maandag 2 december 2019

The Soft Machine


Zaterdagavond naar De Boerderij in Zoetermeer, een tamelijk ongezellig poppodium dat wel geregeld heel interessant programmeert. Dit keer Soft Machine, de band die vooral in de jaren zeventig furore maakte met jazzrock van een grote verscheidenheid. Geen band voor de hitlijsten, wel voor een trouw en vast publiek. Ik wist niet eens dat ze nog steeds optraden, tot ik ze zaterdagavond weerzag.Toch opmerkelijk dat de zaal niet uitverkocht was, ik zou hebben verwacht dat er een grotere schare bewonderaars op de been te brengen was. Dat ligt misschien ook aan de publiciteit rond zulke optredens, je moet er maar net kennis van nemen.


Op de officiële Soft Machine website vind je alle informatie over de vele personeelswisselingen van de band. Drie van de vier muzikanten dateren uit de beginperiode van de band. Op drums John Marshall, het bleek een genot om hem te zien en horen spelen, ook al vond ik de obligate drumsolo minder interessant, voor mij hoeven zulke showcases niet. Behalve dan van een goede bassist, dat mag dan weer wel.


De bassist van vanavond gaf helaas geen solo terwijl hij wel verbluffend goed en soepel speelde.Roy Babbington. Echt een geweldig muzikant die bijna achteloos de ene na de andere prachtige partij speelde. Een genot om naar te kijken.


Theo Travis bespeelde de saxofones, de dwarsfluit en bediende de computer. Gedegen en goed ingespeeld. Het had wat mij betreft hier en daar wat meer mogen swingen maar daar leenden de composities zich niet altijd voor.


John Etheridge op gitaar speelde voortreffelijk en liet zien dat hij een uitstekend gitarist is.De band speelde meerdere nummers van de laatste cd Hidden Details maar ook klassiekers als The man who waved at trains en het wonderschone Chloe and the pirates, in een uitvoering die beter klonk dan de video in mijn voorlaatste post uit Italië. Hoe dan ook, een heerlijk concert van puike muzikanten!

Geen opmerkingen: