In 1920 werd het grootste stoomgemaal van Europa gebouwd in Lemmer om water te verhitten tot stoom om met die stoom vervolgens de pompen aan het werk te zetten om bij hoogwater het overtollige water af te kunnen voeren naar de Waddenzee. Hoewel dit stoomgemaal min of meer met pensioen is gegaan, wordt het nog steeds enkele keren per jaar ingezet als extra capaciteit, vanaf oktober ieder jaar. Een prachtig gebouw met schitterende stoommachines en prachtige verhalen. Je kunt er uren rondlopen of liever geïnformeerd worden door een enthousiaste rondleider. Een heerlijk bezoek.
Daarna naar Nagele om er de bijzondere architectuur te bewonderen; alle woningen hebben er platte daken en het dorp is vanuit een zeker idealisme ontwikkeld, in aanvang woonden er evenveel katholieken als protestanten en niet-gelovigen. Iedereen zijn eigen kerk. Het dorp is heel erg ruim van opzet en heeft veel groen. Maar de kerk, die gerekend wordt tot het brutalisme maar daar kun je over twisten, is gesloten, net zo als het museum Nagele en er is wel een pop up museum maar dat konden we niet vinden. We werden niet veel wijzer in Nagele. We komen wel een keertje terug.
Laatste etappe naar Schokland, een voormalig eiland in de Zuiderzee met een behoorlijk ongezeglijke en stugge bevolking die niks van overheid of landsbestuur moest hebben. Maar de inpoldering en oprukkend water maakten een einde aan het eilandbestaan. Een alleraardigst museum geeft interessante informatie en het kerkje is werkelijk prachtig, ook al zullen er steile preken afgestoken zijn, levensvreugde, daar hielden die dominees niet van.
Overigens behoren zowel het Woudagemaal als Schokland tot het UNESCO werelderfgoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten