Veel commotie over het feit dat zorgverzekeraars beleggen in aandelen van de farma industrie die peperdure medicijnen op de markt brengt. Je kunt dat op morele of ethische gronden afwijzen, je kunt er ook wat afstandelijker naar kijken. Bijvoorbeeld in de trant van: waarom ben je tegen de wapenindustrie als je wel militaire (vredes)missies naar alle delen van de wereld stuurt? De afstandelijkheid is hier dus te begrijpen als hypocrisie. Weer een groot deel van de dag in de auto gezeten en begrepen dat veel commentatoren de meeste criticasters inderdaad voor hypocriet houden.
Maar mij gaat het hier vooral om de verdedigingslinie die de zorgverzekeraars zelf optrekken rond dit thema. Hun belangrijkste argument is dat ze door dat aandeelhouderschap tenminste invloed op het beleid van die pharmaceutische industrie kunnen uitoefenen. Dat is een glasharde leugen, daarvoor immers is hun aandelenportefeuille in zulke bedrijven in de verste verte niet substantieel genoeg. En als je dan toch wil volhouden dat je daarmee het belang van de Nederlandse zorgconsument dient, stel je dan tenminste op als een activistische aandeelhouder. Hebben we daar ooit iets van waar kunnen nemen? Ik dacht het niet.
Het tweede argument dat ik hoorde is zo mogelijk nog leugenachtiger. Door de winsten uit beleggingen zouden de zorgverzekeraars de zorgpremie in bedwang kunnen houden. Met andere woorden, die winst geven ze terug aan de Nederlandse zorgconsument. Heeft u er ooit iets van gemerkt? Ik toch zeker niet.
Als je leugens vertelt om je gedrag te verantwoorden, te vergoelijken, dan heb je of iets te verbergen of gewoon geen goed verhaal. Als je als sector voortdurend loopt te mekkeren dat de kosten van de zorg uit de klauwen lopen en de schuld daarvoor bij alle actoren legt zonder ook eens naar het eigen aandeel daarin te kijken dan is het toch tamelijk bizar als je vooral belegt in de pharmaceutische industrieën die uitsluitend peperdure medicijnen verkopen. Bizar is hier te verstaan als pervers. Het geeft voor mij maar weer eens aan dat die zorgverzekeraars niets op hebben met de Nederlandse zorgconsument en uitsluitend aan winstmaximalisatie denken. Het is die eindeloze leugenachtigheid van de zorgverzekeraars die mij het meeste dwars zit, niet hun gebrek aan moraliteit of gevoel voor ethische waarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten