De deconfiture van Loek Hermans is dan eindelijk een feit. Kijk op de volgende link nog eens hoeveel energie deze VVD mastodont te besteden heeft: banen en bijbanen Loek Hermans Nu struikelt hij, zoveel jaar na dato pas, dan eindelijk over het Meavita dossier.
Toezicht houden op een instelling die lijdt aan een ernstige vorm van grootheidswaan maar niet signaleren dat die organisatie op een debacle afstevent, niet bijtijds zien dat maatschappelijk kapitaal, bijeengebracht door de belastingbetaler, verdampt, niet kunnen voorkomen dat honderden werknemers op staat komen te staan, ach het is een eindeloze litanie van beschamend falen.
Terecht dat de FNV hier een rechtszaak is begonnen. En die glansrijk heeft gewonnen. Terecht ook dat nu getracht wordt de opgelopen schade zoveel mogelijk te verhalen op falende bestuurders en toezichthouders.
De politiek doet er goed aan hier op een forse en heldere manier in te grijpen. Toezicht houden is geen bijbaantje. Het heeft er toch alle schijn van dat toezichthouders vooral macht nastreven en daarbij geheel voorbij gaan aan de inhoudelijke taken die zulke posities met zich mee brengen. De verzamelwoede van Loek Hermans is daar een stuitend voorbeeld van.
Het aantal toegestane nevenfuncties van politici dient zeer fors beperkt te worden. Met het aantal (bij)banen van Hermans is het volstrekt onmogelijk overal een inhoudelijk aanvaardbare bijdrage te leveren. Ik koester geen leedvermaak in dit verhaal maar de afgang van Loek Hermans is maatschappelijk wenselijk en zeer terecht.
Als door deze affaire de animo om toezichthouder te worden onder politici afneemt, dan is dat een goede zaak. Een onderneming of organisatie heeft alleen maar baat bij professionele commissarissen en toezichtouders. Let op, je zult zien dat de honorering van toezichthouders en dezulken door deze affaire zal stijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten