Corbyn beloofde zijn electoraat een nieuw referendum. Maar de Britten hebben de verkiezingen van 12 december 2019 meteen al gebruikt als een referendum. Het districtenstelsel geeft altijd een wat vertekend beeld van de werkelijke kiezersgunst maar niemand kan er om heen: BoJo is met een riante meerderheid als winnaar uit deze verkiezingen tevoorschijn gekomen. Een Brexit is wat de Britten willen. De Schotten willen iets anders maar die zullen voorlopig hun zin niet krijgen.
Je mag toch aannemen dat Corbyn nu spoedig op zal stappen. En dat lijkt mij een zegen voor het Labour-electoraat. Ik persoonlijk heb de man nooit gemogen of vertrouwd. Met name zijn weigering om op een niet voor meerderlei uitleg vatbare manier afstand te nemen van antisemitisme verdient gewoon een fikse afstraffing. Die heeft hij nu gekregen en hij dient daaruit de uiterste consequentie te trekken: opstappen.
En hoe nu verder? Per 31 januari 2020 vertrekken de Britten dus definitief uit Europa. Ik wens ze het allerbeste toe maar de toekomst zal uitwijzen of een vertrek uit de EU voor hen gunstig uitpakt. Ze hebben nog elf maanden de tijd om met de EU tot een handelsovereenkomst te komen. Ga er maar van uit dat de Britten alles op alles zullen zetten om met afzonderlijke EU-lidstaten tot handelsovereenkomsten te komen. Wat de EU nu nodig heeft is eensgezindheid.
Als de schade voor de Britten uiteindelijk meevalt, staan er overal partijen op die dezelfde weg willen gaan. FvD voorop natuurlijk, daar wil men niets liever dan een Nexit en de PVV zal zich daar bij aansluiten.Voorlopig blijven het spannende tijden! Ik ben nog wel benieuwd naar de details van deze verkiezingen: zijn de jongeren allemaal naar de stembus gegaan en hoe hebben ze gestemd? Wat mij betreft de meest interessante vraag. Hoe kunnen de Britten hun toekomst toevertrouwen aan een non-valeur als BoJo?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten