Yorkshire was het reisdoel dit keer. Alweer twintig jaar geleden dat ik er was, destijds op een kleine camping in Robin Hoods Bay, dit keer in een klein cottage in West Barnby, een paar mijl ten noord-westen van Whitby. Een stralende week dit keer met The Angel of the North als startpunt, dat prachtige iconische beeld van Antony Gormley, dat ruim twintig meter hoog en met een spanwijdte van 54 meter waakt over het noordelijk deel van Engeland.
Whitby en de Abbey zagen we echter enkel in de mist maar de wandeling was schitterend en de Whitby Whaler smaakte naar veel meer. Bij een volgende wandeling tussen Ravenscar en Robin Hoods Bay zagen we gelukkig veel meer van die prachtige Yorkshire kust, die overigens geregeld wordt belaagd door het geweld van de zee. Jaarlijks verdwijnt ruim vijf meter van de kust in zee en op het volgende filmpje is te zien hoe spectaculair zich dat soms voltrekt: Afbraak Engelse rotskust
En natuurlijk bewandelden we de moors met Goathland als startpunt dit keer. Een stevige klim langs de oevers van de West Beck en de Mallyan Spout bracht ons uiteindelijk op de beheide hoogvlaktes van dat prachtige Yorkshire landschap, waar schapen de dienst uitmaken.
Naar York vervolgens, een heerlijke, rustige stad met veel fraais uit lang vervlogen tijden met de York Minster als trots middelpunt. En een hernieuwd bezoek aan het Railway Museum kon niet uitblijven en opnieuw raakte ik geïmponeerd door die prachtige locs en wagons uit de begintijd van het vervoer per spoor. Geheel gratis dit museum, ga erheen als u in de buurt bent, u zult er geen spijt van krijgen.
Op de terugweg naar het noorden een kort bezoekje aan het havengebied van Scarborough, zo'n typisch Engelse badplaats met twee prachtige stranden en de boulevard geheel in beslag genomen door goktenten en ander vermaak en eindeloze gelegenheden om het ongekend populaire junkfood tot je te nemen. Het is er werkelijk schitterend en het volksvermaak stoort geen moment, integendeel. Je kijkt je ogen uit en je waant je al spoedig in een Coronation Street decor beland.
Tot slot verbleven we enkele dagen in Newcastle, een stad die aanvankelijk een wat ontheemde indruk maakt maar waarin je na een dag of twee toch iets van samenhang ontdekt. Een arbeidersstad maar meer dan dat en je word je daarvan bewust zodra je afdaalt naar de Tyne en een werkelijk adembenemend zicht krijgt op de bruggen van Newcastle: een gewone blauw gekleurde brug, vervolgens een hoge high level bridge, dan volgt als snel daarop een lage weak bridge, een draaibrug, die direct gevolgd wordt door de van oudsher bekende gietijzeren Tyne Bridge en dan aan het einde of het begin, het is maar van waar je begint, de Millennium Bridge, de eerste kantelbrug ter wereld. Werkelijk een genot om langs dit gebied heen en weer te slenteren, de bruggen blijven je verbazen.
En ondertussen kun je op dezelfde plek genieten van het prachtige door Norman Foster gebouwde The Sage, een werkelijk schitterend complex van theater- en muziekzalen; en even verderop the Baltic House, een vrij toegankelijke expositieruimte voor hedendaagse kunst. Het is af en toe even zoeken maar Newcastle is in weerwil van de eerste indruk wel degelijk de moeite waard. Ook nog twee maal voortreffelijk geluncht in Chinatown! Oh, to be in England, ik krijg er nooit genoeg van en keer er jaarlijks weer, de volgende reis ligt alweer vast.
Wie in meer foto's geïnteresseerd is klikt op de volgende link fotoreportage Yorkshire
Geen opmerkingen:
Een reactie posten