One battle after another

 

De jongste film van Paul Thomas Anderson, die we al kennen van onder andere Magnolia, is One Battle after Another. Een film over een dystopische samenleving waarin samenspannende ondernemers en legeronderdelen de wereld in hun macht lijken te hebben. Wel een schmierende film, een film met een knipoog want waar anders kom je wiet telende nonnen tegen en ook op andere momenten is het scenario laten we zeggen behoorlijk over de top. Zit er een boodschap in deze film? Eigenlijk niet meer dan dat de machthebbers altijd zullen proberen het plebs eronder te houden maar dat er in het plebs toch altijd weer eenlingen opstaan die het lef hebben het tegen de machthebbers op te nemen. 

Maar goed, aan het einde heb ik toch maar tweeëneenhalf uur naar een heerlijke en spannende film gekeken met uitstekende acteerwerk, niet alleen van de beide hoofdrolspelers Leonardo Di Caprio en Sean Penn. Een film die zich in een behoorlijk tempo ontwikkelt met een uiterst vermakelijk scenario. En Sean Penn was werkelijk waanzinnig goed op dreef als de verknipte special trooper Lockjaw. Heerlijke film dus maar niet een film die beklijft. Het was geen Magnolia.