De bekende socioloog Frank Furedi - een interessante man, Google maar eens op zijn naam - schreef afgelopen weekend in de NRC een felle aanklacht tegen de antibesnijdenislobby, die zich schuldig zou maken aan cultureel correct paternalisme. Hij gaat nogal tekeer tegen de tegenstanders van snijden in kinderlichamen. Voor hem is de Joodse wet die zegt dat jongetjes op de achtste dag van hun prille bestaan besneden dienen te worden, een onbetwistbaar uitgangspunt. Ik ga maar even voorbij aan zijn gooi-alles-maar-op-één-hoop-redenaties, het komt zijn verhaal niet ten goede en doet afbreuk aan zijn betrokkenheid.
Als ouders geen beslissingen meer mogen nemen tenzij een kind eerst zijn toestemming heeft gegeven, wordt het hele bestaan van een privé- en gezinsleven twijfelachtig, stelt Furedi. En wie bepaalt of een kind wel zijn toestemming kan overzien? vervolgt hij.
Mijn wedervraag is dan: of ouders zich nu wel of niet realiseren dat hun levensovertuiging een keuze is en dat er alternatieven zijn, hoe aanvaardbaar is het eigenlijk je kinderen op baby-leeftijd al jouw eigen keuzes op te leggen? Dat is een vraag die ieder voor zich maar moet zien te beantwoorden. Evolutionair en sociologisch is zulk gedrag allemaal heel verklaarbaar maar of apocriefe geschriften tot in de eeuwen der eeuwen kracht van wet dienen te blijven houden lijkt mij een onhoudbaar uitgangspunt.
Ik beschouw mijzelf niet als een cultureel correcte paternalist maar ik heb wel een paar simpele vragen aan Furedi: bij ons is het slaan van kinderen, ook de corrigerende tik, strafbaar; en voor het laten zetten van een tattoo is de officiële minimumleeftijd 18 jaar; als een simpel beroep op je particuliere religie voldoende is om handelend optreden van ouders te rechtvaardigen, waar leg je dan de grens? Het verbieden van besnijdenis, Frank Furedi, is wat mij betreft een kwestie van beschaving.
Aan het einde van zijn artikel gaat Furedi pas echt in de fout als hij beweert dat de antibesnijdenislobby een natuurlijke aantrekkingskracht uitoefent op mensen met een hekel aan joden en moslims. Zo, nu zijn we waar we wezen willen, we hebben het antisemitisme en de islamofobie ook even deze discussie ingerommeld. Door tegen besnijdenis van baby's te zijn lok ik antisemitisme en islamofobie uit en maak ik me daar dus indirect zelf schuldig aan. Dit, beste Frank Furedi, is een onzindelijke en verwerpelijke, want kwaadaardige bewering. Je moest je schamen voor zulk ondermaats redeneren.
1 opmerking:
De Utopi van een wereld zonder tegenstrijdige belangen wordt hier wel weer heel duidelijk.
We zullen toch steeds weer de keus voor het minst slechte moeten maken om de ander zo weinig mogelijk leed te bezorgen. En in ons eigen leven het loslaten te regelen zonder de betrokkenheid uit te schakelen en onverschillig te worden.
Ga zo door Enno! :-)
Een reactie posten