In de Volkskrant van zaterdag 11 augustus een uitgebreid interview met hoogleraar Huub Schellekens over de zieke wereld van de farmaceutische octrooien. In de wereld van de farmacie gaan onvoorstelbare bedragen rond, alleen de industrie en zij die lekker gemaakt moeten worden profiteren daarvan. De prijsvorming onderhoudt geen enkele logische relatie meer met de werkelijke ontwikkelingskosten.
Het beeld dat Schellekens schetst is onthutsend. De medicijnen tegen Pompe en Fabry kosten in de praktijk tonnen per jaar terwijl de werkelijke kosten een factor 100 (!) lager liggen. Octrooien worden misbruikt om de prijzen tot astronomisch onaanvaardbare hoogte op te pompen ter bescherming van een wereldwijde markt voor de producent.
De oplossing van Schellekens is relatief simpel. Schaf de octrooien af en breng de ontwikkeling van nieuwe medicijnen terug naar de medische sector. De farmaceutische industrie zorgt alleen nog voor productie en distributie. Met deze systeemwijziging worden dermate grote bezuinigingen in de zorgsector doorgevoerd dat er voldoende middelen vrijkomen om de medische sector in staat te stellen het fundamenteel onderzoek te verrichten dat noodzakelijk is voor de ontwikkeling van nieuwer medicijnen. Knelpunt is natuurlijk dat het octrooieren van medicijnen geen nationale maar een globale aangelegenheid is.
Ik heb al eerder aangegeven dat niet alle segmenten van de zorgsector aan de markt overgelaten kunnen worden. Dit is zo'n voorbeeld van een volkomen uit de hand gelopen situatie. Het is precies dit deel van de discussie dat door het College van Zorgverzekeraars consequent niet belicht wordt. Dat is zorgelijk maar eigenlijk past hier een zwaardere kwalificatie.
En by the way, nog zo'n fabeltje: de kosten van de zorg zouden stijgen door de vergrijzing. Onzin, stelt Schellekens, de de snelst stijgende post in de zorgsector is juist de prijs van medicijnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten