vrijdag 17 augustus 2012

Hij blijft nog even, de weigerambtenaar


Ik voorspelde het al eerder, minister Spies durft het niet aan de weigerambtenaar de deur te wijzen. Er is dan namelijk, zo schrijft de minister, sprake van de beperking van grondrechten waaronder de godsdienstvrijheid. (NRC 1 augustus 2012). Ook al heb bik deze reactie voorzien, ze blijft verbijsterend. Verbijsterend in haar onvoorstelbare domheid. Er worden helemaal geen rechten op godsdienstvrijheid met voeten getreden. Wie iets niet kan of wil op grond van levensbeschouwelijke overtuigingen, die weigert simpelweg de gewraakte daad uit te voeren en keert zich af van het systeem dat hem of haar die daad wil opleggen.

Vroeger kenden we de dienstplicht en dus ook de dienstweigeraar. Een dienstweigeraar trad niet toe tot het leger en accepteerde de vervangende dienstplicht. Een goede afspraak tussen overheid en individuele weigeraar. De weigerambtenaar zoals wij die nu kennen, is dus te beschouwen als een dienstweigeraar die principiële bezwaren tegen de dienstplicht en wapengekletter heeft maar die toch deel uitmaakt van het gewraakte systeem onder de voorwaarde dat hij of zij geen wapen hoeft op te pakken.

Dat zijn nog eens mooie principes. Die weigerambtenaar is helemaal geen principieel ingesteld individu. De weigerambtenaar is ronduit opportunistisch en egoïstisch. Een echte en respect verdienende weigerambtenaar verlaat het systeem dat hem of haar vraagt dingen te doen die tegen zijn of haar principes ingaan.

Overigens blijf ik van mening dat een weigerambtenaar die niet bereid is alle burgers dezelfde rechten toe te kennen, op staande voet ontslagen dient te worden. Wat een misselijkmakende gedachte dat wij in onze regering mensen als mevrouw Spies hebben zitten. Wat een stuitende domheid.

Geen opmerkingen: