Nancy Pelosi, voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, heeft besloten haar partijgenoten die al lange tijd een impeachmentprocedure tegen Trump verlangen, tevreden te stellen: de Democraten starten een onderzoek naar een mogelijke impeachment. De zaak lijkt ernstig genoeg: de Amerikaanse president lijkt er bij een bevriend staatshoofd meerdere malen op indringende wijze te hebben aangedrongen op een nader onderzoek naar een politieke tegenstander. Als dat aangetoond wordt, lijkt er toch echt sprake van machtsmisbruik. Vlak voordat de president zijn ambtsgenoot van Oekraïne belde, blokkeerde hij een forse financiële transactie die door de VS was toegezegd in verband met de financiering van een defensieonderdeel. Dat riekt naar chantage.
Als je de mogelijkheid van een impeachmentprocedure gaat onderzoeken om vervolgens te konkluderen dat je er toch maar beter niet aan begint, zal je politieke tegenstander, in case de Amerikaanse president, je prompt beschuldigen van stemmingmakerij, valse beschuldigingen en fake news. Daarmee schieten de Democraten dan in eigen voet.
Maar laten we nu eens aannemen dat de naam van de klokkenluider wordt vrijgegeven en dat het volledige transcript van het telefoongesprek tussen de beide presidenten openbaar wordt gemaakt. Laten we aannemen dat de Amerikaanse president op grond daarvan inderdaad kan worden beschuldigd van machtsmisbruik. Schieten we daar ook maar iets mee op?
Ik vrees van niet. De Republikeinen hebben in de Senaat de meerderheid en er kan pas tot een impeachment worden besloten wanneer de Senaat daartoe besluit met een tweederde meerderheid. De kans dat dat gebeurt lijkt me niet zo heel erg groot. Tot nog toe is Trump met al zijn wangedrag weggekomen. En de Republikeinen scharen zich tot nog toe maar al te graag achter deze gevaarlijke idioot. In dat opzicht zijn de Republikeinen even zwak en machteloos als de Democraten. Trump lijkt de Amerikaanse samenleving, en daarmee de rest van de wereld, volledig in zijn ban te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten