail hieronder.
Maar er is nog veel meer, zoals een bedrieglijk echt overhemd dat bij nadere beschouwing uit marmer werd vervaardigd door Jud Nelson, of Amsterdam Diner van Ralph Goings, een prachtig doek waarvan je nauwelijks kunt geloven dat het geschilderd is met olieverf, nee dat moét wel een foto zijn.
Een werkelijk prachtige tentoonstelling, een aanrader dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten