Wilders ontmaskert zichzelf

Weer een lijsttrekkersdebat gezien. Arme Buma, hij liet zich tegenover NRC journalisten overpeinzingen ontvallen die je met de benen op tafel in klein gezelschap wel kunt uiten maar daar buiten zeer beslist niet. Hij begon aan het debat, waarin hij het bepaald niet slecht deed, met een 3 - 0 achterstand.
Pechtold - sterk als altijd - hield een te abstract verhaal. Ik ben het volledig met hem eens maar zijn boodschap is moeilijk te vertalen in concrete maatregelen die direct en zichtbaar tot succes leiden voor de kiezer.
Roemer revancheerde zichzelf voor zijn zwakke optreden in het eerste debat, en zal in de peilingen wel weer wat opkrabbelen. Onbegrijpelijk overigens dat Marijnissen in de krant laat zetten dat de SP wel 45 zetels kan halen. Nu kan Roemer alleen nog maar verliezen.
Rutte vervalt weer in zijn oude kwaal: het overal doorheen tetteren en de ander niet uit laten spreken en vooral gewoon doorgaan als de gespreksleider je tot de orde roept. Maar het grootste manco van Rutte is dat hij zich vooral wil profileren op onvolledige en onjuiste interpretaties van de partijprogramma's van zijn concurrenten. Die kunnen hem nu gemakkelijk wegzetten als leugenaar en dat gebeurt dus ook. Rutte was geen premier gisteravond.
Samsom was consistent en sterk als altijd. Terecht wees hij erop dat alle partijen niet veel verder kunnen komen dan wat gerommel in de marge. De systeemmanco's zijn dermate groot en de crisis dermate diep dat niemand met simpele maatregelen revolutionaire resultaten kan behalen. Sterk optreden.
Er was maar een dissonant gisteren en dat was Wilders. Bij elk thema slaagde hij erin de Grieken de schuld te geven. Maar de onbeschoftheid die hij in de allerlaatste minuut van het debat jegens Pechtold aan de dag legde was ronduit stuitend. Wilders heeft vooral een ding goed laten zien: deze man mag nooit premier worden. In close ups is goed te zien hoe hij stijf staat van de rancune, zijn schofferen van de Grieken is in de internationale politiek onaanvaardbaar en zijn onbeschoftheid - dit keer jegens Pechtold, de enig in het parlement die Wilders continu weerwoord biedt en dat is iets wat Wilders duidelijk niet verdraagt - maakt hem volstrekt ongeschikt voor het premierschap. Je mag toch hopen dat Henk en Ingrid dat ook doorzien.

Schijnexactheid

De CPB interpretaties vliegen ons om de oren. Naar het schijnt laten veel mensen hun definitieve keuze mede door dit soort berekeningen beïnvloeden. Mij lijkt dat onzin. De meeste partijen beschikken over voldoende goede economen om met redelijk doordachte plannen te komen. Teulings van het CPB merkt terecht op dat de meest geruststellende zekerheid van al die rekenexercities is dat ze nooit uitkomen.

Vandaag is te lezen dat de PVV vergat aan het CPB te vragen om ook hun cultuurbezuinigingen door te rekenen. Dan zou hun plaatje er nog gunstiger uitzien. Quatsch natuurlijk want de PVV vertikt het om het CPB te laten uitrekenen welke de consequenties zijn van de terugkeer naar de gulden. Nu merkt Teulings terecht op dat het niet eenvoudig zal zijn om dat even uit te rekenen, maar je hoeft geen econoom te zijn om te snappen dat we daar nooit beter van zullen worden.

De kiezers zouden er beter aan doen zich een beeld te vormen van de partij waar ze zich het meest bij op hun gemak voelen. Vergeet die cijfertjes, het zijn schijnzekerheden. Niettemin is het opmerkelijk dat Roemer zo wordt afgestraft na zijn tamelijk zwakke en in ieder geval fletse optreden vorige zondag. De kiezer is daar duidelijk gevoelig voor. Ik voorzie weinig groeimogelijkheden voor Roemer. Daarvoor beheerst hij de verschillende dossiers onvoldoende.
Veel beter lijkt het met Samsom te gaan, dat is een dossiervreter en het moet gezegd: hij weet zich goed te presenteren. Hij zal mijn stem niet krijgen maar hij is aan een opmerkelijke opmars begonnen.

Nog anderhalve week te gaan en we krijgen weer een spannende verkiezingsdag. Zwatelaar Donner heeft zich alweer aangediend om een rol in de kabinetsformatie te spelen. De Kamer zou zichzelf een brevet van onvermogen verschaffen als ze op dat aanbod in zou gaan. Blijft de vraag hoe de Kamer uiteindelijk om zal gaan met de verkiezingsuitslag. Er liggen naar verluidt geen scenario's klaar.

Religie doodt intelligentie

Van der Staay, u weet wel, die politicus van die partij die niet veel opheeft met vrouwen - een splinterpartij met onevenredig veel politieke macht - Van der Staay dus, weet het zeker: uit verkrachtingen worden maar heel weinig kinderen geboren. Waar hij deze kennis vandaan haalt, weten wij niet en zelf geeft hij alleen maar vage antwoorden op vragen naar zijn bronnen. Hij is het kennelijk eens met Akin uit de VS die al eerder dit soort onzin uitkraamde.

Waarom van der Staay nu ook zo'n onzin debiteert? Hem werd een vraag over dit onderwerp gesteld door Frits Wester. Zo simpel was het. Dat de SGP tegen abortus is, dat weten we. Dat ze ook tegen abortus zijn voor vrouwen die verkracht zijn, dat weten we ook. Maar waarom het in Godsnaam nodig is te suggereren dat verkrachte vrouwen nauwelijks zwanger raken blijft een groot mysterie. Zelf zegt van der Staay hierover en hij wijst dan priemend met zijn vinger naar zijn opponent: "Maar we moeten ook niet doen alsof het merendeel van de vrouwen die abortus laten plegen verkracht zijn". Mijn wedervraag is dan: wie doet dat dan? Ik heb dat argument nog nooit gehoord!

Net als de Pro Life beweging in Engeland zegt compassie te hebben met mensen als Nicklinson (die gelukkig inmiddels overleden is), verklaart van der Staay compassie te hebben met verkrachte vrouwen. Dat is het maximale dat je van deze schijnheiligen mag verwachten: compassie. En voor de rest moet je het er maar mee doen, het is zoals het is.

Ik heb al eerder gesteld dat deze zogenaamd principiële lieden zo principieel niet zijn. Dat ze het abortusverbod willen laten gelden voor hun eigen vrouwen die ook al niet de politiek in mogen is tot daar aan toe. Maar dat ze hun principes aan alle vrouwen zouden willen opleggen, ook wanneer die vrouwen de principes van van der Staay helemaal niet willen aanhangen, dat is toch echt onaanvaardbaar.

Het premiersdebat

De vier grootste partijen uit de huidige Tweede Kamer lieten hun kandidaat-premiers met elkaar discussiëren. Het was niet eens zo'n slecht debat. Op ieder thema mocht één van de kandidaten een andere kandidaat uitdagen voor een debat. Iedereen daagde iedereen uit, niemand daagde Wilders uit, dat was opvallend. Ook wel slim gespeeld, Wilders kreeg nu alleen de gelegenheid eigener beweging zijn rabiate nonsens uit te schreeuwen. Terecht wilde geen van de andere kandidaten een voorzet geven die hij alleen nog maar in hoefde te koppen.
Wat daarnaast opviel was het relatief zwakke optreden van Roemer. Hij kwam niet verder dan het opnoemen van de gebruikelijke SP-slogans maar wekte niet de indruk dat hij de dossiers inhoudelijk goed beheerste.
Wat mij betreft stak Samsom er met kop en schouders boven uit. Hij was inhoudelijk sterk, beheerste alle dossiers en liet zich niet verleiden tot grote woorden of vervelende kwalificaties waarop vooral Wilders patent heeft.
Opmerkelijk was het antwoord op de vraag hoe de kandidaat-premier zou reageren als zijn minister van Justitie Volkert van der G. proefverlof zou willen toestaan indien een rechter daartoe toestemming had verleend.
Rutte verklaarde doodleuk dat hij zijn minister van Justitie dan de laan uit zou sturen en het behoeft geen nader betoog dat Wilders een soortgelijke reactie had. Een echte faux-pas van onze huidige premier die dus weinig op heeft met de scheiding der machten.
Samsom en Roemer verklaarden beiden dat ze nimmer of nooit op de stoel van de rechter zouden gaan zitten en dat was natuurlijk het enig juiste antwoord.

Er moeten gekke dingen gebeuren wil een andere partij dan VVD of SP de grootste partij worden om daarmee de premier te leveren. Vooralsnog ziet het er dus naar uit dat Rutte of Roemer met deze eer gaat strijken. Maar minstens zo belangrijk is de vraag welke partijen deel gaan uitmaken van de coalitie na 12 september aanstaande.

Een rechtse coalitie is ondenkbaar omdat dan de VVD opnieuw met de PVV een regering zou moeten volgen. In theorie kan dat natuurlijk maar dan heb je heel wat uit te leggen aan het electoraat. Een linkse coalitie is evenzeer ondenkbaar omdat die niet over voldoende zetels zal kunnen beschikken. Het meest voor de hand ligt dan centrum-links of centrum-rechts. Bij centrum-links staat de PVV buitenspel, bij centrum-rechts staat de SP buitenspel.
Afin, alle combinaties zijn in beginsel denkbaar, het wordt nog interessant de komende twee weken.

Belgische kust, zomer 2012

Truth lies in the eyes of the beholder

In een ingezonden artikel in de NRC van 23 augustus wijzen Michael Moore en Oliver Stone er terecht op dat wanneer Assange wordt uitgeleverd aan Zweden en vervolgens vrijwel zeker aan de Verenigde Staten, iedere journalist vogelvrij is verklaard. Wat weerhoudt enig regime ervan te eisen dat een haar onwelgevallige journalist wordt gearresteerd en uitgeleverd?

Assange is geen Amerikaans staatsburger en zijn vermeende criminele activiteiten hebben in ieder geval niet op Amerikaanse bodem plaatsgevonden, aldus Stone en Moore. En waarom wil Zweden Assange niet op vreemde bodem horen, waar er vele voorbeelden bekend zijn dat de Zweden daartoe wel bereid waren. Assange heeft zelfs verklaard af te willen reizen naar Zweden om daar terecht te staan indien Zweden vooraf verklaart hem niet aan de VS te zullen uitleveren. Zweden heeft ook dat verzoek niet gehonoreerd.
Dit alles nog even los van het gegeven dat de zogenaamde verkrachtingszaak niet is wat het lijkt. De definitie van verkrachting in Zweden is een andere dan elders in Europa. Ook hebben beide betrokken vrouwen geweigerd aangifte van verkrachting te doen. Kortom, het gaat helemaal nergens om.

Ook Groot Brittannië schrikt er niet voor terug grote woorden te gebruiken. Men heeft er zelfs gedreigd de Ecuadoriaanse ambassade te zullen bestormen om Assange er desnoods met geweld uit te ontvoeren. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren maar waarom zouden andere landen zich na deze dreigementen nog inhouden? Diplomatieke onschendbaarheid is nog slechts een papieren letter na de Britse turbotaal.

En op grond waarvan zou enig Westers land na nu Poetin nog willen berispen over Pussy Riot of de Chinezen over Ai Weiwei? En wat te denken van het democratisch gehalte van de VS waar hele hordes klaar staan om Assange te veroordelen en voorgoed achter de tralies te zetten? Het vonnis ligt er al, alleen nog even de uitlevering en het proces voor de bühne.

Je kunt wel degelijk vraagtekens plaatsen bij de publicatie van zoveel materiaal van geheime diensten en defensieapparaten. Zeker als het om diplomatie gaat, is een bepaalde mate van geheimhouding onvermijdelijk en noodzakelijk. Maar als het erom gaat wantoestanden aan de kaak te stellen, juich ik het bestaan van een organisatie als Wikileaks toe. Als overheden zich niet aan de (internationale) rechtsregels houden, waarom zouden burgers dat dan wel moeten doen? Uitlevering van Assange aan de VS is de doodsteek voor ons concept van westerse democratie.

Foto: Time Magazine

Religion kills intelligence

Sommige voorvallen zijn zo intens dom dat je erom zou lachen als het niet zo ernstig was. Een Amerikaanse senator verklaart doodleuk dat 'echte verkrachtingen' bij een vrouw nooit tot een zwangerschap leiden omdat het lichaam van de vrouw zich daartegen zou verzetten en dat hij tegenstander van abortus is en blijft, ook voor vrouwen die het slachtoffer van abortus zijn, of zijn gewraakte opmerking nu juist is of niet.
In Pakistan is een 12-jarig meisje met het Down-syndroom gearresteerd op beschuldiging van blasfemie.

Wat is dit alles toch intens droevig, het is 2012 maar we leven in de Middeleeuwen, overtuig mij er maar eens van dat ik het fout zie. Ik daag u uit.

Het kwaad dat octrooi heet

In de Volkskrant van zaterdag 11 augustus een uitgebreid interview met hoogleraar Huub Schellekens over de zieke wereld van de farmaceutische octrooien. In de wereld van de farmacie gaan onvoorstelbare bedragen rond, alleen de industrie en zij die lekker gemaakt moeten worden profiteren daarvan. De prijsvorming onderhoudt geen enkele logische relatie meer met de werkelijke ontwikkelingskosten.
Het beeld dat Schellekens schetst is onthutsend. De medicijnen tegen Pompe en Fabry kosten in de praktijk tonnen per jaar terwijl de werkelijke kosten een factor 100 (!) lager liggen. Octrooien worden misbruikt om de prijzen tot astronomisch onaanvaardbare hoogte op te pompen ter bescherming van een wereldwijde markt voor de producent.

De oplossing van Schellekens is relatief simpel. Schaf de octrooien af en breng de ontwikkeling van nieuwe medicijnen terug naar de medische sector. De farmaceutische industrie zorgt alleen nog voor productie en distributie. Met deze systeemwijziging worden dermate grote bezuinigingen in de zorgsector doorgevoerd dat er voldoende middelen vrijkomen om de medische sector in staat te stellen het fundamenteel onderzoek te verrichten dat noodzakelijk is voor de ontwikkeling van nieuwer medicijnen. Knelpunt is natuurlijk dat het octrooieren van medicijnen geen nationale maar een globale aangelegenheid is.

Ik heb al eerder aangegeven dat niet alle segmenten van de zorgsector aan de markt overgelaten kunnen worden. Dit is zo'n voorbeeld van een volkomen uit de hand gelopen situatie. Het is precies dit deel van de discussie dat door het College van Zorgverzekeraars consequent niet belicht wordt. Dat is zorgelijk maar eigenlijk past hier een zwaardere kwalificatie.
En by the way, nog zo'n fabeltje: de kosten van de zorg zouden stijgen door de vergrijzing. Onzin, stelt Schellekens, de de snelst stijgende post in de zorgsector is juist de prijs van medicijnen!

Kroniek van een aangekondigde implosie

In een uitstekend interview van de NRC van 5 augustus met voormalig Europees topambtenaar Stefan Lehne uit Oostenrijk geeft de laatste een heldere analyse van de huidige Europese crisis. De Europese Unie,zegt hij, was een antwoord op de Tweede Wereldoorlog maar de vorm van dat antwoord was een economisch plan dat uitmondde in één Europese munt. Maar de bijbehorende controlemechanismen en de strategie om economieën in elkaar te schuiven ontbraken. Oud-voorzitter van de Europese Commissie Prodi zei destijds letterlijk: "Nu lukt dat nog niet maar als er een crisis komt, kan het wel". De Europese politici spartelden tussen markt en burger en de laatste is de klos. Dat die Europese burger zich van Europa afkeert is niet vreemd natuurlijk maar de oorzaak is gelegen in falende politici die niet de visie of het lef hebben hun kiezers uit te leggen waarom een geïntegreerd Europa noodzakelijk is. Er staan genoeg populistische politici klaar om de burger voor te liegen, zijn scepsis te voeden en aan te wenden voor persoonlijke politieke macht.
Het grootste probleem van Europa, aldus Lehne, is niet eens zozeer de Eurocrisis maar vooral het democratisch gat tussen de burger en Europa. Het versterken van het Europees Parlement alleen lost niets op omdat de Europarlementariër te ver van de burger afstaat. De enige weg is het nauwer betrekken van de nationale parlementen bij de Europese besluitvorming, zoals in Denemarken en Duitsland nu al geschiedt.

Maar ondertussen, zo lezen we onder meer in de NRC van 8 augustus, laten steeds meer politici en media zich in steeds bedenkelijker bewoordingen uit over het Europees project. Het ergst maken de Italiaanse media (vooral de Berlusconi kliek) het, die plompverloren melden dat Italië steeds meer steunt en zucht onder het Vierde Rijk van Merkel & co. De rechtse krant Libero schreef zelfs dat "de nazi-Duitsers Italië lessen in de democratie willen geven". Dit is perverse taal en een teken aan de wand. Hoe is het toch mogelijk dat journalisten tot dit soort politieke porno bereid blijken? Het is volksverlakkerij en ophitserij van de laagste soort.

Het wegvallen van de Euro zal rampzalige gevolgen hebben maar een veel grotere bedreiging voor ons Europeanen is het onderuit gehaald worden van het project Europa. Opgebouwd door Europeanen met een visie, in het slop geraakt door toedoen van technocraten en onderuit geschoffeld door populisten.

Tony Nicklinson

Tony Nicklinson is 58 jaar en lijdt sinds 2005 na een beroerte aan het locked-in-syndroom. Hij is van top tot teen verlamd en kan alleen nog communiceren door met de ogen te knipperen waarbij die signalen dan nog wel door een computer moeten worden vertaald. Nicklinson is 100% aangewezen op hulp door derden en heeft te kennen gegeven dat hij zijn leven wil beëindigen. Zelfmoord plegen kan hij echter niet door zijn totale verlamming. Hij is nu al jaren bezig om om te kunnen sterven door hulp bij zelfdoding. Een Britse rechter heeft deze kwestie echter weer terug verwezen naar het Parlement met het argument dat het niet aan de rechter is wetten te wijzigen of te maken maar aan de politiek. (zie NRC 17 augustus 2012) Het argument op zich lijkt mij steekhoudend maar de politiek komt hier nooit uit, die laat op electorale gronden, de oren hangen naar de Pro Life beweging. Nicklinson kan zijn leven nu nog slechts beëindigen door te stoppen met eten en drinken maar dat is een afschuwelijke dood wanneer het lichaam nog vitaal en krachtig is.
Paul Tully, vertegenwoordiger van de Engelse Pro Life, heeft een goed advies voor de familie Nicklinson: "Op het locked-in-syndroom moeten we met compassie en solidariteit reageren".
Schijnheiliger kan het gewoon niet. Hoe zit het met barmhartigheid, Tully? Gelovigen zijn vaak uiterst onverdraagzaam en gaan vaak tot het uiterste om anderen hun wil op te leggen. Dat zij daarmee het eigen religieuze gedachtegoed schenden, nemen ze op de koop toe. We zijn omringd door onwaarachtigheid en (politieke) lafheid. We vinden het aanvaardbaarder om levensreddende medicijnen af te wijzen, waardoor patiënten eerder zullen overlijden dan dat we iemand als Tony Nicklinson toestaan op een humane wijze zijn leven te beëindigen. Volgt u het nog?

Gelovigen aller landen, bekeert u!

Dit stukje gaat over Pussy Riot, moedige jonge vrouwen die muziek maken waar je van kunt houden of niet. Zij maakten een voor iedereen duidelijk politiek statement en deden dat in een Russisch Orthodoxe kerk. Dat hadden ze beter niet kunnen doen want nu vallen alle gelovige ex-communisten - en dat zijn er nogal wat - over hen heen. Dat er een Poetinbewind is dat niets van democratie moet hebben, dat weten we. Hoe je er ook over denkt, de Russen hebben er wel voor gekozen (hoe groot het verkiezingsbedrog was, weten we niet. Dat kerkvorst Kirill van de Russisch Orthodoxe kerk van heel erg dure horloges houdt en een groot pleitbezorger is van Poetin, weten we ook. Het is niet voor het eerst dat de wereldlijke en kerkelijke elites banden smeden om het gemene volk onder de knoet te houden. Dat er rechters zijn anno 2012, ook al is het dan in Rusland, die gevoelig zijn voor argumenten als zouden de Pussy Riots dochters van de duivel zijn en met hun act een aanval op de kerk pleegden, tja ook dat hoort bij het door Poetin gecreëerde systeem.
Maar het meest onthutsende vind ik nog steeds dat van de 143 miljoen Russen er 100 miljoen gelovig zijn en dat velen onder hen zich door Poetin en Kirill laten wijsmaken dat Pussy Riot een aanval op de kerk uitvoerde. Hetgeen nog maar eens ten overvloede bewijst: religion kills intelligence.

Maarten Wisse is de weg kwijt

Maarten Wisse is universitair docent systematische theologie aan de VU in Amsterdam. In de NRC van 9 augustus houdt hij een vlammend betoog voor de religie, op basis van louter opportunistische argumenten - zoals hijzelf verklaart. Religie levert ons immers iets op, of we geloven of niet.

Vervolgens biedt hij ons twee voorbeelden, moraal en sociale cohesie. Religie ondersteunt verantwoord gedrag, stelt Wisse dan. Gelukkig erkent hij wel dat ook niet gelovigen moreel gedrag vertonen. Nu wil ik niet meteen gaan wijzen op de talloze kinderverkrachters die zich wereldwijd in de katholieke kerk hebben gemanifesteerd, echt verantwoord kun je dat gedrag niet noemen. Maar Wisse beweert zonder enige onderbouwing dat de samenleving er beter van wordt als de overheid religies faciliteert die moreel gedrag stimuleren. Grotere onzin heb ik niet eerder gehoord. Hoe denkt Wisse te kunnen vaststellen welke religies moreel gedrag stimuleren en welke niet?

Eenzelfde redenatie schotelt hij ons vervolgens voor aangaande het fenomeen sociale cohesie. Ook hier gaat het vooral om de slotsom: bouw kerken en moskeeën en de wijken worden weer leefbaar. En dit warboelverhaal wordt dan grotesk afgesloten met de volgende abacadabra: het faciliteren van religie is de beste manier om extremistische neigingen te matigen want staatsgefaciliteerde religie is gematigde religie.

Persoonlijk heb ik theologie nooit als een wetenschap beschouwd en ben daar vaak om bekritiseerd maar nu weet ik het zeker. Ook systematische theologie heeft niets met wetenschap van doen. Het is allemaal voodoo.

Hamas is het nog niet verleerd

In de NRC van 3 augustus een klein berichtje waarin Hamas zich uiterst negatief uitlaat over een bezoek van een hoge Palestijnse adviseur aan Auschwitz. Hamas verweet de adviseur de Palestijnse zaak te verkwanselen door medewerking te verlenen aan het in stand houden van een "valse, zionistische, beweerde tragedie".
Hoeveel gerechtvaardigde kritiek er op Israël kan en moet worden geleverd, laten we niet vergeten dat de organisatie Hamas nog steeds in oude reflexen vervalt. Lang niet alle Hamas vertegenwoordigers kunnen een nieuwe beleidslijn psychisch en emotioneel aan. De jodenhaat onder moslims, zeker Palestijnen, is immens en bijkans onuitroeibaar. Veel daarvan mag misschien begrijpelijk in de zin van verklaarbaar zijn. Maar wanneer volksvertegenwoordigers zulke perverse taal uitslaan, mag men weinig verwachten van een bevolking die politieke keuzes moet maken.
Ik ben van mening dat Westerse politici de dialoog met Hamas aan moeten gaan zonder voorwaarden vooraf. Maar men mag bij die dialoog nooit vergeten dat vrede in het Midden Oosten onbereikbaar blijft zolang Hamas haar jodenhaat koestert en blijft beweren uit te zijn op de vernietiging van Israël.

Dit zijn de Middeleeuwen

In de NRC van 1 augustus wordt melding gemaakt van een steniging in Mali. Een jonge man en een jonge vrouw leefden kennelijk ongehuwd samen. Het werd hun dood. Ongeveer tweehonderd toeschouwers. Ik was altijd wel gecharmeerd van die Tuareg, mysterieuze mannen op kamelen. En de muziek van Tinariwen mocht er ook zijn. Die draai ik nu niet meer. De achterlijkheid van fundamentalisten is oneindig. Je kunt er niets tegen ondernemen.

Dit alles geeft niet bepaald aanleiding tot enig optimisme waar het de menselijke soort betreft. Lange tijd dachten we dat we er op vooruit gegaan waren sinds de Verlichting. Inmiddels weten we beter. Het denken van de mens houdt geen gelijke tred met het handelen. En laten we onszelf niets wijs maken: zijn wij, moderne mensen, wel zoveel beter, zoals we zo vaak lijken te denken? Dit is 2012 maar we leven in de Middeleeuwen.

Hij blijft nog even, de weigerambtenaar

Ik voorspelde het al eerder, minister Spies durft het niet aan de weigerambtenaar de deur te wijzen. Er is dan namelijk, zo schrijft de minister, sprake van de beperking van grondrechten waaronder de godsdienstvrijheid. (NRC 1 augustus 2012). Ook al heb bik deze reactie voorzien, ze blijft verbijsterend. Verbijsterend in haar onvoorstelbare domheid. Er worden helemaal geen rechten op godsdienstvrijheid met voeten getreden. Wie iets niet kan of wil op grond van levensbeschouwelijke overtuigingen, die weigert simpelweg de gewraakte daad uit te voeren en keert zich af van het systeem dat hem of haar die daad wil opleggen.

Vroeger kenden we de dienstplicht en dus ook de dienstweigeraar. Een dienstweigeraar trad niet toe tot het leger en accepteerde de vervangende dienstplicht. Een goede afspraak tussen overheid en individuele weigeraar. De weigerambtenaar zoals wij die nu kennen, is dus te beschouwen als een dienstweigeraar die principiële bezwaren tegen de dienstplicht en wapengekletter heeft maar die toch deel uitmaakt van het gewraakte systeem onder de voorwaarde dat hij of zij geen wapen hoeft op te pakken.

Dat zijn nog eens mooie principes. Die weigerambtenaar is helemaal geen principieel ingesteld individu. De weigerambtenaar is ronduit opportunistisch en egoïstisch. Een echte en respect verdienende weigerambtenaar verlaat het systeem dat hem of haar vraagt dingen te doen die tegen zijn of haar principes ingaan.

Overigens blijf ik van mening dat een weigerambtenaar die niet bereid is alle burgers dezelfde rechten toe te kennen, op staande voet ontslagen dient te worden. Wat een misselijkmakende gedachte dat wij in onze regering mensen als mevrouw Spies hebben zitten. Wat een stuitende domheid.

Qaly

Het College van Zorgverzekeringen gooit een steen in een vijver. Peperdure medicijnen ter behandeling van Pompe en Fabry zouden geschrapt moeten worden omdat ze de kosten van de gezondheidszorg teveel opjagen. Dat een dergelijke maatregel het doodvonnis betekent voor patiënten die aan deze ziekten leiden, daar heeft het College even geen aandacht voor. Inmiddels is het voorstel alweer ingetrokken en heeft het College verklaard vooral de discussie over dit thema aan te willen wakkeren.

Deze handelswijze van het CvZ is ronduit walgelijk en volkomen misplaatst. Ze gaat voorbij aan de essentie van onze gezondheidszorg: de solidariteit. Als we die overboord zetten, dan staan ons nog heel wat nare maatregelen te wachten. En dat is zorgelijk. Laten we eerst eens proberen fundamentele afspraken te maken over de inrichting van ons zorgstelsel. Is marktwerking wel de Haarlemmerolie, zoals door velen bepleit wordt? Me dunkt dat dat evident niet het geval is. Er zijn delen van de zorg die niet aan de markt overgelaten mogen en kunnen worden. Alle zogenaamde systeemziekten kunnen niet op een redelijke wijze vanuit het marktmechanisme benaderd worden. Dat leidt tot onaanvaardbare ongelijkheid, waarbij alleen de vermogenden onder ons aan het langste eind trekken.

Een ander punt dat niet in de discussies in de pers onder de aandacht is gebracht, vormt de rol van de farmaceutische industrie. Een behandeling van de ziekte van Pompe kost per jaar € 400.000 tot € 700.000. Hoe komen dit soort astronomische bedragen tot stand. Wij weten dat niet maar ik durf er een lieve cent onder te verwedden dat het industrieel belang van de sector hier de hoofdrol speelt. De ziekte van Pompe en Fabry zijn te zeldzaam waardoor de terugverdientijden van de ontwikkelingsinvesteringen te lang zijn geworden. Dit is niet alleen een financieel-economisch maar vooral een ethisch vraagstuk. En dat mag dus niet alleen aan de markt, lees de industrie, overgelaten worden.

In Engeland kent men het systeem van de QALY, de Quality adjusted life year. De Quali veronderstelt een norm te zijn voor de maatschappelijke aanvaardbaarheid van de extra medische kosten van een levensjaar. Die norm ligt in Engeland (zie de NRC van 31 juli 2012) op € 37.000. Zou het CvZ deze discussie op dezelfde wijze hebben aangezwengeld als en van haar duurbetaalde leden plotseling door een van deze beide ziektes zou zijn getroffen? Ik vermoed van niet. Maar het is ronduit schandalig dat juist een CvZ zich niet schijnt te realiseren dat een ethische discussie niet mag worden geregeerd door het financiële argument. Het College heeft zichzelf een brevet van onvermogen toegekend.

What if...

Stel je toch voor dat die Amerikanen straks in november uiteindelijk voor Romney kiezen? De man begaat op het internationale toneel de ene blunder na de andere, ze zijn uitgebreid te lezen in onze kranten. Het meest beangstigend is zijn houding tegenover Israël en vooral zijn houding tegenover de Palestijnen. Romney noemt Jeruzalem de hoofdstad van Israël en stelt voor de Amerikaanse ambassade daarheen te verhuizen als Israël dat zou willen. Eerder verklaarde hij al dat Israëlisch militair optreden tegen Iran door een regering onder zijn leiding zou worden ondersteund. Na George W. Bush een nieuwe cowboy in Washington? Daar zal de wereld niet beter van worden.

Foie gras

Het was even stil hier, wij reden door Frankrijk en na terugkeer blader ik door een fikse stapel papier en lees dat Hollande zich mengt in de strijd voor foie gras. California wil het product weren. Hollande wil dat voorkomen, want "het is een fantastisch product en de fokkers hebben de afgelopen jaren grote inspanningen geleverd om te voldoen aan de Europese normen voor dierenwelzijn".
Dit doet een beetje denken aan de stierengevechten in Spanje, die tot op de dag van vandaag doorgaan. Heeft zo'n Franse president geen grotere zorgen aan zijn hoofd? Nu moet ik wel bekennen dat ik ook even geaarzeld heb toen ik in zo'n megasupermarkt op het Franse platteland plotseling dat zalige product aantrof. Uiteindelijk besloten we het toch te laten staan, wat Hollande er ook van beweert. Ik ken wel enige lieden die me nu van politiek correct gedrag beschuldigen maar dat zij dan maar zo.
Die 4.000 km door Frankrijk hebben ons nog maar eens geleerd dat de Fransen niet aardig zijn. Ze zijn moeilijk te benaderen, stralen verrassend weinig hartelijkheid uit en geven je, unlike the British, niet het gevoel dat je echt welkom bent. La France pour les Francais, lijkt het motto. Je wordt er gedoogd, omdat je er tenslotte je Euro's aan het uitgeven bent, c'est tout. En het meest ergerlijk zijn de Franse wegpiraten en daar hebben we er een hoop van meegemaakt.
Is dit een generalisatie? Natuurlijk. Wij hebben ook heel erg vriendelijke en wel degelijk toeschietelijke Fransen meegemaakt. Maar zij bleken wel de uitzondering op de regel.
Dit alles neemt echter niet weg dat Frankrijk een verbazingwekkend mooi land is, we hebben dit keer veel streken en regio's bezocht. Het hoogtepunt was de Auvergne, ik had die streek niet eerder zo nadrukkelijk bezocht. De Ardeche was dermate vercommercialiseerd dat we al na een dag wegvluchtten, terug naar de Auvergne. Onderweg de Chants d'Auvergne van Canteloube in het hoofd. De prachtige uitvoering van Kiri te Kanawa is hier wat mij betreft de onovertroffen referentie. Kijk maar eens naar het volgende filmpje op Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=lalGP1_hgyI