Ik hoor Wilders op de radio verklaren dat de PVV vanaf nu tot 12 september een one-issue partij is: Nederland moet uit de EU. Alsof de PVV ooit iets anders is geweest dan een one-issue-partij, met dien verstande dat de PVV natuurlijk nooit een partij is geweest. Ik vind het prima dat de PVV zich zo duidelijk opstelt. We zullen zien in welke mate hij erin slaagt zijn electoraat vast te houden met deze volstrekt onverantwoordelijke positie.
Maar zelfs als Wilders met dit one issue de verkiezingen zou winnen, is de kans dat hij onze volgende premier wordt, niet zo heel erg groot. Hij zal geen medestanders vinden die met hem in een regering willen plaatsnemen om dit scenario over ons uit te storten.
Maar terwijl Wilders het verzamelde journaille nog eens gretig zijn oneliners voorhoudt, nemen twee PVV-ers bezit van de door Wilders afgehuurde ruimte en verklaren met ruim uitgemeten argumenten waarom zij de PVV verlaten. Wilders heeft voor hen slechts één kwalificatie: rancune. (Ik heb autoritten in een slechter humeur doorgebracht, moet ik eerlijkheidshalve opmerken). Hij had gelijk kunnen hebben met die opmerking over rancune wanneer de beide heren met wat vage beweringen hun opmerkelijke stap hadden onderbouwd. Maar het tegendeel was het geval. Hun relaas sloot naadloos aan bij het grote artikel in de NRC van jongstleden zaterdag over het reilen en zielen binnen deze "partij"-die geen partij is.
Je moet er toch inderdaad niet aan denken dat Wilders premier van welk land dan ook zou worden. Hij houdt niet van democratie, hij reserveert de vrijheid van meningsuiting alleen voor zichzelf en hij kan absoluut geen leiding geven. Buitenlandse politici scheldt hij uit, tenzij ze uit Israël komen, bevriende naties beschuldigt hij van maffiapraktijken en - ik heb het eerder gezegd - hij koestert zijn vijanden omdat zij de biotoop vormen waar hij zich het lekkerst voelt.
En ze komen nooit gelijk, ze passeren de revue in een lange optocht, ieder het one issue van het moment vormend: de Turken en Marokkanen, de linke elite, (nationaal)socialisten, Job Cohen, de Polen, Europa. Vrienden heeft Wilders niet, wel een vluchtig electoraat. Moge het gezond verstand zegevieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten