We hebben nu in korte tijd weer twee bankschandalen te verwerken. Het gerommel aan de LIBOR door Barclays en de witwaspraktijken van HSBC, beide Britse banken. Is het daarmee een geïsoleerd verschijnsel? Nee natuurlijk. Ofschoon de topman van Barclays zich haast te beweren dat hij er niets van wist, wordt hij er nu uit eigen organisatie van beschuldigd te liegen: hij was ervan op de hoogte, vanaf het begin. En daarmee zijn we weer terug bij af. Welke banken wisten hier nog meer van? Ook de centrale bank? En was de minister van financiën op de hoogte? En welke andere banken nog meer? U weet dat ook RABO in dit verband wordt genoemd. Bij HSBC ging het om het witwassen van met drugshandel verdiende vermogens.
Het is verbazingwekkend te zien dat de betrokken bankdirecteuren zich mogen uiten in vage bewoordingen van spijt en sorry, misschien voor de bühne op moeten stappen, maar verder een onbezorgd leven in welvaart en luxe kunnen leiden om alweer snel elders soortgelijke posities te bezetten als die waarvan zij aantoonden er niet geschikt voor te zijn.
De politiek is tot nog toe niet in staat gebleken het misdadige gedrag van deze bankemployees te stuiten. De Volkskrant riep afgelopen weekend wel dat de topsalarissen nu beknot en begrensd zijn maar dat is slechts schijn. Let maar op, bij het eerste conjuncturele zonnestraaltje, vliegen de bonussen weer het raam uit. We kunnen slechts constateren dat de politiek niet alleen onmachtig is maar even zo onwillig om deze wantoestanden te beëindigen.
Daar ligt het failliet van onze democratie. Onze publieke moraal is verkwanseld en wordt op klaarlichte dag spottend weggehoond door de ridders van het flitskapitaal. Wie zich dan nog meent te moeten storen aan de moraliteit van de laagste klassen uit onze samenlevingen, is niet goed bij zijn hoofd.
6 opmerkingen:
Goed dat je hierbij stilstaat. In de slotalinea van zijn blogbericht zit het venijn.
Nu ja in publieke moraal en daaraan verbonden façades stel ik überhaupt al weinig vertrouwen en het is nu eenmaal een feit dat democratische beginselen ook antidemocratische krachten oproepen of je dit nu leuk vind of niet; om verder over schijndemocratische vertoningen nog maar niet te spreken.
Bankiers. Nu ja, het is geen aparte mensensoort. Ook menskundig bezien gaat het probleem dus dieper.
Ook (zelfde) aandacht aan besteedt op mijn Google+ kanaal.
Correctie: tweede zin in eerste alinea van bovenstaande reactie:
'In de slotalinea van je blogbericht zit het venijn.'
Ik kan er soms moedeloos van worden. Het houdt niet op en houdt zichzelf in stand. Niemand stapt uit de neerwaardse spiraal van hebbe hebbe hebbe.
Ja, ik weet wel dat het generaliserend is. :-)
Maar het staat er weer duidelijk en raak Enno.
Het is - ik zou haast zeggen uiteraard - een algemeen menselijk verschijnsel. Er is vast een geldzucht- of een hebzuchtgen. Als we dat nu eens uit zouden kunnen schakelen met een gerichte gentherapie...
Waarom er niet (een beetje) moeite voor doen en van de nieuwe ontwikkeling in jezelf een gewoontepatroon maken. Dan komen die genen vanzelf wel.:-)
Daar heb je helemaal gelijk in maar het gaat dan wel erg lang duren en ik betwijfel of we wel zoveel tijd hebben. Hebzucht strekt immers verder dan alleen maar de economie, ook ons politieke stelsel wordt in zeer belangrijke mate bepaald door het bij uitstek menselijke: de hang naar meer en meer.
't Is nu ook weer niet zo dat ik er voorstander van ben om maar een beetje aan ons DNA te gaan prutsen maar we moeten iets beters bedenken dan we met elkaar tot nog toe wisten voort te brengen.
Een reactie posten