De Volkskrant doet jaarlijks een onderzoek naar de inkomensontwikkeling van de best betaalden in ons land. Eigenlijk kan ik hier al stoppen, want u weet natuurlijk wat er komen gaat. Het onderzoek is uitgevoerd onder 134 bedrijven. Om niet meteen te struikelen over absolute en relatieve cijfers, moeten we eerst met elkaar afspreken welke factor we redelijk vinden wanneer het gaat om de verhouding tussen het salaris van de topman en het gemiddelde werknemerssalaris in het desbetreffend bedrijf. In Zwitserland bedraagt die factor 12 maar dan wel in vergelijking met de slechtst betaalde werknemer uit zo'n bedrijf. Nou doen die Zwitsers het al jaren heel erg goed, dus kennelijk valt het nog wel mee met de vlucht van Zwitserse topmannen naar het buitenland. Zullen we maar afspreken dat dat argument voorgoed van tafel is?
In Nederland gaan we uit van een factor 20 ten opzichte van de gemiddelde werknemer binnen een bedrijf. Bij ZIGGO ligt de ratio op 174, bij de nationale grootgrutter is die 84. Nu zijn dat wel uitschieters maar uit het Volkskrant-onderzoek blijkt duidelijk dat de inkomenskloof alleen maar toeneemt. We hebben dus nog een lange weg te gaan.
Kijken we naar het absolute inkomen, dan zien we stijgingen tussen 0 en 2222% Er zijn er zelfs die wat geld in moesten leveren en ik geef een willekeurig voorbeeld: de CEO van FUGRO levert maar liefst 54% in en hij moet het nu doen met een armzalige € 1,4 miljoen. Nog een voorbeeld: Michiel Jaski van de Grontmij levert 32% in en heeft nu nog maar € 658.00 per jaar stuk te slaan.
Met de gouden handdrukken gaat het ook al zeer voorspoedig. De voorganger van Jaski, die er een zootje van maakte, kreeg € 2,7 miljoen mee en de laatste uit de top tien beste handdrukken is Baptiest Coopmans van KPN, je durft het haast niet op te schrijven: € 590.000. Een loser dus, die Coopmans.
En dan tot slot de prestatieaandelen van de heren (ik telde slechts twee vrouwen in de top honderd uit het onderzoek) topbestuurders. Ook daar gaat het wonderwel mee. Als er een ding duidelijk is, is het wel het gegeven dat er geen enkele relatie bestaat tussen de beloning van deze bestuurders en de winstgevendheid van de door hen geleide ondernemingen.
Ik laat mijn verontwaardiging en afschuw nu maar achterwege, ik zal me vast vergissen. Als numero honderd uit dit onderzoek € 400.000 per jaar verdient, dan kan er geen crisis zijn in ons land, dan gaat het gewoon heel erg goed met ons.
bron: de Volkskrant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten