donderdag 12 november 2015

Mark Bischof


Een groot interview over twee pagina's met kinetisch kunstenaar, tevens celloleraar Mark Bischof in de NRC van vandaag. Nooit van gehoord maar nu wel naar gekeken. Kijk maar eens op de volgende link: Mark Bischof

Zijn jongste werk heet Makrokosmos, het vergde zes jaar om de installatie te ontwerpen en te bouwen, een onvoorstelbaar spel van negenenzeventig glazen knikkers die over vijfhonderd meter messing rails, door duizend zelf gemaakte messing ringen en over houten bruggen een weg afleggen om na zevenendertig minuten hun spel te beëindigen als een tachtig kilo zwaar gewicht eindelijk de grond heeft bereikt. Fascinerend om te zien, het wekt bewondering en werkt op je lachspieren. Wat gebeurt hier? Wat is de zin hiervan? En vooral: hoe krijgt iemand zoiets voor elkaar?


Zelf geeft Bischof aan dat deze constellatie hem heel wat hoofdbrekens bezorgde. Het groeide hem boven het hoofd en dat is makkelijk voor te stellen wanneer je de video's van deze installatie bekijkt. Is dit kunst? Ja dit is kunst en het zou in een museum opgesteld moeten worden. Maar het is werk dat maanden opbouwtijd vergt en ook onderhoudsgevoelig is.

Op zijn website is veel videomateriaal van zijn installaties en zijn ouder werk te bewonderen. Ga erheen en je zult zien dat je de tijd neemt om naar dit geweldige werk te kijken. Ik heb nog nooit zoiets gezien, met Tinguely is dit werk in de verste verten niet te vergelijken. De complexiteit van de installaties van Bischof is verbluffend. Af en toe loopt een knikker uit de rails en op een vreemde manier is het net alsof iedere beweging gepland is, een doel heeft en alsof het totale spel iets wil zeggen maar wanneer je daarover na gaat denken komt je geen millimeter dichterbij een antwoord op de vraag: wat is het nut van dit alles. Het spel voltrekt zich volgens vaste regels omdat de constellatie maar een beperkt aantal mogelijkheden biedt. Maar het is onmogelijk het hele spel in één oogopslag te nemen en te overzien. Je kunt zijn installaties opvatten als metafoor en vervolgens kun je eindeloos filosoferen over de vraag waarvoor die metafoor dan zou staan. Terecht merkt Mischa Spel in de NRC op: "Het is een aanstekelijk idee dat een apparaat dat zo intens complex is, geen enkele functie vervult".

Mark Bischof heeft zijn atelier in Amsterdam, daar kun je zijn installaties in werking zien. Maar bekijk in ieder geval zijn website eens en verwonder je.

Geen opmerkingen: