Obituary columns are filled with love zong Joan Armatrading jaren geleden al, in 1995. Ik ben niet iemand die overlijdensadvertenties spelt maar in de NRC van dit weekend zijn maar liefst drie hele pagina's ingeruimd voor ene Julius Vermeulen. Kent u hem? Ik had nog nooit van de man gehoord. In Amsterdam moet hij wereldberoemd zijn, deze voormalige galeriehouder. Tout Amsterdam, vooral de culturele elite, wil genoemd worden in al die advertenties.
Dat mag natuurlijk, wie ben ik om dat te veroordelen. Of de man daar zelf blij mee zou zijn geweest zullen we nooit weten. Maar er zijn twee namen die me in een van die advertenties opviel: K. Schippers en Karel Appel! Ja, die bekende schrijver en de "ik klieder maar wat aan"-schilder, u kent hen vast wel. Volledigheidshalve stond er wel een kruisje achter hun naam. Maar is het nou werkelijk zo belangrijk dat wij allemaal weten dat deze Julius Vermeulen ooit kennelijk tot de intimi van de beroemde schilder en de wat minder beroemde schrijver behoorde? En weten ze wel zeker dat Karel Appel en K. Schippers genoemd hadden willen worden in dit rijtje illustere mede-vrienden? In diezelfde advertentie staan nog twee namen met een kruis erachter, opmerkelijk hoor. En de bekende architect Rem Koolhaas liet zijn naam zelfs in twee verschillende advertenties opnemen.
Julius Vermeulen moet een heel bizonder mens geweest zijn, ik neem het graag aan maar dit Amsterdams onderonsje maakt op mij de indruk van collectieve zelfoverschatting. Wie daar bij staat, ja, die doet ertoe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten