maandag 13 januari 2020

Over tijdgeest


Een merkwaardig artikel in de NRC van 11 januari betreft de Franse schrijver Gabriel Matzneff. Ik heb nooit iets van hem gelezen, had zelfs nog nooit van hem gehoord maar deze Franse 83 jarige schrijver is bekend geworden om een in 1977 gepubliceerde petitie ter verdediging van seks met kinderen. Medeondertekenaars waren Sarte, de Beauvoir en Kouchner.


Tot de dag van vandaag gaat Frankrijk wel heel liberaal om met pedofilie. In 2017 verkrachtte een 28 jarige man een meisje van elf jaar oud maar hij werd slechts veroordeeld voor 'seksuele schade'. Onderzoek zou hebben aangetoond dat de dader het slachtoffer niet in haar vrijheid zou hebben beperkt.
Een dergelijke onderzoeksuitkomst zou in Nederland op dit moment niet denkbaar zijn. En terecht niet. Seks tussen een volwassene en een minderjarig kind is per definitie een ongelijke verhouding en de wilsbekwaamheid van een nog niet (lichamelijk en geestelijk) volgroeid kind is van een totaal andere orde dan de wilsbekwaamheid van een volwassene. Helaas is Gabriel Matzneff niet intelligent genoeg om dit te doorzien.


Een van zijn slachtoffers die op 14 jarige leeftijd door Matzneff seksueel werd belaagd is de uitgeefsterVanessa Springora. Zij was als kind verliefd op de schrijver en heeft nu in een boek (Le consentement) het roofdiergedrag van Matzneff beschreven. Op zijn beurt verklaart de schrijver dat boek niet gelezen te hebben: "Het zou mij teveel pijn doen". Wel dreigde hij haar liefdesbrieven openbaar te maken. Over tijdgeest gesproken. Naar het schijnt voelen velen zich tamelijk ongemakkelijk in het Frankrijk van vandaag. Beter laat dan nooit, denken we dan maar.

Geen opmerkingen: